Het Kapitaal - Marxists Internet Archive

het product van zijn eigen arbeid het fundamentele principe vormde’. Cherbuliez, Richesse ou
Pauvreté, Paris, 1841, p. 58. In dit werk wordt de dialectische omkering niet op juiste wijze ontwikkeld.
[24] Op deze basis beoordelen men de snuggerheid van Proudhon, die het kapitalistische eigendom
wil afschaffen door daar tegenover de eeuwige eigendomswetten van de warenproductie te
laten gelden!
[25] ‘Kapitaal, te weten geaccumuleerde rijkdom, gebruikt met het oogmerk om winst te maken.’
Malthus, t.a.p. ‘Kapitaal. . . bestaat uit van het inkomen gespaarde rijkdom ten einde daarmee
winst te maken.’ R. Jones, Text-book of lectures on the Political Economy of Nations, Hertford,
1852, p. 16.
[26] ‘De bezitters van meerproduct of kapitaal.’ The Source and Remedy of the National Difficulties,
a letter to Lord John Rusell, London, 1821, [p. 4].
[27] ‘Kapitaal, met samengestelde interest op ieder gespaard deel van het kapitaal, neemt zo zeer
toe dat alle rijkdom ter wereld, waaruit inkomen wordt getrokken, reeds lang geleden interest van
kapitaal is geworden.’ Economist (London), 19 juli 1851.
[28] ‘Er is tegenwoordig geen econoom meer die onder sparen oppotten kan verstaan en afgezien
van deze vereenvoudigde en gebrekkige methode kan men zich met betrekking tot de nationale
rijkdom geen ander gebruik van deze term voorstellen dan welke voortvloeit uit de verschillende
aanwendingen van het gespaarde, welk gebruik gebaseerd is op een wezenlijk onderscheid tussen
de soorten arbeid, die door het gespaarde in stand worden gehouden.’ Malthus, t.a.p., pp. 38-39.
[28a] Zo is bij Balzac, die alle schakeringen van de gierigheid heeft onderzocht, de oude vrek
Gobseck reeds kinds geworden als hij een schat van opeengehoopte waren gaat aanleggen.
[29] ‘Accumulatie van goederen. . . stagnatie in ruil. . . overproductie.’ Th. Corbet, t.a.p., p. 104.
[30] Ricardo, t.a.p., p. 163, noot.
[31] Ondanks zijn ‘Logica’ komt de heer J. St. Mill nergens ook maar op het spoor van de foutieve
analyse van zijn voorgangers, welke zelfs binnen de burgerlijke gezichtskring vanuit het
standpunt van de vakman om correctie roept. Met het dogmatisme van de leerling registreert hij
overal de zins verwarrende ideeën van zijn leermeesters. Ook hier: ‘Op den duur wordt het kapitaal
geheel in lonen omgezet en wanneer het wordt vervangen door de verkoop van producten,
wordt het wederom in lonen omgezet.’
[32] Vergeleken met zijn voorgangers, in het bijzonder met de fysiocraten, heeft A. Smith in zijn
uiteenzetting van het reproductieproces - en dus van de accumulatie - in verschillende opzichten
niet alleen geen enkele vooruitgang gemaakt, maar kan men zelfs beslist spreken van een achteruitgang.
Met zijn hierboven, in de tekst vermelde illusie hangt het eveneens door hem aan de
economie nagelaten, waarlijk fabelachtige dogma samen dat de prijs der waren is samengesteld
uit arbeidsloon, winst (interest) en grondrente, dus enkel uit arbeidsloon en meerwaarde. Uitgaande
van deze basis geeft Storch tenminste naïef toe: ‘Het is onmogelijk de noodzakelijke prijs
in zijn meest eenvoudige bestanddelen te ontleden.’ Storch, tap., uitgave van Petersburg, 1815,
deel II, p. 141, noot. Een fraaie economische wetenschap, die het tot een onmogelijkheid verklaart
de prijs der waren in zijn meest eenvoudige bestanddelen te ontleden! Zie hierover verder
Afdeling III van Boek II en Afdeling VII van Boek III.
[33] De lezer zal opmerken dat de term inkomen op twee manieren wordt gebruikt: ten eerste als
aanduiding van de meerwaarde als periodiek door het kapitaal afgeworpen vrucht en ten tweede
als aanduiding van het deel van deze vrucht, dat periodiek door de kapitalist wordt verteerd, dus
aan zijn consumptiefonds wordt toegevoegd. Ik handhaaf deze dubbele betekenis, omdat het in