LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 4: Gesprek 4 (10 September 1998)
p458
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
uitgehaal en gewys het, waar hulle jou aanvaar het, waar hulle gesê het jy is die ma
van ons. Onse ma. Jy het jou Sotho naam gekry en alles. En na 'n sekere aantal jare,
hoe hulle jou nog steeds nie vertrou nie, en hulle basies teen jou draai, en as
omstandighede nie reg uitwerk nie, dat hulle dan sê, dis jou skuld. So, my eie gevoel
is, daar sal nooit werklik wedersydse vertroue sal wees nie, daar is altyd soos hulle sê
die inside politics.
Hanlie: Dit is tragies, ek dink dit is wat sy bedoel het.
Karin: Ek is op 'n stadium, dat ek nie meer bereid is om gemeenskapsontwikkeling te
doen nie. Ek praat van in 'n makoekoe te begin.
Hanlie: Jy voel nou amper soos Fransisco: you give and give and give, and it’s never
enough. Dit is wat ek bedoel het, dit wat van die wit kant af gebeur het, is weer 'n ander
faset van "ek doen dan nou alles, ek het dan nou gedink ek doen vir jou alles, en
hoekom?"
Karin: Dit is nie ek wat alles gedoen het nie, ons het saam besluit, en saam gedoen.
Ons en hulle saam. Met gemeenskapswerk werk dit so, dat jy op dieselfde vlak inval as
wat hulle is, vir hulle leiding gee, maar dat hulle self besluitneming moet doen. Die
Engelse woord wat baie gebruik word, is empowerment. Jy vat iemand en jy empower
hom.
Hanlie: So jy is nog altyd die leier van die groep. Jy staan nog altyd bo, want you are
busy with empowering.
Karin: But if you empower, you let them lead.
Hanlie: To hopefully one day where they will reach the same thing…
Albert: Daai ding wat jy gesê het, Hanlie, dat jy hoop hulle sal omkeer, dat hulle wel
wedersydse vertroue gaan kry, hoe in die lewe gaan ons dit regkry? Dawid Bosch skryf
in 'n ding "ons as Christene is nie in die eerste plek bridge builders nie, ons is bridge
crossers. Die brug is klaar daar. Hy praat spesifiek van die brug wat Christus vir ons
geslaan het, tussen alle mense. Dit is klaar daar, ons moet daai brug net oorsteek. En
veral as mens praat binne 'n kerkgemeenskap, 'n Christelike gemeenskap. Nie