LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal?
p313
Die kwessie van regstellende aksie is nie ʼn eenvoudige een nie. Aan die een kant is
daar die baie oortuigende redes waarom so ʼn beleid noodsaaklik is in post-apartheid
Suid-Afrika. Aan die ander kant is daar stemme uit verkillende rigtings, van wit én
swart, wat ontevrede raak met die wyse waarop die beleid toegepas word. Verskeie
van die mede-navorsers [onder andere Danie 13-022 en Isak 14-022] het gewys op die
negatiewe gevolge wat die beleid persoonlik op hulle het.
ʼn Ene andries.pretorius (skuilnaam) reageer op Jongbloed (2012) se artikel. Sy
samevatting is waarskynlik die mening van meer mense as net hyself:
My persoonlike slotsom is dat die korrekte toepassing van
Regstellende Aksie geregverdig en aanvaarbaar is om bepaalde
regstellings in die Suid-Afrikaanse gemeenskap te maak. Maar, soos
wat Regstellende Aksie tans verkeerdelik toegepas word, is dit tog niks
anders as ʼn vorm van institusionele rassisme nie.
Die kerk sal uiteraard ook moet saampraat wanneer die beleid so toegepas word dat
die oorgaan in ʼn nuwe vorm van rassisme. Wat egter van ewe veel belang is, is die
pastorale versorging van lidmate wat deur regstellende aksie geraak word. Pieterse
(2009:267) skryf oor mense wat deur regstellende aksie geaffekteer word:
Indien ʼn mens nie in ʼn geestelik-geoefende persoonlike verhouding
met God staan nie, kan dit gebeur dat God se hoedanighede soos sy
liefde, goedheid en almag, wat op ʼn redelike abstrakte wyse geglo is,
nie meer sin maak nie.
Pieterse (2009:270) vra die vraag of die prediking “in hierdie veranderende konteks
regtig die nood van hierdie mense aanspreek”. Hy gaan selfs verder: “Nog ʼn vraag is of
ons predikers die erns van die situasie begryp” (Pieterse 2009:270). Hy sluit sy artikel
af met ʼn uitdaging aan die kerk:
Die vaderlike sorg van God vir sy kinders volgens die Skrif sal ook vir
die persoonlike omstandighede van mense geïnterpreteer en
geaktualiseer moet word vir die prediking in ons konteks van
regstellende aksie (Pieterse 2009:271).
Die kerk sal lidmate moet help om sinvol te leef in post-apartheid Suid-Afrika. Hier word
nie net verwys na die impak van regstellende aksie nie, maar veral na ʼn lewe van
versoening in die algemeen.