4. Uluslararası Beyaz Et Kongresi

Bulgular
İzolasyon ve İdentifikasyon: Fenotipik: Çalışmada 150 kolibasillozisli tavuğun incelenmesi
sonucunda, 150 E. coli şüpheli izolat elde edildi. Genotipik: E. coli tür düzeyinde identifikasyonun
doğrulanabilmesi için tüm E. coli suşlarında bulunan universal stress protein geni olan “uspA”
geni varlığı, tüm izolatlarda PZR ile incelendi. İzole edilen 150 izolatın uspA geni varlığı
yönünden incelenmesi sonucunda, izolatların hepsinin bu geni taşıdıkları, dolayısı ile
E. coli oldukları genotipik olarak belirlendi.
Antibiyotik Duyarlılık Testi ve Direnç Genlerinin Dağılımı: Çalışmada izolatların 7 antimikrobiyal
aileye ait 12 antibiyotiğe karşı direnç profilleri incelendi. Yüz elli E. coli izolatının %73.3’ü
amoksisilin/ampisiline, %68.7’si tetrasikline, %63.4’ü enrofloksasine , %60.7’si trimethoprime/
sulfamethoxazole, %58.0’i siprofloksasine, %50.0’si neomisine, %39.3’ü kanamisine, %30.7’si
florfenikole, %28.7’si doksisikline, %18.0’i gentamisine, %15.3’ü kolistine dirençli tespit
edildi. İzolatlardan %6.7 (10 izolat)’si kullanılan tüm antibiyotiklere duyarlı iken; %6.0’sı bir
antibiyotiğe dirençli idi. En az üç veya daha fazla antimikrobiyel ajan sınıfına karşı dirençlilik
belirlendiği durumlarda bakteriler çoklu dirençli olarak kabul edildiler. Buna göre izolatların
%66.7 (100 izolat)’si çoklu dirençli idi. İzolatların %6.0 (9 izolat)’sı üç, %14.0 (21 izolat)’ü
dört, %18.7 (28 izolat)’si beş, %24. 7 (37 izolat)’si altı, %3.3 (5 izolat)’ü yedi antimikrobiyal
aileye dirençli durumdaydı.
Kullanılan yedi antimikrobiyal aileye ait direnci kodlayan en önemli 23 antibiyotik direnç geni
seçildi. Fenotipik olarak antibiyotik dirençli izolatlarda antibiyotik direnç genlerinin varlığı
PZR ile incelendi. Beta Laktam Grubu Antibiyotikler: Ampisilin+amoksisilin dirençli toplam
111 izolatın 48’inde bla tem,
23’ünde bla shv
, 17’sinde bla cmy
, 12’sinde bla oxa
, 3’ünde bla ctx
genleri
saptandı. Fenotipik olarak ampisilin+amoksisilin dirençli 111 izolatın 99 (%89.2)’unda genotipik
olarak antibiyotik direnç geni tespit edilirken, mevcut primerler ile 12 (%10.8)’sinde direnç geni
belirlenmedi. İki izolatta bla tem
ve bla cmy
, 2 izolatta da bla tem
ve bla shv
genleri birlikte bulunuyordu.
Tetrasiklinler: Tetrasiklin+Doksisiklin dirençli 105 izolatın 27’sinde tetA, 24’ünde tetB
genleri saptandı. Fenotipik olarak tetrasiklin+doksisiklin dirençli 105 izolatın 51(%48.6)’inde
genotipik olarak antibiyotik direnç geni tespit edilirken, mevcut primerler ile 54 (%51.4)’ünde
direnç geni belirlenmedi.
Kinolon: Enrofloksasin+Siprofloksasin dirençli 97 izolatın 21 (%21.7)’inde qnrA geni saptandı.
Fenotipik olarak kinolon dirençli 97 izolatın 21(%21.7)’inde genotipik olarak antibiyotik direnç
geni tespit edilirken, mevcut primerler ile 76 (%78.3)’sında direnç geni belirlenmedi.
Folat Yolu İnhibitörleri: Trimethoprim-Sulfamethoxazole dirençli 91 izolatın 14’ünde dfrA1,
33’ünde dfrA7,17, 16’sında sul2 geni saptandı. Fenotipik olarak trimethoprim-sulfamethoxazole
dirençli 91 izolatın 52 (%57.1)’inde genotipik olarak antibiyotik direnç geni tespit edilirken,
mevcut primerler ile 39 (%42.9)’unda direnç geni belirlenmedi.
Aminoglikozid: Neomisin dirençli 75 izolatın 16’sında apk3’-I geni saptandı. Fenotipik
olarak neomisin dirençli 75 izolatın 16 (%21.3)’sınde genotipik olarak antibiyotik direnç geni
tespit edilirken, mevcut primerler ile 59 (%78.7)’unda direnç geni belirlenmedi. Kanamisin
dirençli 59 izolatın 14’ünde apk3’-I geni saptandı. Fenotipik olarak neomisin dirençli 59 izolatın
14 (%23.7)’ünde genotipik olarak antibiyotik direnç geni tespit edilirken, mevcut primerler ile
409