Actas do Seminario Internacional O futuro da memoria - Arquivos de ...

❚ Principios de patrimonio conxunto adoptado internacionalmente no dominio
arquivístico;
❚ Principios de custodia que proporcionan dereitos de acceso e control a
todos os contribuidores e suxeitos; e
❚ Dereitos de acceso que limitan os dereitos de propiedade, incluídos os
réximes de dereitos de autor e arquivísticos, se serven para protexer ou
minimizar o dano a individuos ou grupos.
Os dereitos e obrigas de propiedade de todos os participantes (creadores,
suxeitos, usuarios e conservadores) derívanse tanto da súa participación
moral como da lexislación. As institucións arquivísticas están ben situadas
para tomar en conta a propiedade dos documentos dun modelo de goberno
participativo:
❚ Asegurando dereitos iguais para todos os participantes e, nalgúns casos,
dereitos especiais para participantes en desvantaxe;
❚ Adaptando as nocións de propiedade dos principais sistemas legais para
incluír a administración máis que a propiedade sobre a información;
❚ Adoptando dereitos culturais que apoien a diversidade, non sobre liñas
estatais senón sobre a base do patrimonio dos grupos (Francioni, 2008).
Privacidade e consentimento no contexto participativo
A maioría de réximes de privacidade céntranse sobre a protección dunha
persoa identificable cando se recollen, se utilizan ou se procesan datos, con
exencións para a súa reutilización ou o seu procesamento posterior para a
investigación, incluídos fins arquivísticos se se satisfán certas condicións. Os
acordos relativos a un investigador arquivístico teñen o deber de respectar a
información persoal sobre o investigador, por exemplo, en Italia o Código deontolóxico
para investigadores e arquiveiros é legalmente vinculante (Iacovino,
2009). Pode que o espazo privado sexa menos importante para algúns
individuos e culturas, e en diferentes períodos. Nas sociedades indíxenas a
protección da privacidade individual é menos significativa que o secreto comunal.
Incluso nas sociedades occidentais a protección da familia máis que
do individuo como entidade privada non está incluída en xeral na lexislación
sobre protección de datos, aínda que Italia é unha excepción.
O consentimento —expreso ou implícito— está intimamente vinculado ao
control do acceso, que é a capacidade do suxeito do documento para controlar
a quen e como se lle dá acceso aos seus datos, e pode ser anulado pola
lei, por exemplo de impostos ou pola necesidade de divulgalos en intere-
63