TORKiYE BAROLAR BiRÙ G%i. il - Türkiye Barolar Birliği Yayınları

VATANDAŞ UK, GÖÇ, MÜLTECİ VE YABANCILAR H İJKIIKUNDAK İ GÜNCEL GELİŞMELERfaat, ilgi ve duygu dayan ışmas ı yaratan bir hukuki' bağdır".9 Iç hu- yAHuTkuklar bağlanıında yap ılan tanımlamalarda vatanda şlık, dev- DOĞAN'INlet ile birey arasındaki hukuki ve siyasi bağ olarak nitelendi- TEBLI Ğ Irilmektedir. Avrupa Vatanda şlık Sözleşmesi'nde ise, kişi iledevlet aras ında kurulan ve ki şinin etnik kökenine i şaret etmeyenbir bağ olarak kabul edilmektedir (m. 2-a). Sözle şmede,vatandaşlığın siyasi yönü nazara ahnmarmştır. Bunun nedeni,sözleşmenin ulusal hukuklar ba ğlamında değil, uluslararasıhukuk bağlamında vatandaşliğı ele almış olmas ıdır.Avrupa Vatanda şlık Sözleşmesi'nde benimsenen, vatandaşlığınkişinin etnik kökenine i şaret etmeyen bir ba ğ olduğuanlayışı, uluslararası metinler için yeni olmas ına rağmen,Türk hukuku (1982 AY m. 66/1; 1961 AY m. 54/1) gibi birçokdevlet hukukunda uzun zamandan beri kabul edilmektedir(StAG. m.1).Türk hukukunda Anayasa'nın 66. maddesinde, "Türkdevletine vatandaşlık bağı ile bağl ı olan herkes Türk" olarak kabuledilmi ştir. Yine Anayasa'mn 10. maddesinde e şitlik ilkesineyer verilmi ştir. Dolay ısıyla, vatandaşlar arasında ayrım yap ılmamasıTürk hukukunun genel ilkelerinden birisidir. Vatandaşlığınkişinin etnik kökenine i şaret etmeyeceği ve vatandaşlık hukuku bağlamında eşitlik ilkesinin kabul edilmi ş olmasıhasebiyle, AVS ve AB müktesebah ile Türk hukuku aras ındauyum sağlanmaktadır.Avrupa Birliği hukukunda, Maastrich Anlaşması'nda" Üyedevletlerden herhangi birinin yurtta şı olan kişi Birlik yurttaşıdır."hükmü yer almaktad ır (m. 17). Bu hükme göre, üye devletlerdenbirisinin yurttaşı olmak birlik yurtta şı olmanın şartımteşkil etmektedir. Üye devlet vatandaşlığının nasıl kazanılacağıise, ulusal mevzuata bırakılmıştır. Bu sebeple, her üyedevlet kendi karar verecektir. Başka bir ifade ile vatanda şlıkhukuku alanında bir kısım temel esaslar kabul edilmi ş, ancakuyumlaştırma yap ılmamıştır. Görüldüğü gibi Birlik yurtta ş-Unat, 1., Nottebohm Kararı ve Tdbüyetin Gerçekliği ilkesi, Ankara, 1966, s.21.145