LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 13: Opvolggesprek met Danie en Linda
p640
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
Danie: Ek was vyf uur in die oggende daar waar hy gesê het hy slaap, hy is weg. Maar
in elke geval jy weet ek dink soort soek soort. Kultuur, ek sien nou baie maal in die
groot stede die vermenging en wat groot aanpassings is. In ons familie is daar
vermengings. Ek hoor die probeer en ek hoor die konflikte. ʼn Neef van my se seun is
met ʼn Indiër vrou, ʼn Moslem, getroud. En ek hoor hierdie kernoorlog wat tussen hulle
plaasvind, die botsing. Want as die seksuele en daai goed verby is, dan pop hierdie
goeters uit. So ek nog steeds soort soek soort, jy voel tuis in jou kultuur en in jou taal
in. Wat is die ander ding wat ons gesê het.
Albert: Oor die kerk van Welkom jou ontuis laat voel.
Danie: Mariaan onthou jy daar by ons was die swart man en vrou wat die kerk ook
gebruik en ek sien hulle ook nie meer daar nie. Hulle word ingeskakel, daai ouens word
ingeskakel. Hulle name is op die gebedslys. Hulle sit saam in die kerk hulle sing saam,
hulle bid saam. Maar dit is die uitsondering. So ek sê weer ek dink daar waar ons is, is
daar ʼn vryheid en ʼn openheid wat ek nog nooit in my hele lewe ervaar het nie. Maar ek
glo as ek kyk na, ek het baie kennis van die Hervormde kerk, no go. Gereformeerde
kerk, baie NG Kerke wat ek mee te doen oor swart mense... Ek meen, die ouens
sukkel nog om vrouens in die ampte aan te stel, hulle verstaan dit nog nie eers nie wat
die Skrif dit vir ons verduidelik nie. So die sukkel met kultuurgroepe is... ek dink die
kerk laat hom nie... ek kyk ook nou hier in [Welkom-]Suid ook wat daar blatante
rassisme is wat ek nog nooit gesien het nie.
Linda: Kyk die punt is net Albert, en ek is so dankbaar dat die Here my dit laat ervaar
het, want dit is ook ʼn groeiproses waardeur jy moet gaan. Dit is nie iets wat omdat dit
van jou verwag word, dit daar is nie. Dit is ʼn groeiproses, dit is ʼn hartsaak ja, maar dit
is ook van val en opstaan en seer kry en... Maar daar is goed wat jy kan saam oor
praat en een van die goed is jy kan oor die Woord saam praat. As jy met ʼn swart
gelowige, wit gelowige maak nie saak nie, as jy met ʼn kind van die Here praat het jy die
Woord wat vir julle saambind. Die ander goed is half nie belangrik nie, want om mekaar
te vind in die Woord is so wonderlik, want hulle verstaan dit so eenvoudig dan ek dink
by myself hoekom het ek die hele tyd hieroor gewonder en dit is maar net so
eenvoudig. En hulle leef dit so.
Albert: Wat sal die kerk moet doen as hy ʼn groter agent vir versoening in Suid-Afrika
wil wees?