LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem La unua semajno, fakte, de la manĝaĵ-porciumada reĝimo okazigis por ni ĉiuj, pro la severaj nutraĵrestriktigoj, “provojn de malsato” kaj de nemutaj protestoj kaj de invitoj, instigitaj de superuloj, al la respektivaj familioj, preskaŭ ĉiuj kamparanaj, de la kolegianoj por ke oni provu prizorgi laŭleĝe sed ankaŭ laŭbezone. Al la superularo ne tuj prosperis, tra tiu reĝima simpatio, obteni nutraĵajn suplementojn kaj malpli subpreman kontrolon malhelpantan la proviziĝon ĉe la kaŝmerkato, nia venonta sekreta okaza, kvankam ĉiam pli nigriĝanta pro ekscesaj prezoj, proviantisto kun granda kontento por nia stomako kaj samforta veado de la konventa ekonomo. Fine venis nemalabundaj suplementoj, eltiritaj de tiuj simpatibezonaj urbaj regaĉantoj, kiujn ni festis per grandaj aplaŭdoj kiam aperis en la refektorio la eksteraĵoj, donacitaj de bonfarantoj el l’ domo de l’ faŝjo Sed kien kaj kiel finiĝis miaj ŝajnreligiemo kaj sinteno pri Dio? Ĉekomence de la dua gimnazijaro, al kiu mi aliris ĉe la fino de la deksesjariĝo, mi trovis surprizon: inter la lernobjektoj distingiĝis religio. Tio min mirigis nemalmulte ĉar al mi ŝajnis, ke, en tiu loko, tute preĝoj kaj devotaĵoj, religio kun religiemo estiĝus afero sendiskuta ĉe ĉiu komunumano kaj jam certigita ĝis medole, kaj do senbezona je kromaj studoj. Profesoris iu pastro, malzorgema en la vestaĵo kaj en la superŝutaj haroj, falantaj el ĉiuj kapaj flankoj, kiu en la postaj jaroj riveliĝis simpatia kaj sociema ulo, preta kontentigi ĉiuspecajn demandojn sen montri miron aŭ superruzon antaŭ naivecoj aŭ strangaĵoj. Startigante la unuan lecionon, sen iu ajn preambola sinprezento, li antaŭmetigis blankajn foliojn subokulen de ĉiu lernanta benkparo: ĉiu estas invitata, pliekzakte urĝata, registri la diktotajn demandojn kaj anonime skribi siajn dubojn kaj neklaraĵojn pri religio. Por mi muntiĝis eta dramo: mi okulumadis miajn kunlernantojn skribantajn, multe kaj serioze skribantajn, dum mi, kiu kredis, ke al si apartenas nur negativaj certecoj pri religio, kaj do ŝarĝita je potencialaj kritikaj demandoj, inertigita pro la timo min kontraŭvole senmaski, ne sukcesis prispuri eĉ la plej etan kaj sensignifan dubon kaj klarigpeton indan je pliklariga respondo. La instruisto, en katedro skribile notiganta en siaj libretoj, certe nenion pri tiu drameto kaj ankaŭ neniam ekscios al kiu apartenis tiu preskaŭ blanka folio kaj, proe, sendubhava kaj senbezona je eksplikoj. Por eviti, ke iu envidu en miajn sekretojn, antaŭ la kunuloj mi de tempo al tempo ŝajnigis skribi kaj forviŝi krajonskribaĵojn. Eble la unuan fojon mi skribis la vorton “Dio” bedaŭrante mian kompletan lingvaĵan perdon pri Li. Jes, mi unuafoje skribis tiun nomon kun respekto perceptante ĝian “diversecon“ konfronte al literaturaj dioj. Jovo, teorie kaj fakte, kaj mitaj dioj de la greklatinaj 32
