31.05.2018 Views

4. Uluslararası Beyaz Et Kongresi

Bildiriler Kitabı

Bildiriler Kitabı

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

oluşturulmuştur fakat peroksil radikal detoksifiye (ROO*) işinin sadece ilk kısmını yaparlar ve<br />

halen toksik olan Se-GSH-Px tarafından detoksifıyesi gereken hidroperoksit ROOH üretirler.<br />

Antioksidan savunmanın üçüncü seviyesi, serbest radikaller tarafından zarar verilen çeşitli moleküllerin<br />

onarımı ile ilgili spesifik enzimlere dayanmaktadır. Bir selenoprotein olan MsrB, protein<br />

yapısı içinde oksitlenmiş Met molekülleri ile uğraşan bu tür enzimlerden biridir. Bu nedenle,<br />

Se hücre / vücuttaki üç antioksidan savunma seviyesinde yer alır. Aslında, kanatlı türlerinde<br />

bilinen mevcut 25 tane selenoproteinin yarısından fazlası (yaklaşık 18) direkt AO aktiviteleri<br />

(GSH-Px ve TrxRx) de dahil olmak üzere antioksidan ile ilgili hücrenin redoks dengesini korumak<br />

ve hücre sinyallemesine katılmak gibi özelliklere sahip oldukları gösterilir veya önerilir.<br />

Kanatlı rasyonlarında artan antioksidan düzeyleri ile antioksidan savunma modülasyonu üzerine<br />

araştırma verilerinin analizi, etkinliğin katkıda kullanılan Se (organik veya inorganik) formuna<br />

bağlı olduğu için Se’nin özel bir rolü olduğunu göstermektedir. Gerçekten de, Se diyetinin<br />

önemli etkileri, Se ihtiyacı arttığı halde yem tüketiminin genellikle düştüğü stres koşullarında<br />

kullanılabilen Se rezervlerinin vücuttaki SeMet formunda oluşturulmasıyla ilişkili olduğu kanıtlanmıştır.<br />

Bu nedenle, stres, selenoprotein sentezi için ek bir Se kaynağı olan SeMet’i salan<br />

protein katabolizması ile uğraşan proteazom aktivitelerini arttırır. Bu stres koşullarında ek<br />

bir koruma sağlar. Başlıca beslenme stratejisi tavuk hayatında stresli bir dönem olan kuluçka<br />

döneminde, gelişmekte olan embriyonun antioksidan savunmasını geliştiren kaslara (damızlık,<br />

katmanlar ve piliçler için Se kaynakları oluştumak) ve yumurtalara mümkün olduğunca Se aktarmasıdır.<br />

Bu nedenle, anneye ait diyette olduğu kadar tavuk diyetinde de farklı Se formlarının<br />

etkinliğinin karşılaştırılması, ele alınması gereken önemli bir noktadır.<br />

Kanatlılar Için Selenyum Kaynakları<br />

Yem ve gıda bileşenlerinin Se içeriği, birçok farklı faktöre bağlı olarak büyük ölçüde değiştiği<br />

gösterilmiştir. Örneğin, normal ve yüksek Se alanlarında yetiştirilen mısır ve pirinçteki Se<br />

konsantrasyonu, 100-500 katı arasında değişebilir. Nitekim, çeşitli tablolarda sunulan yemlerdeki<br />

Se içeriği ile ilgili ortalama veriler, diyet dengelemesi için uygun değildir ve Se eklenmesi, ticari<br />

hayvan ve kanatlı üretiminde bir yönlendirme uygulamasıdır. Aslında, FDA, 1974 yılında kanatlı<br />

ve domuzlar için Se takviyelerini selenit veya selenat formunda onaylamıştır (Surai, 2006). Se<br />

formu, Se beslenmesi ile ilgili ilk araştırmada titizlikle dikkate alınmamasına rağmen. Son 40<br />

yılda bitkisel esaslı yem maddelerinde Se’nin doğal formunun, tahıllarda, yağlı tohumlarda ve<br />

diğer önemli yem maddelerinde çeşitli selenoanimo asitlerle ana formunun SeMet’den oluştuğunu<br />

gösteren bilgiler birikmiştir. Bu sebeple, organik Se, yem formülasyonlarına dahil edilecek doğal<br />

Se formudur (Surai ve Fisinin, 2016a). Buna rağmen, sodyum selenit birçok hayvansal yemde kullanılmaya<br />

devam etmektedir. İnorganik Se kullanmanın kısıtlamaları buna dahilen toksikliği, diğer<br />

mineraller ve vitaminler ile olan etkileşimler, süt, et ve yumurta transferinin düşük etkinliği ve<br />

vücutta Se rezervleri inşa etmede ve sürdürmesinde yetersiz olması. çok iyi bilinmektedir. Sonuç<br />

olarak, inorganik formda tüketilen elementin büyük bir kısmı basitçe atılır. Dahası, selenit iyonunun<br />

pro-oksidan etkisi, özellikle gıda hayvan ürünlerinin raf ömrü düşünüldüğünde büyük bir dezavantajdır.<br />

Buna ek olarak son zamanlarda, 0.3 ppm’lik sodyum selenitin bağırsak yapısına zarar<br />

verebileceği bulunmuştur. Aslında, 0.3 ppm sodyum selenitle beslenen bir tavukta duodenum, bağırsak<br />

kriptlerini astarlayan epitel hücrelerinin vakuoler ve hidropik dejenerasyonunu göstermiştir,<br />

aynı tavukların ileumunda dejenere ve nekrotik bağırsak et bezleri arasında mononükleer hücre<br />

infiltrasyonu ve agregasyonu fazlasıyla karakterizedir. (Attia ve ark., 2010). Böylece rasyonlarda<br />

sodyum selenit kullanımı yakın zamanda sorgulanmıştır. (Surai, 2006; Surai ve Fisinin, 2016a). Bu<br />

nedenle, en basit fikir, bitkiler tarafından üretilen Se formlarını kullanmaktır.<br />

358

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!