LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

alia”.
Aŭ
Mi: “Mi nemulte estimas miajn estimantojn”.
“Kial?”.
“Ĉar mi konas sperte mian aĉecon”.
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem
Aŭ
Elvira: “Vi kaŝas aŭ perdas ion ĉiutage”.
“Kial?”.
“Ĉar plibonigi sian porpublikan eksteraĵon signifas provon kaŝi aŭ forigi
ion nure propran”.
Aŭ
Mi. “Ĉio ĝojas escepte de vi!”.
”Kial?”.
“Ĉar vi ambaŭ laciĝas por ĝojigi min”.
Aŭ
Mi. “Mi estas devigata, spite al mi, estimi min kaj min pliagrablige ekzalti”.
Kial?
“Por igi min, de vi tiom admiratan kaj ĉioŝatatan, inteligenta kaj virta kaj
inda je vi kaj por ne igi vin trompataj”.
Aŭ
Albina: “Mi ne plu rezistas!”.
“Je kio kaj pro kio vi ne rezistas?”.
“Ni ne trovas sufiĉe da tempo por konsumi kun vi unu ĝojon ke jam ofertiĝas
vorenda alia”.
Aŭ
Mi: “Kiom ajn frandindaj viaj pladoj, mi ilin ne sukcesas gustumi”.
“Kial?”.
“Ĉar dum gustumado de unu frandaĵo anonciĝas nova pli altira plado”.
Aŭ
Elvira: “Foje, de tempo al tempo, okazas miraklo”.
“Kia miraklo?”.
“Ke vi foje rezonas nuance, eksterimpone, esplorante. Kutime vi, male,
357