4. Uluslararası Beyaz Et Kongresi

ile prebiyotikler de rekabete dayanan dışlayıcı kültürler olarak tanımlanmaktadır. Broylerlere
verilen tanımlanmış rekabetçi dışlayıcı kültürlerin Salmonella Typhimurium’u azalttığı
gösterilmiştir (Corrier et al., 1995). Aynı zamanda yetişkin intestinal mikrobiyatasından elde
edilen tanımlanmamış rekabetçi dışlayıcı ürünler genellikle Salmonella kontaminasyonunu
kontrol altına almak için civcivlere inoküle edilmektedir (Mead, 2000). Son dönemde
yayınlanan bir çalışma (Zhang ve Kim (2014) çok yapılı(multi-strain) probiyotikler içeren
besinsel desteklerin broyler büyüme performansını, ideal amino asit sindirile bilirliğini
ve humoral bağışıklığı geliştirdiğini ifade etmektedir. Ayrıca probiyotikler sekum E.Coli
sayısını ve dışkı NH3 içeriğini azaltmaktadır.
Son dönemde yayınlanan çalışmaların pek çoğu probiyotik bakterilerin GIT epiteli
üzerindeki çoklu fonksiyonunu ortaya koymaktadır : broyler GIT morfolojik ve hücre
gelişiminin değiştirilmesi (Rodríguez-Lecompte et al., 2012); bağışıklık sistemin stimüle
edilmesi (Brisbin et al., 2012, Rajput et al., 2014); sıkı bağlantılı dinamik protein birleşenleri
üzerinde etkiler (Ulluwishewa et al., 2011) ve mukus salınımı değişimi (Smirnov at el.,
2005).
Diğer bağırsak mikroflora modülatörleri ile karşılaştırıldığında kısa raf ömürleri ve yem
işleme süreçlerinde ortaya çıkan aşırı sıcak ve basınca karşı hassasiyetleri çerçevesinde
probiyotiklerin bir takım dezavantajları olduğu da göz önüne alınmalıdır (Fooks et al.,
1999; Isolauri et al., 2004). Bazı probiyotik mikroorganizmalar kursaktaki düşük pH
neticesinde azalabilir veya elenebilir ve bunun sonucunda da patojenlerin sorun olduğu alt
intestinal yolda etkileri azalabilir. Probiyotiklerin içme suyuna katılması durumunda klor
dezenfektanlar bunların ömürleri üzerinde olumsuz etki yaratabilir. Probiyotiklerin içme
suyu ile verilmesi durumunda asidifikasyon daha iyi bir dezenfeksiyon yöntemi olabilir.
Kaplama teknolojileri bu tür sorunların ortadan kaldırılmasına yardımcı olmuştur.
· Sinbiyotikler: Prebiyotik ve probiyotiklerin kombinasyonu simbiyotik olarak bilinmektedir
(Patterson ve Burkholder, 2003). Yapılan çalışmalar prebiyotik MOS ve probiyotik karışım
ilave edilen broyler diyetlerinin katkısız kontrol diyetleri ile karşılaştırıldığında yem
dönüşüm oranını az oranda geliştirirken vücut ağırlığını arttırdığını göstermektedir (Falaki
et al., 2011).
Sonuçlar
1. Başlangıç haftasında broyler civcivlerin karşılaştığı sorunlar arasında halsizlik, az yem
alımı, düşük büyüme, hastalıklara karşı hassasiyet ve ölüm sayılabilir. Söz konusu
semptomlar tüketilen yemden azalan enerji rezervlerinin yeniden yüklenmesine çok
fazla izin vermeyen olgunlaşmamış sindirim sistemi, çıkım sonrasında bazı besinlerdeki
kısıtlamalar ve bağırsak gelişimini hızlandıran yararlı bakterilerdeki eksikliklerden
kaynaklı olabilir.
2. Söz konusu mikroflora beslenme, belirli bileşiklerin detoksifikasyonu, büyüme
performansı ve patojenik bakterilere karşı korunma konularında rol oynar. Bağırsak
mikroflorasi, kendini çevreleyen bağırsak duvarı (enterosit epitel membran, musin,
intestinal immünite) ve ister simbiyotik isterse patojen olarak sınıflandırılsın konak
üzerinde yararlı veya zararlı etkileri olan diğer bakteriler ile yakın temas halinde yaşar.
3. Kanatlılarda gut bütünlüğü ve sağlığı ile etkin büyüme performansının sağlanması
öncelikli bir konudur. İstikrarlı bir ekosistemin oluşturulması herhangi bir etkiye maruz
kalmamış erken bağırsak gelişmesi, yemlerin yapısal özellikleri ile koşullandırılmış
gut hareketliliği ve organik asit, esansiyel yağlar, prebiyotik, probiyotik ve enzimlerin
283