14.04.2013 Views

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem<br />

strato kun la alveno de karabenistoj, kies intervenon ververe mi ĵus petis malgraŭ<br />

la kontraŭa opinio de la kontraŭvole gastema dommastrino. Poste mi scios,<br />

ke tiuj aĉuloj iam ĵuris, ĉe komunaj klientoj de nia varo, ke propramane mem<br />

min forigos el la zono per severa draŝado.<br />

Por kompletigi la kadron pri la okazintaĵo, elvokendas la senkompata konkurenco<br />

karakterizanta, foje, eksterleĝan vendadstilon de komercagentoj de<br />

samspeca varo. Komunaj klientoj plurfoje informis, ke tiuj tipuloj kalumniis,<br />

senefike tamen, ke mi vendaĉas kiĉojn, nur ŝajne konsistajn tapetpaperon kaj<br />

ties akcesoraĵojn. Fine koleriĝinte pro sia negoca maltrafiteco imputita al mia<br />

konkurenca hipokrita kaj misiriga majstreco, ili sturme reagis por ke mi<br />

forlasu la merkatan zonon. Se mi povintus antaŭkonigi al ili, ke mi estas spontane<br />

forlasonta la placon!<br />

Miaj entreprenemo aŭ malprudento kuntrenis al mi aliajn danĝerojn, kiel la<br />

sekvan. Ĉe Padovo, kliento kutimis forgesi elpagojn de fakturoj jam ŝimintajn<br />

malgraŭ instigoj personaj kaj leteraj. Mi aŭdace studis strategion: konigi al<br />

liaj klientoj lian malfidindan konduton. Mi eniris lian vendejon kaj post hastecaj<br />

salutoj, laŭtvoĉe ĵetis abrupte al la senhonta ŝuldanto deĵoranta, kun komizo<br />

ĉe la tablego, aĉetantojn ĉe kiuj li certe celas savi sian reputacion: ”Mi<br />

venis por enkasigi elpagojn kiujn vi de jaroj ne honoras”. La viro, forpuŝante<br />

vendejan tablon venis impete antaŭ min ŝveligante la kolon kaj, agitante la manojn,<br />

komencis pugni, furiozege sed senenergie, miajn vintre supervestitajn<br />

ŝultrojn kaj bruston forigante min el butiko. Reveninte al la firmao, post malpli<br />

ol unu semajno, mi malkovris, ke la kliento jam foriris el la listo da pagmalfruantoj.<br />

“La celo ne pravigas la ilojn”, cirkuliĝis el Albnjo, malkvietigita de tiuj neleĝaj<br />

sistemoj, kaj kontraŭdezire aŭgurante, ke iam aŭ tiam okazos, ke mi laŭmerite<br />

revenos kun la ripoj rompitaj.<br />

Se nek la ripojn oni rompis kaj nek la aŭreoleton de monrekuperanto mi<br />

perdis ĉe la komisiintoj, min foje malkvietigis la penso ke funde mi ne respektis<br />

la homon!<br />

Alia rakontindaĵo, sed amuziga ĉi foje, okazinta tiutempe en Valtellina<br />

(Norda Italujo).<br />

Komerca reprezentanto kutime abundas je ĝentilecoj kaj splitecoj, precipe<br />

kiam tio kostas malmulte kaj kreskigas, pere de simpatio al la agrablemulo,<br />

ŝaton al vendotaj varoj!<br />

Mia kliento, en urbeto de Valtellina, ricevadis mian viziton ĉiam gajecon<br />

esprimante, kaj inter unu klientservo kaj alia li konversaciis kun mi elkore, sen-<br />

315

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!