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem Odiseadaj legaĵoj tute akordiĝis kun mia nekredemo. Unuafojon tia mia silento pri li ŝajnis al mi senmotiva maldelikateco. La dua leciono ekis kun la ekspozicio de la enketa rikolto: duboj kaj demandoj plurfoje banalaj, sed iuj postuloj de plia klarigo pri specifaj punktoj de la katolika religio. Por mi tiuj postuloj faladis tute novaj ĉar neniam mi estus imaginta, ke en tiuj diligentaj kaj devotaj junuletaj, preskaŭ ĉiuj pli junaj ol mi je du aŭ tri jaroj, kapoj viglis tiaj pensoj. Kial en komunaj babiladoj pri tio nenion ili manifestis? Ĉu eblas, ke inter ili kuŝu iu simila al mi aŭ trakiĝanta tra la sama situacio? La temo, apenaŭ postulita sed la plej interesa por mi, estis tiu de la historia vivo de Jesuo. Ĉu vere li vivis en tiu fora lando? Dirintoj kaj verkintoj pri tio vere kredis je tio? Kaj kio se historion ruze kombinis pastroj? Kial Dio nemalhelpas militon faciligante la venkon de Italujo? El kio konsistas, ene kaj ekstere de mi, la origina peko? Tiupunkte mi bedaŭris, ke mi ne eltordis, sur la blanka papero, la invi - ton, nekontenteblan laŭ mi, ke oni pravigu la dian konduton rilate la kondamnon kontraŭ homoj senvole pekantaj, same kiel konkretiĝis en mia neniam forgesita sakrilegio de la hostio ekmordita. Sed ĝuste en tiu momento ĝuste tiu ĉi afero riveliĝis al mi sensenca kaj tro senkriteria kaj aprobis mian silenton. Ĉiukaze, mi klare plikonsciiĝis, ke tiaj estas ankaŭ miaj problemoj, pli klare, la eblaj kaŭzoj de miaj malhavitaj, kaj malhaviĝintaj, certecoj pri religio. La instruisto ĝuste tiun temon vizitis preskaŭ dum la tuta jaro: bele plezurigis pasi de unu evangelio al la alia, de unu ĉapitro al la plua por ke estu evidentigitaj la honesteco kaj la skrupuleco de la apostoloj, ties sinsekva martiriĝo kiu ekskludas ilian volan trompigon, kaj ilia rezisto al la instruadoj de Jesuo kaj ilia implicita pretendo de konstato aŭ pruvo ktp: ĉio por ekskludi ilian trompiĝon. Ekis, kvankam suflore por ne tro min malkaŝi, elmeti demandojn ankaŭ mi por eventuale elpuŝi kelkajn partetojn el la plej supraĵaj duboj. Okazis, ke, ĉiun semajnan duhoron, mia atento estis absorbita ĉar la profesoraj eksplikoj tuŝis ekzakte miajn dubojn hokante, kaj forigante, unu aŭ alian el miaj kontraŭreligiaj certecoj. Imageblus kiaj povis esti la kritikoj, se tiel esprimebli, de krude kampara metilernanto, vivanta izole kaj impertinente kaj vortolakse parolanta, por kompreni, ke funde la miaj estis kritikoj senpene forigeblaj, kvankam enradikiĝintaj sen tamen nenio ema al konsciaj antaŭjuĝoj, kaj senbezonaj venki disputan batalon: ekekzamenante mian enon, krom konstati, ke la problemoj maloftiĝas, mi ekvidis, ke mi plezure kaj memkontentiĝe fariĝas konscia, ke en mi ne hejmas orgojla sinteno aŭ mem-subteno, kaj mi nur 33
Page 1 and 2: Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 37: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 89 and 90:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290:
Page 291 and 292:
Page 293 and 294:
Page 295 and 296:
Page 297 and 298:
Page 299 and 300:
Page 301 and 302:
Page 303 and 304:
Page 305 and 306:
Page 307 and 308:
Page 309 and 310:
Page 311 and 312:
Page 313 and 314:
Page 315 and 316:
Page 317 and 318:
Page 319 and 320:
Page 321 and 322:
Page 323 and 324:
Page 325 and 326:
Page 327 and 328:
Page 329 and 330:
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?