LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 18: Korrespondensie van Karin
p706
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
aan die anderkant het ek die ervaring van skeptisisme van senior swart Kollegas beleef
in die werkplek.
Daar is nie tyd en plek vir agterdog, voorbeoordeling en maatreëls wat die uitvoering
van pligte, wat mense se lewens raak, striem nie. Dit verplig jou om alternatiewe
oplossings te soek en voort te gaan. M.a.w. ten opsigte van die negatiewe het ek my lyf
eend gehou en ten opsigte van die positiewe het ek probeer om al die geleenthede te
benut.
1.3 Dink jy dat daar al genoeg transformasie was by die Blankes?
Daar het in baie opsigte meer betrokkenheid van die Blankes se kant gekom maar
alles is nie altyd met ope arms deur ander rasse en kulture ontvang nie.
Voorts het swak dienslewering en onbevoegde bestuursvaardighede en die gevolge
daarvan aanleiding gegee tot wantroue deur alle rasse. Sommige swart en kleurling
mense is van mening dat hulle beter af was in die apartheidsjare as nou. Aan die ander
kant raak blankes moeg vir swak dienslewering, korrupsie en onbevoegde hantering
van sake. Bv. Ons eens trotse brandweer bestaan slegs in naam: met gebrekkige,
onvoldoende, afwesigheid en stukkende toerusting is hul nie paraat in nood situasies
om hulp te verleen nie. Dus is wantroue ʼn realiteit.
Onsekerheid, wantroue en so meer, is ʼn realiteit onder alle rasse en kultuurgroepe.
Tog is daar stadig maar seker vordering. Onlangs is ʼn Kleurling seun byvoorbeeld
bang gemaak oor hoe “die boere” nou sy sake vir hom gaan werk. Na toewyding en
baie harde werk het hy egter die waarheid ontdek en presteer nou goed.
Eers wanneer mense betrokke raak, breek dit voor oordele en agterdog af. Daar is nog
ongelooflik ruimte vir groei.
2. APARTHEID
2.1 Het jou siening oor apartheid verander in die afgelope veertien jaar?
Nee.
2.2 Hoe dink jy nou oor Apartheid?