LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem iom vere, sed pli vere ol ŝerce, eliris rekantaĵo ke la Pieve refariĝis lulilo de klereco, iam por la popolo nur por la kleriĝantoj. Ĉu memflata vanteco rimarkigi tion kio kapteblis el komentoj de instruistoj per tiu ĉi sintezo: “Li krom veki ilian simpation ilin konkeras al kultura intereso”? Kelkjarojn poste mi komencis samdisciplinan lernadon ĉe porpliaĝa lernejo, en kiu la adoleskuloj jam ekjunulas. La nova sperto perceptigis, ke la nova generacio ĉiam malpli similas tiun postmilitan, aŭ tiun de la ĵus famigitaj sesdekokjaroj, jaroj de la revoluciecaj junularaj ribeloj en la tuta Okcidento. Perceptinte tion, mi samtempe sentis, ke mi devas trataŭgigi lingvaĵon kaj edukajn konceptojn kaj kondutojn ĉe lernantoj kaj pliintensigi miajn adaptiĝojn. Ĉu eblis en mia aĝo? Kvazaŭ por dementi tiujn miajn eksentojn pri mi, (aŭ por ilin senvole substreki), oni voĉdone elektis min lerneja vicestro, kio ĉiukaze altenmovigis, certe pli ol merite, je multaj pozicioj la konsiderojn pri mi ĉe la lerneja medio. Por ke la nova tasko ne min tiru en instruajn malingaĝiĝon, mi pliintensigis mian eksterlaboran restadon je dispono de la lernejo. La lecionaj temoj, kiel ajn aspekte ŝablonaj kaj laŭprogramaj, ekinteresis, kiel notite, ankaŭ instruistojn kun kiuj naskiĝis agrablaj kaj, eble, fruktodonaj opiniaj interŝanĝoj. Mi volus veki ion da atento pri kelkaj el tiuj niaj interŝanĝoj. Kiel sciate, religio enkalkuliĝas, kie oni mode trempiĝas, inter la objektoj pri kiuj kompetento naskiĝus sendanke kaj pri ĝi malfacilus ne jam posedi opinion definitivan, aparte se negativan; des pli pri ĝi, se serioze konsiderita, oni ne emas paroli, sentata aŭ juĝata eble tro intima aŭ tro senvalora. Tamen profesorara frakcio ne disdegnis enŝteligi, en kvazaŭrajdado tra kristanismo, bolantajn demandojn por aŭdi ĝisdatigitajn aŭ ĉiutempajn respondojn pri la fundamentoj de la kristanismo. Kvankam tiu grundo estus mia preferata bedo, mi tamen strebis ne malestimi la riskon de troa enpersoniĝo en kolokvoj pri transcendaj aferoj: mi ne malmemoras admonon de fratulo vidinta en mi pli avidemon de polemikanto ol tension de komunikanto: tensio tia, ĉiukaze, lica kaj akceptebla nur se uzata en eksterlecionaj babiladoj kun instruistoj. Ĉu raporteblas, por defianto de eble neteda malkoncizo, eroj de tiuj konversacioj laŭokazada vicado vidbende registritaj? a) Kial interesigi lernantojn pri religio nun kiam jam la kleristoj de la klerisma epoko deplurjarcente pruvis la historian neekziston de Jesuo? 326
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem Necesis respondi nee sen ŝajnaplombe elstarigi, ke ili postiĝas rilate al la tiukampe esplorstato ĉar facilece oni jam demonstris, ke kleristoj (iuj, ne ĉiuj) spuris pli siajn deziritaĵojn ol historiajn malkovrojn, kaj ke ili ricevis respondojn el sennombraj dokumentoj. Mi ne limiĝis al vortaj konversacioj, sed pruntedonis tiusciencajn seriozajn librojn el mia persona relative sufiĉe tiufaka provizita biblioteko de mi konsiderita mia trezorejo. El libroj al konversacio, el konversacioj al prezentado de duboj pri la konsisto aŭ motivita solideco de propraj apogiloj, la paŝo foje estis seninterspaca. Leĝere plipromeniĝu lupeo super tiuj demandoj-respondoj: b) Eklezio inventis la miraklon de la sango de sanktulo Januaro. Kial la napola Kurio ne permesas partan aperturon (ne diskonfekciigon) de la ampoloj entenantaj la aspektan sangecaĵon kiu ekbolus nur en celebrantaj datoj? Estis profesorino jam eksmembriĝinta el katolikaj asocioj la liveranto de tiu plendo-akuzo. Sed ŝi ne sciis, ke la fakton (likviĝo de la sango) oni diversmaniere kaj plurŝtupe kontrolas sub ĉiuj spacaj flankoj, ĉiumomente antaŭ kaj dum kaj post la relikva ekspozicio, ke la fenomeno realiĝas en tute malsamaj ĉirkaŭaj fonoj en la samaj datoj, ke la kronikoj ĝin superfarbas el sepcentjaroj. Tamen neniam la eklezio instruis, ke tio nukleigas miraklon, kaj ke sia disciplinigo de la popola devoteco celas ne alpreni la formon de rekono pri mirakleco kaj ke ĝi ne kontrolas la resumajn aŭ detalitajn ĵurnalecajn raportaĵojn: ankaŭ la eklezio priserĉas, certe konscia tamen, ke la fenomeno okazas nur en religia medio, en esprima konteksto de katolika fido. Eklezio ne akceptas nek ekskludas la miraklecon, kiu duarangas en la religia pedagogio. Ĝuste pro tia duarangeco de la miraklo, oni ne emfazas eventualan miraklecon nek permesas malmunti la ampolojn. Miraklo aŭ natura fenomeno, en kulto okazigita en tia cirkonstanco estas rilatata nur Dio kaj Jesuo Kristo. Aliaj substancoj fluidiĝantaj se movataj ne regas la komparon kun ampola sango ĉar tiu ĉi eĉ se skuata ne fluidiĝas. c) Kial la katolika eklezio bezonas miraklojn? preskaŭ nur ĝi, inter la kristanaj eklezioj, pri tio fieras? Ĉu por igi katolikojn ŝtipaj obeuloj? Pardonu, profesoro: se la miraklo okazas, nome se Dio intervenas, ni devas akcepti la verkon de Dio. La problemo estas ĉu la fakto reale okazas, ne la bezono aŭ malbezono je ĝi. Se ĝi okazas, la demando estas turnenda respekteme al Dio, ne al la eklezio. Ĉiukaze, el aliaj fontoj ni scias, ke Dio ordigas ĉion al la fina savo de homo. Miraklo, fine, eĉ se agnoskita de la eklezio, ne devigas al kredo pri ĝi. 327
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 331: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 357 and 358: Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 363 and 364: alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?