LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 3: Gesprek 3 (27 Augustus 1998)
p442
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
kom ons by hierdie swart stadsklerk uit. Ons moes hom eers laat verstaan wat is 'n
estate agency. Is hier iewers in hierdie dorpie 'n eiendomsagent. As ek dan iewers 'n
gebou kan kry om te huur, dan huur ons dit. Ja, daar is een. Nou ry ons soontoe. Ons
kom daar, maak die deur oop. Die dame is agter haar lessenaar besig op die telefoon.
Nou sit ons maar en wag dat sy klaarmaak op die telefoon dan kan ons nou met haar
praat. Sy het klaar gepraat, die telefoon neergesit, na my gekyk en gesê kan ek julle
help? Oor so 'n afstand. Toe staan ons op, toe gaan staan ons voor haar lessenaar
waar daar twee stoele is. Sy het ons nou nog genooi om te sit. En sy het net met my
gepraat. Sy het nie met die swart vrou lang my gepraat nie. Toe sy ons
telefoonnommers neem om ons te skakel, sê ek maar neem gerus mev W se
telefoonnommer ook dat jy haar kan skakel want ek is baie minder op kantoor as sy. O
ja, wat is jou selfoonnommer? Ons het daar uitgestap en in die motor geklim. Toe sê
sy: meneer kyk, hierdie mense hierso moet nog 'n bietjie verander! Daar is nog mense
wat so dink.
Mike: Daai stuk wat julle gelees het, as jy nou nog met die ouer geslag praat sal hulle
sê die jonger geslag het nie vir hulle respek nie. Die mense sê die ouer geslag het
beheer oor die jonger geslag verloor, daarom dat die jeug nou so rebels is ens. Dis
niks anders as daai nie. Hierdie seun het al klaar gerebelleer omdat sy ma in die guns
van die blankes probeer bly, dis die comfort zone waarin hulle gelewe het – moenie
doen wat verkeerd is nie, dan bly jy uit die moeilikheid uit. En die kinders het daai tyd al
gesê maar ma hoekom praat jy saam met die blankes. Dit het verander oor die jare.
Nou, dink ek het die jeug 'n paar dinge aan hulle kant : skoolopleiding, die media en so
meer, en nou sê hulle, nee kyk, ons ouers was miskien die witman se vloerlap, maar
ons gaan nie wees nie. So dit kom die heeltyd terug na wat daar gebeur het, gebeur
nou nog. Nou het die jeug net gesê ons ouers was basies slapgat maar ons gaan nie
wees nie.
Albert: Hou sou jy gereageer het as jy swart was in hierdie storie? As jy Karel was in
die storie? Dis altyd my vraag. Ek dink as ons daai vraag eerlik kan antwoord sal ons
baie meer begrip hê vir wat Karel byvoorbeeld gesê het in die storie. Iets daarvan tel ek
wel op by ons blankes. Karel hier in die storie is die benadeelde en hy rebelleer teen
hierdie benadeling van homself. Ek hoor dit by my eie mense as ons praat oor
Afrikaans op TV, ons weier om TV lisensies te betaal, want hulle gee nie meer ons
programme nie. Al hierdie goeters wat ons as vanselfsprekend aanvaar het oor die jare
wat nou nie meer so vanselfsprekend is nie. Ons rebelleer soos wat ek vir Karel hoor
rebelleer in hierdie storie. Presies dieselfde ding hoor ek nou, omdat ons ten opsigte