LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem kiuj “falis el la nuboj”: fakte Gregoro iam sukcesis ilin kvietigi montrante ke la malavaraj bonfarantoj jam mondonacis. Unuaaspekte li trajtiĝis akuzebla je maskita moneldevigo pro ruzaj artifikoj por havigi al si la necesan rimedojn por ambicia verko. Frato Gregoro certe riproĉendis pro la senpermesa enŝuldiĝo, kaj pro konstruaĵo senutila, pliposte subkoste disvendita, ne pro manko de kompetenteco, kvankam endanĝerigita de ambicio estariĝi sur la aliaj. Estu kio estu, li por eviti honton ĉe la kunularo forfuĝis neniam konigante siajn sorton aŭ volon. Jarojn poste zumis voĉo, certigita vera, ke li edziĝis kaj dungiĝis ĉe banko kaj, ke neniam akceptus viziton aŭ iun ajn kontakton kun iamaj samideanoj aŭ kun superuloj por laŭkanonike jure reordigi sian novan pozicion. Eble li treniĝis de konsekvencoj de malhomeca kaptiteco, eble la multaj problemoj, kunvivaj kaj sentaj, sedimentis sur lian menson samtempe, eble eble... Kiom da paroladetoj, kiom da scivolo pri dekliniĝo de siaj devoj kiu en la venontaj jaroj paŭsiĝos centoj da fojoj! Multeposte, tamen, ni ion eksciis pri liaj novaj vivelektoj. Pri unu el tiuj ni trovis, ke li havis bonan palaton sin diferencigante de aliaj similaj kazoj de pastroj edziĝantaj: nia ne nur amuza observado maldelikate flustris, ke tiuj ĉi, kiam decidas sin allasi al amkuniĝoj, alrigardas kaj ŝtormas sur la unuan virinon disponeblan, senkonsidere pri belo aŭ estetiko same kiel endemia malsatanto manĝaĉas sendistinge tion kio aspektas nutraĵo. Por difini tiujn ĉi ni uzis la Dantan parolturnon “Pli ol honor’ povis la malsato” (Dia Komedio, Infero 33, 75). Nu patro Gregoro, oni diradis, en tio esceptis pro tio ke li elektis respektante ankaŭ la postulojn de la okuloj kaj de la kanonoj pri ina beleco. En tiuj admiro kaj laŭdo al li certe miksiĝis ankaŭ moko al aliaj, sed ĉu vere nur admiro kaj moko aŭ tiuj senpudoraj enrigardoj filtriĝas el envio kaj bedaŭro pri io flagiĝanta en subkonscio? Tia estontos ironia demando, ne nur preterpasa, de iuj ekspastriĝintoj edze vivantaj, eble eta venĝo kontraŭ neaprezantoj pri fajnecoj de iliaj virinoj! Ankaŭ alia simila fakto, sed jure malpli grava, trafis mian duonkvietan travivon. La kleriko okupanta la ĉelon najbarantan kun la mia, iuvespere frapis, subbrue, mian pordon kaj min salutis rapide kaj singarde anoncante, ke li ekforlasas la franciskanan vivon. “Kial? Vi antaŭnelonge solene votpromesis...”. Li, per serioza ŝerco, jene malembarasiĝis el la neevitebla demando: “Mi transrulis tutan mian amon super Dio, sed mi malkovris, ke amon mi en mi ne trovas, do mi nenion promesis... Mi petis dispenson de la papo ĝin 202
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem obtenante. Salutu por mi ĉiujn”. Kaj demetante la ŝercan tonon aldonis forpermesante: “Mi malsagace estis lasanta aŭkcii mian estontecon. Enludiĝas la destino de mia vivo”. Li montris serenecon kaj feliĉon kiujn mi ne sciis, ĉu eksplicite envii aŭ ĉu klopodi ilin taksi lardumitaj. Ni eksciis, poste, ke lia amo tute transruliĝis super lia kuzino kiun li edzinigis kun la benanta partopreno de nia patro majstro. Kaj el la Valtellina valo la paro adresis, per la sama persono, al ni salutojn. Antaŭ tiuj salutoj ni diskutis, eble sciencofone, pri la du ammanieroj: la afekcia-senta aŭ sentema amo kaj la vola aŭ sensentema amo: konkludante, ke al Dio prefereblas aliri per la vola amo: afekciaj amsentoj al Dio eblas kaj helpas sed ili emas svagiĝi laŭ la lunŝanĝiĝoj, do al Dio oni donu la volan amon, kvankam Dio kapablas plenplenigi eĉ la koron. Oni prie revua dokumente pri Sanktuloj kiuj pasigis la tutan vivon ne spertante amikiĝajn sentojn pri Dio. Ili lin amis nur volnivele! Niaj afekciaj amsentoj, kiam ili venas, povas spontane kaj medite trempiĝi en la homaj travivaĵo de Jesuo, vera homo. Nia korsentemeco havas, tial, personan objekton, kies travivaĵoj povas allogi ankaŭ sentnivele. La ŝerceca esprimaro kaj la sinsekva elekto de tiu kunulo kirlis ankaŭ alian diskuton, nemalhaveblan, inter klerikoj: Ĉu eblas, ke, por ni, virino-edzino kaj Dio kolizius? Ĉu decas kaj morale licas preferi la virinan amon al la Dia amo? Kial la du amobjektoj kontraŭas? Ĉu kontraŭstaro nepra aŭ ĉu erara fantazia ŝaŭmaĵo? En la kazo de nia eksklerikiĝinta kunulo tio sin montris okazinta, ĉu ne? Ĉu komparo respektema pri Dio? Fine tamen la problemo riveliĝis pli abstrakta ol konkreta ĉar la kontrasto malaperas se apenaŭ oni konsideras ke du estas la vojoj por alveni al Dio: tra geedziĝa amo aŭ pere de rezigno je tiu natura pleniĝo por sin plenigi je alia supera amo: temas pri du vojoj en kiuj la konkurentoj estas du statbonaĵoj, kies kaŭzo kaj celo estas ĉiukaze Dio. Nia ekskunulo ne anstataŭigis Dion per virino, nur elektis unu el la du alternativoj por alveni tutkore al Dio, kiu restas, tial, amcelo nekomparebla kun la aliaj. Tiuj eventoj ne ĝenis la normalan sinsekvon de la programitaj okazontaĵoj. La unua el tiuj estis la lernojara finiĝo. Ĝi finiĝis per grava nekutima tasko: montri al si kaj al aliaj kiel la lernejo nin grundigi por la evangelia anonco, krom per la studoj, ankaŭ profitante de paroladoj kaj kontaktoj kun diverssituaciaj personoj por plistudi jen iliajn reagojn jen nian psikologian adaptiĝon en kadro de la katolika ortodoksio. Estis kvazaŭ antaŭplonĝo en la estonta realo. En urbeto najbara al la metropolo, kie loĝantoj lante pasadis el agrikulturo 203
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 195 and 196: “Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 207: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290:
Page 291 and 292:
Page 293 and 294:
Page 295 and 296:
Page 297 and 298:
Page 299 and 300:
Page 301 and 302:
Page 303 and 304:
Page 305 and 306:
Page 307 and 308:
Page 309 and 310:
Page 311 and 312:
Page 313 and 314:
Page 315 and 316:
Page 317 and 318:
Page 319 and 320:
Page 321 and 322:
Page 323 and 324:
Page 325 and 326:
Page 327 and 328:
Page 329 and 330:
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?