Actas do Seminario Internacional O futuro da memoria - Arquivos de ...

información, escenario no cal é necesario sumar ás súas características sociodemográficas
as psicolóxicas, de conduta e cognitivas.
Apartándonos do problema terminolóxico de cómo traducir5 o termo en
inglés Information Literacy, o concepto alfabetización informacional (ao que
se fixo equivaler6 ) foi utilizado por vez primeira por Zurkowki en 1974, que
salientando nas habilidades tecnolóxicas dos usuarios os definiu como técnicas
e habilidades para utilizar a ampla gama de ferramentas de información
así como as fontes primarias adecuando as solucións de información aos
seus problemas (Zurkowski, 1974).
No entanto, ao igual que no caso das definicións de goberno electrónico
apuntadas arriba, a súa definición evolucionou ate enfocarse nas persoas e
nas súas habilidades cognitivas. A presentada en 1989 pola American Library
Association (ALA) define alfabetización informacional como a habelencia de
recoñecer cando se necesita información, así como a capacidade para localizala,
avaliala e utilizala con efectividade.
Andersen (2006) no seu traballo A esfera pública e as actividades discursivas:
alfabetización informacional como habelencias sociopolíticas, argumenta
amplamente que o grado de alfabetización informacional é unha
cuestión fundamental na habelencia das persoas para actuar socialmente e
define a alfabetización informacional como as habelencias e competencias
na busca, avaliación, utilización e selección de información relevante (Andersen,
2006, 214). En consecuencia celebra o punto de vista de Bruce (1997,
12) que especifica que a alfabetización informacional como:
a habelencia de acceder, avaliara e usar información, como unha amalgama de
habelencias, actividades e coñecementos (…) que entraña o desenvolvemento
dunha actividade crítica perante a información…
Por outra parte Malheiro (2008, 31) advirte que os achegamentos á alfabetización
informacional apuntan a un problema teórico novo e inspirador
para as ciencias da información, o da transición entre o paradigma custodial
e o postcustodial respecto á mediación informacional. A “mediación custodial”
implicaba a determinación da información que o usuario “necesitaba”
a partir da intervención das institucións de información característica da modernidade,
arquivos, bibliotecas, museos, centros de información, e en última
instancia dos seus profesionais, participando no acceso dos usuarios á
mesma. A “mediación post-custodial”, cuxo escenario é esencialmente a
complexidade das redes de información, presenta características novidosas
que é preciso atender e estudar, pois pode ocorrer de forma deslocalizada e
dispersa, institucional, colectiva, de grupo, persoal e incluso anónima, inter-
83