Het Kapitaal - Marxists Internet Archive

ook het kapitalistische particuliere eigendom, vooronderstellen de vernietiging van het particuliere
eigendom dat op eigen arbeid berust, dat wil zeggen de onteigening van de arbeider.
_______________
[253] Het gaat hier om werkelijke koloniën, maagdelijke grond die door vrije immigranten wordt
gekoloniseerd. De Verenigde Staten zijn, economisch gesproken, nog altijd koloniaal gebied van
Europa. Overigens vallen onder deze rubriek ook die plantages, waar de opheffing van de slavernij
een totale omwenteling in de verhoudingen teweeg heeft gebracht.
[254] De enkele flitsen van inzicht bij Wakefield over het wezen van de koloniën vinden we al
ontwikkeld in de geschriften van de oude Mirabeau en van de fysiocraten en nog veel eerder in de
werken van de Engelse economen.
[255] Het wordt later een tijdelijke noodzaak in de internationale concurrentiestrijd. Wat echter
ook het motief was, de gevolgen blijven dezelfde.
[256] ‘Een neger is een neger. Pas onder bepaalde verhoudingen wordt hij een slaaf. Een katoenmachine
is een machine voor het spinnen van katoen; pas onder bepaalde verhoudingen wordt de
machine kapitaal. Buiten deze verhoudingen geplaatst is de machine evenmin kapitaal als goud
op zichzelf geld is of suiker de prijs van suiker is. . . Het kapitaal is een maatschappelijke productieverhouding.
Het is een historische productieverhouding.’ Karl Marx, ‘Lohnarbeit und Kapital’,
in de Neue Rheinische Zeitung, nr. 266, 7 april 1849.
[257] E. G. Wakefield, England and America, deel II, p. 33.
[258] T.a.p., deel I, p. 17.
[259] T.a.p., p. 18.
[260] T.a.p., pp. 42-44.
[261] T.a.p., deel II, p. 5.
[262] ‘Wil de grond een element van de kolonisatie zijn, dan moet de grond niet alleen onbebouwd,
maar ook openbaar bezit zijn, dat kan worden omgezet in particulier bezit.’ T.a.p., deel II,
p. 125.
[263] T.a.p., deel I, p. 247.
[264] T.a.p., pp. 21-22.
[265] T.a.p., deel II, p. 116.
[266] T.a.p., deel I, p. 131.
[267] T.a.p., deel II, p. 5.
[268] Merivale, t.a.p., pp. 235-314 passim. Zelfs de slappe vrijhandelaar-vulgair-econoom Molinari
zegt: ‘In de koloniën, waar de slavernij werd afgeschaft zonder dat de gedwongen arbeid
werd vervangen door een equivalente hoeveelheid vrije arbeid, ziet men het tegendeel gebeuren
van hetgeen wij dagelijks om ons heen zien. Men heeft gezien dat eenvoudige arbeiders op hun
beurt de industriële ondernemers uitbuiten, van hen lonen eisen die buiten iedere verhouding
staan tot het rechtvaardige deel van het product, dat hen toekomt. De planters, die voor hun suiker
geen prijs konden krijgen welke voldoende hoog was om de loonsverhoging te dekken, waren
gedwongen het ontbrekende deel aan te vullen, eerst uit hun winsten, later zelfs ten koste van hun
kapitaal. Een groot aantal planters werd op deze wijze geruïneerd, anderen hebben hun bedrijven
gesloten om aan een dreigende ondergang te ontsnappen. . . Ongetwijfeld kan men beter kapitaalaccumulaties
dan generaties mensen te gronde zien gaan (hoe edelmoedig van de heer Molinari!
-M.), maar zou het niet beter zijn wanneer noch de één noch de ander te gronde ging?’ Molinari,