LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem
de Germanujo, ĉu ne? Vatikana Radio, ĉiam pretas kondamni militajn ekscesojn
de germanoj, silentis pri tiuj de aliancanoj kiel la bombado sur la abatejo
de Montecassino kaj la nuligo, kun ĉiuj loĝantoj, de urbo Bremo. La papo
protektis ankaŭ adversulojn al la Tria Regno kaj kurigis kontraŭ Hitlero akuzon
je framasonismo. Kaj krome la kristnaskaj radimesaĝoj plenplenaj je aludoj
al supozitaj misfaroj de Germanujo... Tio ĉio kompromitis la rilatojn inter
Germanujo kaj la Katolika Eklezio. Li ne uzis similan sintenon rilate komunismon.
Lasttempe li sukcesis fiaskigi, per la sekretaj vojoj de la vatikana
diplomatio, la iniciaton de la “generalissimo” Franko celantan kupli Germanujo
kaj aliancanojn kontraŭ Sovetio, forĝejo kaj forcejo de ateismo en la mondo”.
Lia parolada tensio nun fariĝis ŝtormanta parolado kaj tiom elaniĝis, ke li aspektis
ne plu tute sinrega kaj konsilis al ni ne rebati, ke Pio la XI jam reĵetis,
kvankam vane, ateismeman komunismon en la enciklika letero Divini Redemptoris
(1937 n. 73 kaj diversloke); ke nazioj, por fermi la buŝon al la
papo, reage al papaj protestoj pro perforto aŭ amasaj deportadoj, pliintensigis
la jam leĝe dekretitajn persekutojn por ke tiuj ĉi instigus la papon al silento.
Eble ankaŭ pro tio oni ne ĉagreniĝis kiam la papo, rigarde sinsekvajn gravajn
aferojn, preferis kaj agadi kaj agumi per diplomatiaj vojoj kaj inspirante la katolikajn
komunumojn al la protektado de deportitoj aŭ je deportado minacatoj.
Kelkaj el ni kunligis, el lernecaj lecionaĵoj, lian nun eksplode senrezervan
politikan elekton kun subtilaj liaj instruaĵoj. Elĉerpante, fakte, el la historio, li
deliĉis ekzaltiĝi pro la sentima decidemo de nia religiula fondinto kaj ege admirato
de italoj, sankta Francisko el Asizo, aŭ pri ties senhezitemo en la orientigo
kaj altcela regado super fratioj, malgraŭ kaj ĝuste pro interfrataj ekkonfliktoj
kaj akuzoj kaj klingeskaj kalumnioj: “traktoj difinantaj lian totalismecan
stilon, kiu ne preterlasas okazon por energie treni al la plej altaj valoroj,
geniece intuiciigitaj kaj parafrazitaj. Nur geniuloj ludas tiun rektan rolon,
malgraŭ suferigaj miskomprenoj kaj maljustecoj kaj kalumnioj. La samo
okazas hodiaŭ: supozitaj politikaj kaj militaj misfaroj ŝuldiĝu nure al elvojigantaj
akuzoj de propagando de multfaceta malamika atako”. Klare nun sur
la fono aperas la Duĉo: genia kiel sankta Franĉesko kaj kiel tiu ĉi mistaksita
pro la suferoj altruditaj de la gravaj destinoj de la patrujo!
Ni nun klare komprenas tion kio tiam vage subrestis: ke la totalitarismo de
faŝismo reproduktas valoron pro ĝia supera kaj tuteca enrigardo, kaj ke la politiko
de Mussolini trenas reagajn kalumniojn pro la gvida stampo de lia geniuleco!
129