4. Uluslararası Beyaz Et Kongresi

insanlar ya da damızlıklar sırasıyla, optimal olmayan beslenmeye maruz bırakıldıklarında,
yavrular üzerinde güçlü epigenetik etkiler bulundu. Bu nedenle fizyolojik süreçleri anlamak için
bu etkilerin daha fazla incelenmesi önerilmektedir. Bu aynı zamanda, yem endüstrisinin, piliç
ve damızlık beslenmelerini, piliçlerin, damızlıkların ve etlik piliçlerin azami performansı için
optimize etmesinde ve potansiyel olarak cinsiyetlere göre farklılaşmalarında yardımcı olacaktır.
Yumurtlama Dönemindeki Protein Alımının Damızlık Performansına Etkisi
Van Emous ve diğ. (2015) tarafından ifade edildiği gibi, yumurtlama dönemindeki farklı
beslenme stratejileri; ikinci evrede damızlık performansını etkilememiş, bununla birlikte,
birinci evredeki yüksek ve düşük enerjili diyet, yumurta sayısının biraz daha düşük olmasına
neden olmuştur. Bu yumurtlama safhasında yumurta üretimindeki farklılığa neyin sebep olduğu
açık değildir. Yüksek enerjili bir diyetin yem alımının azalması ve yem tüketim süresinin
azalmasıyla sonuçlandığı gözlenmiştir (Van Emous ve diğ., 2015c). En agresif damızlıklar, daha
fazla miktarda yem tüketerek sürü homojenitesini azaltmıştır (Renema ve diğ., 2013). Daha
az homojen olan bir sürü, daha sonra, bireysel kanatlıların cinsel gelişimindeki daha büyük
çeşitlilikten dolayı maksimum üretimine ulaşacaktır (Laughlin, 2009). Bununla birlikte, ilk
yumurtlamadaki homojenite Van Emous ve diğ. (2015a) çalışmasında kaydedilmemiştir; yüksek
enerjili diyetle beslenen kuşlar için 5 günden fazla ertelenmiş maksimum yumurta üretimi,
homojenliğin azalmasının bir göstergesidir. Düşük enerjili bir rasyonun (ve dolayısıyla günlük
yüksek protein alımının) daha fazla göğüs kas birikimiyle sonuçlandığı varsayılabilir. Bu, bakım
için günlük enerji ihtiyacını artırabilir ve dolayısıyla yumurta üretimi için kalan enerji miktarını
düşürebilir (Ekmay ve diğ., 2013).
Genel olarak, yumurta ağırlığı günlük diyet protein ve amino asit alımından etkilenir (Lopez
ve Leeson, 1995a; Fisher, 1998; Joseph ve diğ., 2000). Daha spesifik olarak, daha yüksek bir
yumurta ağırlığı, sülfür amino asitlerin (yumurta beyazı ve sarısı üzerindeki etki) ve/veya
günlük linoleik asit alımının yüksekliğinden (yumurta sarısı üzerindeki etkisi) kaynakların. Bu,
Van Emous ve diğ.nın. (2015a) çalışmasında doğrulanmıştır. yumurtlama periyodunun ikinci
evresinde günlük amino asitlerin ve linoleik asidin arttığında bulunmuştur. Yumurtlamanın ilk
aşamasında günlük amino asit alımının yüksek olması, günlük olarak düşük linoleik asit alımı
ile telafi edilmiştir ve potansiyel olarak bu fazda benzer yumurta ağırlıklarına neden olmuştur.
Bütün yumurtlama periyodunda toplam ölüm oranı, damızlıklar, ilk yumurtlama evresinde
standarta (%6.5) kıyasla yüksek (%9.4) ve düşük (%5.7) enerji diyetleriyle beslendiklerinde
artmıştır (Van Emous ve diğ., 2015a). Toplam ölüm oranının çoğunluğu (ortalama olarak farklı
muamelelerin %67’si) gastronomik tendonların yırtılmalarından kaynaklanmıştır. Van
Emous (2015) tarafından, aşağıdaki potansiyel faktörlerin tendonlarda yırtıklara sebep olduğu
hipotezi sunulmuştur:
1. Düşük bir günlük yem alımı, daha düşük bir günlük makro ve mikro besin alımı ile
sonuçlanır. Bununla birlikte, yetiştirme sırasında tendon gelişimine daha düşük besin
alımı etkisi hakkında herhangi bir literatür bulunmamaktadır.
3. Günlük besleme miktarını düşürmek, beslenme davranışında harcanan zamanı
azaltmıştır (Van Emous ve diğ., 2015c). Bu kuşların beslenme zamanında agresif
oldukları, koşu ve atlama gibi (hiper) aktiviteye neden olduğu, tendona zarar verme
riskinin arttığı gözlendi.
342