Het Kapitaal - Marxists Internet Archive

om tegen iedere discussie te protesteren. . . Het systeem, zoals dat door de eerwaarde heer Montagu
Valpy werd beschreven, is een systeem van onbeperkte slavernij, slavernij in maatschappelijke,
lichamelijke, zedelijke en geestelijke betekenis. . . Wat moet men denken van een stad, waar
een openbare vergadering wordt gehouden ten einde te verzoeken de dagelijkse arbeidstijd voor
mannen te beperken tot 18 uur!. . . Wij protesteren tegen de planters uit Virginia en Carolina.
Maar is hun negermarkt, met alle verschrikking van de zweep en van het gesjacher in mensenvlees,
wel afschuwelijker dan deze langzame mensenslachting, welke plaatsvindt opdat sluiers en
kragen ten voordele van kapitalisten worden geproduceerd?’[65]
Gedurende de afgelopen tweeëntwintig jaar is de aardewerkindustrie (pottery) van Staffordshire
object geweest van drie parlementaire enquêtes. De resultaten hiervan zijn opgetekend in het verslag
van de heer Scriven, in 1841 uitgebracht aan de Children’s Employment Commissioners; in
het verslag van dr. Greenhow van 1860, op last van de geneeskundige ambtenaar van de Privy
Council gepubliceerd (Public Health, 3rd Report, I, pp. 112-113); ten slotte in het verslag van de
heer Longe van 1862, gepubliceerd in het First Report of the Children’s Employment Commission
van 13 juni 1863. Voor ons doel is het voldoende aan de verslagen van 1860 en 1863 enkele getuigenissen
van de geëxploiteerde kinderen zelf te ontlenen. Uit de situatie van de kinderen kan
men de situatie van de volwassenen (in het bijzonder van de meisjes en vrouwen) afleiden en dat
nog wel in een tak van industrie, vergeleken waarbij de katoenspinnerij en dergelijke een aangename
en gezonde bezigheid schijnt te zijn.[66]
De 9-jarige William Wood ‘was 7 jaar en 10 maanden toen hij begon te werken’. Van begin af aan
hij ‘ran moulds’ (het dragen van de klaargemaakte waar naar de droogkamer om vervolgens de
geleegde vorm terug te brengen). Hij komt iedere werkdag om 6 uur in de ochtend en hij houdt
om ongeveer 9 uur ‘s avonds op. ‘Ik werk iedere werkdag tot 9 uur ‘s avonds en dat heb ik de
laatste 7 of 8 weken gedaan.’ Dus een arbeidsdag van 15 uur voor een kind van 7 jaar! J. Murray,
een jongen van 12 jaar, zegt: ‘I ran moulds and turn jigger (draai het wiel). Kom om 6 uur, soms
om 4 uur ‘s ochtends. Ik heb de hele afgelopen nacht gewerkt tot 8 uur vanmorgen. Sinds de afgelopen
nacht ben ik niet naar bed geweest. Behalve ik hebben 8 of 9 andere jongens de afgelopen
nacht doorgewerkt. Uitgezonderd één zijn ze allemaal vanmorgen weer teruggekomen. Ik
krijg per week 3s.6d. Ik krijg niet meer als ik de hele nacht doorwerk. In de afgelopen week heb
ik twee nachten gewerkt.’ Fernyhough, een jongen van 10 jaar: ‘Ik heb niet altijd een heel uur
voor het middageten; vaak slechts een half uur, op donderdag, vrijdag en zaterdag.’[67]
Volgens dr. Greenhow is de levensduur in de aardewerkdistricten Stoke-upon-Trent en Wolstanton
buitengewoon kort. Ofschoon in het district Stoke slechts 30,6 % en in Wolstanton slechts
30,4 % van de mannelijke bevolking boven de 20 jaar in de aardewerkindustrie werkt, vindt men
onder deze arbeiders in het eerste district meer dan de helft en in het tweede district ongeveer 2 / 5
van het totale aantal gevallen van sterfte ten gevolge van longziektes voor deze categorie mannen.
Dr. Boothroyd, arts in Hanley, verklaarde: ‘Iedere volgende generatie van pottenbakkers is
dwergachtiger en zwakker dan de voorafgaande.’ En op dezelfde wijze verklaart een andere arts,
de heer McBean: ‘Sinds ik, vijfentwintig jaar geleden, met mijn praktijk onder de pottenbakkers
begon, was voortdurend een duidelijke degeneratie waarneembaar in het afnemen van de lengte
en van het gewicht.’ Deze verklaringen zijn ontleend aan het rapport van dr. Greenhow van
1860.[68]