4. Uluslararası Beyaz Et Kongresi

yerine daha yeni methgenomik yaklaşımlar tercih edilmektedir. Piliç GIT’i üzerinde 16s
rRNA analizi kullanımı Clostridiales, Bacteroidaceae, Lactobacillaceae, Enterococcaceae,
Porphyromonadaceae, Eubacteriaceae, Ruminococcaceae, Lachnospiraceae, Veillonellaceae
ve Rikenellaceae gruplarının dominant olduğunu ortaya çıkartmıştır (Tang et al., 2014).
Laboratuvarlarımızda yaptığımız analizler genç piliçlerde (4 d) ince bağırsak ve kekada mevcut
olan temel türün Lactobacilli olduğunu ve körbağırsaktaki Bifidobacteria popülasyonunun
ileri yaşlarda daha dominant hale geldiğini, ince bağırsağın sadece bazı bölümlerinde ise
Clostridium’un tespit edildiğini göstermektedir. Daha yaşlı piliçlerde kekada Salmonella,
Campylobacter ve E. coli türleri bulunmuştur (Amit-Romach 2004).
Söz konusu mikrofloranın beslenme, belirli bileşiklerin detoksifikasyonu, büyüme performansı
ve patojenik bakterilere karşı koruma konularında etkisi vardır. Bağırsak mikroflorasının hem
kendini çevreleyen bağırsak duvarı ile (enterosit epikal membran, musin, Bağırsak bağışıklık)
hem de ister simbiyotik ister patojen olarak sınıflandırılsın konak üzerinde yararlı veya
zararlı etkisi olan diğer bakteriler ile yakın ilişki içindedir. Söz konusu etkileşim bir taraftan
mikroorganizmaların özellikleri (örneğin mikroorganizma türü) diğer taraftan ise bağırsak duvar
özellikleri (örneğin intestinal bağışıklık seviyesi) ile belirlenmektedir. İkisi beraber bağırsak
sağlık seviyesini belirlemektedir.
Sağlıklı bir bağırsak istikrarlı ve kapsamlı bir mikrobiyal ekosisteme sahiptir. Olması istenen
mikroflora için kriter belirli mikrobiyal türlerin düşük veya yüksek oranda varlığı değil hayvanın
performansı üzerinde belirgin derecede etkisi olan bir bakteriyel komünitedir.
Bağırsak mikroflora modülasyonu, yem ve yem katkı maddeleri ile bağırsak bütünlüğü
· Rasyon formülasyonu ve yem formu bağırsak patojenlerinin kolonizasyonunu etkiler.
Kursak motilitesini stimüle eden yemin yapısal özelliklerinin ters peristalsisi geliştirdiği ve
dolayısı ile bunun etkili bir mikrobiyatanın zenginleşmesi için gerekli olan proteinlerden,
yağlardan ve nişastadan geriye fazla bir şey bırakmadığı ortaya konulmuştur. Tersine ters
peristalsisi ve protein, yağ ve nişastanın kanatlıların ön midesinde sindirimini engelleyen
viskoz nişastasız polisakkaritlerin etkin mikrobiyatanın (patojenler) büyümesini sağladığı
görülmüştür.
· Esansiyel yağlar anti-mikrobiyal aktiviteleri açısından fark edilmiş olup (Lee et al., 2004)
antibiyotiklere karşı potansiyel bir alternatif oluşturmaları çerçevesinde dikkat çekmişlerdir.
Lee ve Ahn (1998) tarçın esansiyel yağından elde edilen sinnamaldehit’in (cinnamaldehyde)
in vitro Clostridium perfringens ve Bacteroides fragilis’i güçlü bir şekilde, Bifidobacterium
longum ve Lactobacillus acidophilus’i ise kısmen engellediğini bulmuşlardır. Ayrıca son
10 yılda tarçın, kekik (oregano) ve mercanköşkten elde edilen esansiyel yağların geniş
ölçekte in vitro anti-mikrobiyal aktiviteleri ettiği ortaya konulmuştur. Esansiyel yağların
anti mikrobiyal mekanizmalarının tam olarak nasıl çalıştığı çok iyi anlaşılamamıştır; bunun
lipofilik özellikleri ve kimyasal yapıları ile ilgili olduğu düşünülmektedir (Lee et al., 2004).
Büyüme hızlandırıcı olarak etkili olabilmeleri için söz konusu antimikrobiyal bileşiklerin
doğada oldukları halden daha konsantre bir formda yeme katılması gerekmektedir ki bu da
maliyetleri artıcı bir husus olarak ortaya çıkmaktadır.
· Prebiotikler sindirilemez yem içerikleri olup GIT içerisinde bir veya az sayıda sağlığa
yararlı bakteri büyümesini seçici olarak uyararak konak üzerinde yararlı etki yaratırlar
(Gibson and Roberfroid 1995, Roberfroid 2007). Bifidobacteria ve lactobacilli gibi endojen
mikrobiyal popülasyonlar ile prebiyotik seçici kullanım konak iyiliği ve sağlığı üzerinde
281