LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem
Ĉapitro sesa
Eraroj kaj peripetioj
Abrupte, neantaŭatendite, iun trefrue matenon venis milita teritoria oficiro
kun pliko urĝe legenda kaj pli urĝe plenumenda: la junuloj (kies nomoj estis
tie listigitaj) prezentiĝu ene de ses horoj, al la milita komandejo por prepariĝi
al eventuala dungiĝo por teritoriaj servoj, kiujn ni interpretis “fosi tranĉeojn
aŭ helpi bombitojn aŭ deĵori inter revenintoj vunditaj ktp”. La konventestroj
tuj memoris, ke surfone de aliaj similaj cirkonstancoj, antaŭ ol esti trudite rekrutitaj
por militecaj zonoj, viroj estis kunvokitaj per simila deviga preceptilo
kaj, male, poste ili estis englutitaj de nekonataj destinoj. Kaj ili memoris ankaŭ,
ke la neakurata ordona plenumo estis provokinta supermezuran punan reagon.
La konventestroj, post rapida kaj prudenta pertelefona konsultiĝo kun
franciskanaj estraraj plejgravuloj de Venecio, decidis inviti nin junulojn, jam
ekipitajn per nurprovizora militserva liberiga atestilo, fuĝkaŝiĝi ĉe aliaj konventoj
aŭ ĉe niaj parencoj aŭ aliloken aŭ, libervole, alestiĝi en la indikita kazerno.
Avertaj sciigoj kiel “eĉ iri hejmen, ĉe sia parencaro, se laŭ propra juĝo
danĝero ne minacas” ŝvebis kiel precipa sugesto; tiel ni interpretis en tiu ĉiesa
malkutime ekscita etoso.
Kial la armea estraro ne konsideris, ke ni, jam religiuloj, ĝuas dispenson je
soldatservo? Oni komunikis, ke okaze de ĝenerala mobilizo tia dispenso ne
validas. Ĉu nun temas pri ĝenerala? Lokaj superuloj ne volis fali en fatalajn
misojn kaj invitis kaj incitis al kaŝiĝo.
Mi akceptis inviton de amiko Leonardo, ĵus votligiĝinta kiel mi, iri kun li
ĉe liajn parencojn por poste, eventuale (eventualeco ekskludenda ĉar liaj familianoj
loĝas, laŭ lia sekuriga aserto, teritorie kaj socirilate protektaj!), kaŝiĝi
intermontare, kie eble ni trovos aliajn forfuĝintojn kaj ankaŭ partizanojn. Superuloj
iom hezitis antaŭ tiu solvo, sed fine ili konfidis en la inteligento kaj
prudenta entreprenemo de ĉiam rekonata al mia kunulo. Certe mi ne povintus
svatige liveri samspecan proponon, se konsideri la kontrolojn kaj suspektojn
de kolaboremo per kiuj militaj ĝendarmoj kaj faŝista polico ĝuste antaŭhieraŭ
investis mian gepatran hejmon. Ni nin vestis, iom okaze sed distrite, per civilulaj
vestoj, haste, kaj fuŝe, faldis niajn frokojn kun malmultaj personaĵoj, kaj
for de la trafikita ŝoseo, kie ofte pasis kamionetoj kun germanaj soldatoj en la
direkto de la sudo pro, oni malkaŝis, nova milita albordiĝo de aliancanoj, sin-
81