LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem cante, pere de ĝia interesiĝo, aktivadon de provizora magazenisto kun iom pli da memfido. Tiun finan “provizoran” atingon mi ne kaŝis al Albina por eviti al mi la fendon de la dubo esti kompatata kaj juĝata tute nekapabla alfronti la vivon. Pliposte, okaze de nova salajritiĝo, mi ŝin informis per letero ankaŭ pri tiu elreviga okupo dirante, ke la lasta nevendita enciklopedio restos, kiel atestilo de miaj baraktaĵoj inter fonaj allogaj esperoj kaj malallogaj seniluziiĝoj, ĉe ni. Ĝuste “ĉe ni” mi substrekis por rekapti el ekreagoj de ŝia animo la deziratan persiston de aspiroj de mi, eble nevole, emfazitaj. Ĵus reveninte, kaj havante ankoraŭ la tempon por renkontiĝi kun la klubaj amikoj, mi envenis klubejon por saluti aŭ, pliverŝajne, por ĝoje petoli, intencante tamen ne motivi la ĝojfonton. Sed post malpli ol minuto, klubano: “Kial fartas via instruistino? Via ridanta vizaĝo implicas “bonege!”. Kaj alia: “io sorĉiteca agas en viaj okuloj!”. Mi eĉ ne balbutis dampante ankaŭ spiradon. Instruistino! Ĉu jam ili scias?... Ili male pensis al la kluba instruistino, nun pormomente forsideja; mi pensis al mia pli ol duonpromesitino. Tiom promesita, ke mi anoncis, bombaste kaj fanfarontone por igi min ne tute kredebla, ke baldaŭ finiĝos mia fraŭleco. Mi ne volis plion aldoni al ilia scivolemo, kvankam prie mi havis ĉiumove pene retenitan emon. Mi dirintus, ke ŝi apenaŭ aĝe, sed ne aspekte, eksjunas, sveltas, maldikas, vestas (ja, kiel ŝi vestas?), hartuberas nigrajn buklitaĵojn, senŝminkas kaj apenaŭ lipruĝas, aliregionas kaj enurbiĝos kun mi... dume ŝi instruistas. Ne, tiun ĉi informan lastaĵon mi ne transdonintus por ne reaŭskulti ilian gurdaĵon: “Bazlernejaj instruistinoj ludas por ekspastriĝintoj nemalrimarkeblan parton!”. Kial? Pro tio ke inter la virinaj dotoj ili kunportas ankaŭ salajritan dungiĝon kiu ne marĝene kuraĝigas stabiligi kaj pli solidigi la familion kaj efike muldas al la ekonomia indeco. Mi konstatos, poste, ke tio veras; sed pri mi, mi dirus, ke Albina (jes, ankaŭ ŝian nomon mi ne jam publike prononcas!) floris en mia horizonto kiam ankoraŭ la familiaj ekonomiaj problemoj ne estis sufoke pripensigaj. “Kiom aĝas?”, iu hazarde ĵetis, sed la respondo ŝajnis tro persona kiel tro aroga la demando kaj mi haste transpasis malsamaĵojn. Kelkajn semajnojn poste, grupanoj kredis vidi en mi ion trovervan se ne ebriecan kaj, tial, tiom insistis, ke mia aspekta nesinĝeno, ekruĝiĝante ĉar mi estis konfesonta la plej intiman trezorejon, eklasis ŝprucigi erojn de mia plej gardata sekreto: al mi ŝajnis iom profani amon, kiu tamen samtempe premis por sin feliĉe rakonti, milde ekfloritan preskaŭ senkontakte, plenume disflo- 266
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem rantan precipe en mia fantazio, ankoraŭ timide flosantan nur en miaj intuaj certecoj; la glasoj plenpleniĝis el trinkaĵoj kaj la buŝoj el bondeziraj gratuloj. Tamen io fenda trakuris mian spiriton: inter la feliĉaj kuntostantoj distingiĝis la rido kaj aplaŭdoj de la kuiristino/instruistino sur kiu, por mi, metintis la okulojn klubanoj tiom publike svatece proklamantaj nian brilan parindecon. Tro viglaj ŝiaj bondeziroj por ke min ne trapasu la dubo: Ĉu ŝi nur ŝajne ne montras signojn de seniluziiĝo? Kiel malestigi ŝian suferon? Ĉiukaze, se ŝi devis alfronti elrevigan ĝenon, nemulte post tiu ĉi tute svagiĝis kiam al ŝia amhorizonto leviĝis viro inda je ŝi. Nature ĵusdate ekspastriĝinta, rifuĝinta ĉe klubejo. “Almenaŭ ŝia nomo!”, iuj simpatie pretendis. Kaj, la unuafojon publike mi laŭtdiris “Albina!”. Kaj startis invito, tuj akceptita miahonore, al plua gemutiĝo kiu daŭris plurhore. Albina fidelis al la promeso kaj iun sabaton mi vidis ŝin elvagoniĝanta kaj marŝanta senhezite kvazaŭ ŝi rendevuus al la longe sopirata kaj definitive kontentiga renkonto. Sur ŝia rondkombita kapo disradias io altira dum el frunto harereto, aspekte ribela, oscilas al nigraj okuloj trakaŝante kaj travidigante la aviditajn vizaĝajn formojn. Ridetante, ŝi min randas marŝaleske inspektante, kvazaŭ mi estus ŝia reordigota propraĵo, de la alto ĝis la subo, ĉar, laŭ ŝiaj postaj vortoj, oni devas prizorgi por ke mi civiliziĝu; dum mi provas ŝin rapide informi, ke la firmao ĉe kiu mi magazeniste deĵoras nun min “rangaltigas” per la tasko de vojaĝagento havigante al mi socialajn leĝajn asekurojn. Mi komprenas, ke per tiu sinteno ŝi spertas kaŝi kaj regcele kontroli sian emocion same kiel mi kovras la mian min submetigante al ŝia inspekto. Ŝia decidmieno esprimiĝas per io inter energio kaj feeca gracio, kiuj el ŝi min alblovas. La unua ŝia elbuŝaĵo, preskaŭ depostulita de miaj demandantaj okuloj, agrablige ridetis: “mi nun estas taskita instrui pri la maniero korpe sin teni kaj vesti, ĉu ne?”. Miaj reagoj, per tiuj vortoj, tiel agrablis, ke ŝi sin sentis solicitita daŭrigi: “Jes, ja mi devos vin dekutimigi de ia gestado kaj eĉ ia parolado”, kaj iom amuzironie, “mi devos vin refari laŭ mia stilo!... Ke vi ne estu en povo de fremdulinoj!”. Ĵus enirinte mian loĝejeton, ni allasas eksplodiĝi la ĝisnunaj retenitaj ĉirkaŭprenoj kiuj daŭris senfine. Ŝi restis ĉe mi ĝis dimanĉvespere. Kaj mi certiĝis, ke ŝi fine venkis hezitojn kaj, ke nun ŝi prepariĝas informi sian denaskan familion pri sia proksima nova stato. La forveturo de la trajno malfajrigis la vidan tension de unu al la alia kaj 267
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 271: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 323 and 324:
Page 325 and 326:
Page 327 and 328:
Page 329 and 330:
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?