Actas do Seminario Internacional O futuro da memoria - Arquivos de ...

64
se público. No contexto arquivístico, os suxeitos do documento é pouco probable
que desen consentimento á creación, o acceso e a conservación de documentos
acerca deles. A conservación de información persoal sobre sitios
de redes sociais, incluídos os blogs do Goberno, depende dos desenvolvedores
de software e das políticas dos propietarios do sitio. Pode que os ISP se
neguen a destruír información persoal que pode ser dañina para a persoa
implicada e pode que usen perfís para efectos de marketing (Wingfield,
2010).
O nivel de sensibilidade ou o grao de prexuízo a unha persoa se a información
persoal se divulga é unha cuestión ética, así como un dos principais
aspectos das regulacións arquivísticas, de liberdade de información e de privacidade.
Na maioría dos estados membros da Unión Europea, a lexislación
sobre privacidade ten precedencia sobre a lexislación arquivística. A nivel internacional,
os arquiveiros denunciaron o borrado de información persoal
que serviu ao seu propósito primario nun certo número de terreos. Ademais
do valor para a investigación, o borrado de información inexacta pode privar
de coñecemento acerca das consecuencias do uso de datos incorrectos, e de
evidencia sobre os motivos das accións posteriores. Os réximes de acceso arquivístico
fiaron en «lapsos de tempo» para desensibilizar información persoal,
pero coa converxencia do espazo-tempo na Web, o dano causado pola
divulgación inadvertida de datos persoais agregados é difícil de determinar,
e pode que se dilate indefinidamente. O dano inadvertido é particularmente
importantes porque as organizacións arquivísticas reducen os seus períodos
de restrición (p.ex. a redución a 20 anos en Australia). Aínda que pode
que non sexa posible contactar a todos os individuos a información dos
cales estea dispoñible en liña, as institucións arquivísticas deberían informarlles
por adiantado da divulgación da súa información persoal sempre que resulte
práctico facelo.
Deberían considerar os arquiveiros períodos de retención máis longos para
información persoal sensible ou incluso borrala para protexer a reputación
persoal? Viktor Mayer-Schoenberger en Delete: The Virtue of Forgetting in
the Digital Age suxire que as datas de expiración para a información persoal
en liña son un rol fundamentalmente arquivístico (Mayer-Schoenberger,
2009). Baixo a regulación nacional australiana para profesionais sanitarios, as
determinacións das xuntas profesionais seguen a estar dispoñibles en liña incluso
despois de que as infraccións prescribisen, tendo así un significativo impacto
sobre a reputación dun médico. A capacidade de teclear o nome dun
médico en Google e atopar calquera transgresión, non importa canto antiga
sexa, concede aos pacientes poderes sen precedentes sobre a reputación
dun médico, o cal non era posible cando a información só estaba dispoñible