Actas do Seminario Internacional O futuro da memoria - Arquivos de ...

xital é parte dun espazo-tempo continuo e debería ser xestionado como memoria
colectiva por aqueles que o formaron. Na medida en que está articulada
nos conceptos éticos, a memoria colectiva inclúe a noción de «vontade»
colectiva e de ben facer universal. O continuo dos documentos permite
que xurdan relacións complexas a partir das transaccións da Internet, tanto
se é entre o cidadán e o Estado, coma entre un cliente e un provedor de servizos
ou calquera relación social.
Asegurar a supervivencia a longo prazo e o control da memoria dixital por
parte dos individuos, as comunidades e as nacións require o desenvolvemento
dunha gobernanza participativa dentro dunha aproximación do continuo
dos documentos na que todos os participantes no documentos (incluídos os
arquiveiros) teñan dereitos e responsabilidades legais e éticos en relación coa
propiedade, a privacidade, o acceso e a evidencia ao longo do tempo e do
espazo, dentro de contextos locais e internacionais, e en último extremos,
dereitos na conformación do patrimonio arquivístico.
Un participante en xestión de documentos é unha parte interesada que toma
parte na formación do documento sobre a base dunha relación social recíproca
en termos de igualdade con outros. Todo participante —incluída a
persoa que é o asunto do documento— ten dereitos e responsabilidades en
relación coa súa formación, conservación e uso. Os sistemas arquivísticos e
outros sistemas de información teñen capacidades para capturar a todos os
participantes no proceso creativo como «propietarios» compartidos con múltiples
identidades e roles. No entorno Web 2.0 moitos axentes diferentes estarán
a crear documentos continuamente nun diálogo interactivo entre unha
organización e un cliente que requirirá que o cliente ou o cidadán se convertan
en parte da función de xestión que creou o documento, un co-creador
(Ketelaar, 2008). No contexto do e-Goberno, o goberno é unha primeira parte
nunha transacción de documentos, non só o asunto do documento un cocreador
e autor do documento.
A necesidade de identificar os participantes na xestión dos documentos
nas transaccións da Internet, que en arquivística se expresou en termos de
competencias ou autoridade para actuar, é esencial para asegurar que se satisfán
as obrigas legais e sociais. Dende unha perspectiva ética, os participantes
na xestión de documentos son axentes racionais que funcionan sobre a
base de normas aceptables universalmente que requiren que unha persoa (física
ou corporativa) sexa responsable de accións individuais, un concepto
apoiado pola noción kantiana de axente autónomo. Internet, entendida como
unha comunidade baseada en obrigas morais recíprocas, pode que sexa
difícil de implantar sen un conxunto de valores comúns por parte de aqueles
que a usan. Un conxunto universal de dereitos e deberes éticos pode argu-
59