Het Kapitaal - Marxists Internet Archive

wat men in het oog dient te houden, namelijk wat er met de vorm gebeurt. Men ziet dan niet dat
goud als waar zonder meer geen geld is en dat de andere waren zichzelf in hun prijzen op het
goud betrekken als hun eigen geldgedaante.
De waren treden aanvankelijk het ruilproces binnen zoals ze geschapen zijn, onverguld en ongesuikerd.
Er ontstaat dan een differentiatie van de waar in waar en geld, een uitwendige tegenstelling,
waarin de innerlijke tegenstelling van gebruikswaarde en waarde tot uiting komt. In deze
tegenstelling komen de waren als gebruikswaarde tegenover het geld als ruilwaarde te staan. Aan
de andere kant zijn beide zijden van de tegenstelling waren, dus beide eenheden van gebruikswaarde
en waarde. Maar deze eenheid van verschillen komt zelf aan elk van de twee polen op een
tegenovergestelde manier te voorschijn, waardoor tegelijkertijd hun wederkerige relatie te voorschijn
treedt. De waar is in werkelijkheid gebruikswaarde, haar bestaan als waarde komt slechts
ideëel in de prijs tot uiting; door de prijs wordt de waar in verband gebracht met het tegenover
haar staande goud als haar reële waardegedaante. Omgekeerd geldt de goudsubstantie slechts als
belichaming van waarde: geld. In zijn realiteit is het goud dus ruilwaarde. De gebruikswaarde van
het goud treedt ideëel nog slechts te voorschijn in de reeks van relatieve waarde-uitdrukkingen,
waarin het goud ten opzichte van de andere waren komt te staan als het complex van zijn reële
gebruiksgedaante. Deze tegengestelde vormen van de waren zijn de werkelijke vormen, waarin
zij zich tijdens hun ruilproces bewegen.
Laten we nu de een of andere warenbezitter — bijvoorbeeld onze oude vriend de linnenwever —
vergezellen naar het toneel van het ruilproces: de warenmarkt. Zijn waar, 20 el linnen, heeft een
bepaalde prijs, £2. Hij ruilt het linnen tegen £2 en als man van de oude stempel ruilt hij die £2
tegen een familiebijbel van dezelfde prijs. Het linnen — voor hem slechts waar, drager van waarde
— wordt van de hand gedaan tegen goud — de waardegedaante van het linnen — en in deze
gedaante nogmaals van de hand gedaan tegen een andere waar, de bijbel, die als gebruiksvoorwerp
het huis van de wever wordt binnengedragen ten einde de behoefte aan stichting te bevredigen.
Het ruilproces van de waar voltrekt zich dus in twee tegenovergestelde en elkaar aanvullende
metamorfosen: omzetting van waar in geld en heromzetting van geld in waar.[65] De factoren
van de warenmetamorfose zijn tegelijkertijd transacties van de warenbezitter: verkoop, ruil van
de waar tegen geld; koop, ruil van het geld tegen de waar. Beide handelingen kunnen worden samengevat
als: verkopen om te kopen.
Voor de wever is het eindresultaat van de handel, dat hij een bijbel in plaats van het linnen bezit,
in plaats van zijn oorspronkelijke waar een andere waar met dezelfde waarde, maar met een andere
nuttigheid. Op gelijke wijze verschaft hij zich zijn andere levensbehoeften en productiemiddelen.
Gezien uit zijn standpunt komt dank zij het gehele proces slechts de ruil van zijn arbeidsproduct
tegen het arbeidsproduct van een ander tot stand: de ruil van producten.
Het ruilproces van de waren vindt dus plaats in de volgende vormverandering:
Waar — Geld — Waar
W — G — W
Het resultaat van het proces is, materieel beschouwd, de beweging W — W, ruil van waar tegen
waar, stofwisseling van maatschappelijke arbeid.