Actas do Seminario Internacional O futuro da memoria - Arquivos de ...

cluír unha referencia temporal, no seu caso un selo de tempo53 . No seu desenvolvemento
regulamentario (art. 42 RDDPLAE) especificouse ademais
unha obriga engadida, en canto á súa validez, que ven recoñecer un elemento
arquivístico de primeira orde: a contextualización do documento mediante
a adición de metadatos, obrigatorios e, no seu caso, complementarios.
A preocupación constante pola constancia (ademais de manifestarse en
aspectos tales como a identificación e autenticación, tanto de cidadáns como
de administracións públicas, os rexistros, etc.) parte, loxicamente, do documento
individualmente considerado. Se, ademais, consideramos que distintos
soportes e modos de facer convivirán algún tempo —por escaso que
sexa—, a norma ha prever a súa coincidencia. Por iso a prolixa regulamentación
das copias54 e dos cambios de soporte que a LAE contén no seu art. 30.
Concretarmente se trata dos seguintes:
❚ Copias electrónicas auténticas a partir do orixinal electrónico, diferenciando
orixinal e copia, cando se dá un cambio de formato, mediante o
metadato correspondente55 .
❚ Obtención de copias electrónicas auténticas de documentos orixinais en
papel (cando sexan as administracións públicas as que as realicen mercé
a procesos de dixitalización certificada).
❚ Copias de documentos privados aportados polos cidadáns, podendo distinguirse
entre
¬ Copias de documentos electrónicos asinados polos cidadáns. Supón a
atribución a estes da responsabilidade da custodia dos orixinais, que
poderán ser solicitados polas administracións públicas para o cotexo
coas copias aportadas.
¬ Imaxes electrónicas de documentos orixinais aportados polos cidadáns
en papel, obtidas mediante dixitalización certificada e compulsadas ou
por funcionario públicos56 ou mediante procesos automatizados con
autenticación por selo electrónico. Tamén neste caso os cidadáns terán
que responsabilizarse da custodia dos orixinais.
❚ Xeración a partir de documentos electrónicos orixinais de copias auténticas
en papel, que terán o dito carácter se se imprime nelas un código seguro
de verificación (CSV). Este código é un dos sistemas de sinatura electrónica
admitidos na LAE (art. 18) para a actuación administrativa automatizada.
Trátase da combinación dun ID de usuario e dunha clave ou
contrasinal que identifica ao autor aínda que non asegura a integridade
do documento. Isto pode resolverse en fase inicial mediante a adición dun
selo electrónico, co que se vincula autoría e contido. Para comprobar a
autenticidade do documento debe acudirse á Administración pública au-
109