LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem ĉionenveranta”, prakso el kies sukceso devenas ĝia pravigo. (Do, laŭ miaj silentaj ekimpresoj, oni la prakson delire pufigu kaj ĝin ĉiukoste sukcesigu… por ke la vero spontane sin rivelu!). Mi vidas kunpuŝiĝi sur la milda vizaĝo de la kardinalo la ombrojn de l’ subpremita sufero, la pacienciĝon antaŭ la veadoj, la malpotencon enigi klarigojn inter tiom da impete akraj akuzoj. Mi estas pretiĝanta interveni por pardonpeti pro la neantaŭvidita insida sinteno ĉar li, invitita tosti kun ni super la plej bona maniero kunlabori en la plu kaj pli insidata kaj ŝajne nebuliĝanta dia regno, nun sin vidas altirita en senfruktan polemikon per misdialogaj malĝentilaĵoj; sed io min bremsis, eble la penso ke iam per la sama vortfuriozado mi vendaĉis similajn pensaĉojn! Kvietiginte per pacienca kaj dignodisradia silento la vortan ŝtormon kaj apenaŭ kovrinte elverŝiĝantan amarecon, la kardinalo laŭdas la inklinojn de la petantoj kunlabori en specifaj gravaj oficoj en paroĥoj, same kiel jam okazas diversloke, instigas paciencon rilate la kriterion de la duonpretendata inkogniteco rilate la pastrecdevenon de la ekspastroj kunlaboremaj, kio laŭ li iom post iom ne plu postuliĝu; anoncas, ke mem plilarĝigos la eblon, ke ankaŭ aliaj ekspastriĝintoj, kiel jam okazas por iuj el ni, estu enoficigitaj en la instruado pri la katolika religio en publikaj lernejoj; fine esprimas deziron renkonti, eĉ konfronte, nin ankoraŭfoje. Pri la aspiro aktivumi sacerdotece inter fideluloj, li iom vagis per la sugesto, ke post la detruo de la antaŭa vokiĝo oni povas kaj devas nur agi laŭ nova vokiĝo, tio estas evangelie anonci tie kie la eklezia voĉo ne sukcesas efike… siluetiĝi. Sin delasante de la grupo, li fine sin turnas al la ultrasaj kontestuloj aŭ alispecaj opoziciantoj, kies interdiraĵoj duonvoĉe flustradas inter la sidilvicoj, kaj manifestas serene sed kun sekura kaj memfida kaj firmiga trankvileco: “Mia eklezio estas tiu de la Nova Testamento elfluita el la tradicio”. Oportunis la frazo ĉar la tento trakti eklezion kiel ion flekseblan ekflugtuŝis multajn, kies plej akruloj, el pluaj kredantaj frakcioj, jam kontaktis protestantajn komunumojn kvazaŭ inter tiuj ĉi ne ekzistus kontestuloj. Lia sekretario aldonis, laŭ la paŝoj de la kardinalo: “Eventuala nebona konscienco pri pasinteco ne rajtigas, puŝite ĝuste de tio, modifi la eklezian konstitucion”. En la salono pludaŭris nia interdiskuto ĉar, eble, iuj emis impresi la kardinalan ĉirkaŭularon per frazoj tiaj: “Ĉe mi ne plu elitas religio... por mi religio estas fininta...jam ne plu naiva, mi plu cerbumas pri ĝia vereco aŭ malvereco!... kristanismo al mi ne plu interesas...” 286
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem La konversacio, strange tute repacigita kvazaŭ sereno postŝtorma, encentriĝis ekzakte pri la rolo de la intelekto subkuŝinta en la supraj sentencoj: ĉu ĝi naskiĝas el sinteno de la volo, de la animo kaj de la preferinstinktejo aŭ el malkovro de la intelekto logike procedanta laŭgrade, preskaŭ firme skandante ĉiun kribrendaĵon? Tiu “al mi ne interesas” devenas pli el la animo, el la volo, ol el konkludo de la menso, kiu male laŭirus per la kriterioj de vero aŭ nevero. Ĉu tiu enmiksiĝo de la volo, aŭ interesoj de propraj preferoj, ne perturbetas difektige la logikan procezon de la racio? tio ne tendenculigas la ekesploranton? Ĉu kio “ne interesas” ne perdas eventualan konsiston ĝuste pro la motivo ke ĝi elektas antaŭracie, nome sen strikte raciaj pruvoj? La volo ne faras la veron, ĝi nur akceptas aŭ rifuzas!” La interesa disputo, animita de mi, lasis ŝvebanta meze de la nuboj la respondon pro tio ke la hejmgardanto decidis forpermesi ĉiujn por fermi la pordojn. Kaj la episkopo sendis sekretarion por la forpermesajn salutojn. Se eblintus pli kompleksigi la tensiojn inter la diversaj frakcioj, jen taŭga evento pri kiu multe estis raportite en tiutempaj gazetoj ne nur bulvardaj. Mia kunfrato franciskana, tre juna tiam kaj tre karakterimpeta, misiistis en Latinameriko. Mi konis tre bone liajn politikajn preferojn: tute pordemokratiaj ja jes, sed orientitaj kontraŭ la tiamaj studentaj movadoj kaj iliaj Sesdekokecaj revoluciaj mesaĝoj, eĉ kontraŭ la partioj klaskonsciigaj, kaj la komencaj sinsekvaj terorismaj eksplodoj. Kiel fulmo, gazetoj kaj teleĵurnaloj raportis, ke li en Bolivio kaj en Ĉilio, eĉ en tuta Latinameriko, tiu aspekte etburĝeska mediokrulo, estas intense serĉata de diversaj policoj pro atencaj teroraĵoj: rilate tion oni brile pentris, ke el la alto de sonorilturo li rezistis mitralante kontraŭ policanoj kaj pro tio gajnis la galonojn de gvidanto de teroristoj Tupamaros, kaj nun, laŭ komunaj eldiroj, la krimulo estas serĉata ankaŭ en Italio. Kial miri pri tio? Pro tio ke la kvalitoj de la supozitaj agoj ne similas la konatan personon; sed inter la ekspastriĝintoj de la eksremula frakcio “frato mitraleto” estis tuj bildigita la heroo kiu fine konsciiĝis kaj, elspezante persone, nun plenforte laboras super la proletara, eĉ homara, memliberiĝo. Por iuj, jen nova mito; por multaj jen nova heroo kiu, unubate sin malembarasinte je religio kaj je eklezio kaj je kapitalisma opreso, nun gerilas duarangigante personajn avantaĝojn kaj komfortojn. Kiel elkriptigi la veron disde la legendo? Kio vere faktiĝis? Post kelkaj monatoj ĉio klariĝis: en Italio oni komencis malkovri kovejojn de mortigintaj revoluciaj teroristoj kiujn ĝis tiam polico ne sukcesis identigi kaj aresti, malgraŭ iliaj mortigaj embuskoj. Kiam al la konsternita publiko oni elmontris la unuajn arestitojn, klariĝis ankaŭ la funkcio de tiu mia iama, nun “mitraleta”, 287
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 291: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?