Actas do Seminario Internacional O futuro da memoria - Arquivos de ...

240
❚ Cambios na produción de información e nos fluxos de información, así
como nas comunicacións.
❚ Algunhas malinterpretacións críticas, ou ilusións creadas de maneira
equivocada, arredor do poder e dos impactos das tecnoloxías da información
e das comunicacións baseadas na informática.
❚ Unha extensa perda do control corporativo exercido sobre os documentos
administrativos e de xestión, cun significativo impacto sobre a accesibilidade
e a capitalización dos recursos de información, e finalmente.
❚ O continuado concepto erróneo e a representación equivocada da xestión
da información como unha industria de servizos separada, e en consecuencia
a súa separación artificial das funcións administrativas.
En particular, gustaríame subliñar dous destes catalizadores da crise. En
primeiro lugar, dende fins dos anos oitenta, pasando polos noventa, ate a
primeira década do século vinteún, o servizo público federal canadense
—como en moitos países— permaneceu nun estado de redirección e transformación,
desprazándose dende unha organización baseada na actividade
a unha organización baseada nos resultados. Isto implica a articulación e a
continuada evolución de novas éticas e condutas corporativas para a administración
do sector público (novos modelos de xestión pública e de gobernanza)
e a introdución dun “xerencialismo administrativo” nas actividades
dos programas e os servizos públicos, apoiado por novas e altamente autoconscientes
formas de supervisión, escrutinio e revisión, incluída unha contabilización
financeira e de débedas baseada en resultados, isto é, novas manifestacións
de política de responsabilidade pública orientada aos resultados
(Caron, Kellerhals, 2011; Charih, Rouillard, 1997) 16 .Aínda así, o impacto máis
inmediato e visible desta transición foi a transformación social e cultural dentro
dos departamentos, as axencias e as corporacións federais —por exemplo,
a forte inclinación dende as xerarquías de comando e control institucionais
cara equipos horizontais e grupos de traballo multidisciplinares e interdepartamentais,
comités e redes máis xerais que veñen posibilitadas polas
novas tecnoloxías da información e das comunicacións— como unha nova
dirección das políticas e de efectividade e/ou eficacia dos programas. Como
resultado destes cambios, sabemos que os fluxos de información están a
cambiar e que se están a abrir (ou alternativamente a pechar) novas relacións
dentro de novas redes (tecnolóxicas ou doutro tipo), que axustan a natureza
dos requisitos de documentación en relación cos novos imperativos de responsabilidade
e administración, e que tamén alteran a cultura administrativa
e os comportamentos de xestión a todos os niveis dentro do goberno. Esta
transformación cultural condúceme a outro catalizador da crise.