4. Uluslararası Beyaz Et Kongresi

Model sonuçlarına ait birim (marjinal etkiler) Çizelge 3’te verilmiştir. Bildiride sayfa sınırı
olduğu için burada sadece dolaysız etkiler yorumlanacaktır. Hane reisinin yaşının bir yıl artması
tavuk eti tüketim harcamasını 0.14 TL arttırmaktadır. Salawu et al. (2014) ve Nkang and Effiong
(2015) tarafından yapılan çalışmalarda da yaşın tavuk eti tüketimini pozitif yönde etkilediği
tespit edilmiştir. Hane reisinin yeşil karat sahip olması tavuk eti tüketim harcamasını 1.28 TL
arttırmaktadır. Yeşil kartlı hanelerin genel itibariyle düşük gelirli olduğu düşünüldüğünde,
hanelerin fiyatı yüksek olan kırmızı eti satın alamadığı için, bu açığı daha fazla tavuk eti satın
alarak telafi edebilecektir ki bu durum beklentilerle uyumludur. Hane reisi evli olan hanelerin,
hane reisi evli olmayanlara göre tavuk eti harcaması yaklaşık 3.00 TL daha fazladır. Nkang and
Effiong (2015) tarafından yapılan çalışmada da hane reisinin evli olması tavuk eti tüketimini
arttırmaktadır. Devletten gelir yardımı alan hanelerin almayanlara göre tavuk eti harcaması 1.20
TL daha azdır. Ev sahibi olan hanelerin olmayanlara göre tavuk eti harcaması 2.91TL daha
fazladır. Kentsel alanda yaşayan hanelerin tavuk eti harcaması, kırsal alanda yaşayanlara göre
1.43 TL daha azdır. Kentte yaşayan hanelerin yaşamayanlara göre daha fazla et ürünü çeşidi
ile karşılaştıkları için beyaz ete daha az ödeme yapabilirler. Diğer taraftan kırmızı ve balıketi
beyaz ete göre daha pahalı olduğundan sınırlı bir bütçeye sahip kırsalda yaşayanlar tavuk etine
daha fazla harcama yapmış olabilirler. Hanedeki çocuk sayısı artıkça tavuk eti harcaması da
artmaktadır. Bir çocuklu, iki çocuklu, üç ve üzeri çocuklu hanelerin diğer hanelere göre tavuk eti
harcaması sırasıyla 1.21 TL, 2.37 TL, 6.06 TL daha fazladır. İkikat Tümer ve ark. (2016) hane
büyüklüğünün tavuk eti tüketimini arttırdığı, Sekumade and Toluwase (2016) hane büyüklüğünün
tavuk eti ürünlerine yapılan harcamayı arttırdığını belirtmiştir. Hane halkı gelirinin 1000 TL
artması tavuk eti harcamasını 0.13 TL arttırmaktadır. İkikat Tümer ve ark. (2016) ve Sekumade
and Toluwase (2016) çalışmalarında benzer sonuçlar bulmuştur.
203