LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem alie kompromisi, ricevis pikparolon kun pluaj minacoj. Estis maja printempo, la dekseshoro de sabata posttagmezo kaj ili min entenis prizone ĝis la dudekunua, min delasante nur kiam mi duonpromesis mian efikan intervenon ĉe la firmao por ke la ŝuldoj estu konsiste reduktitaj aŭ transakciitaj “pro magazena stagnado”. Elirinte kune kun mi, tiu je pufvanga vizaĝo indikis al mi restoracion kaj hotelon en kiu “vi estos kiel princo senelspeze”. La alia ulaĉo, tiu je vizaĝo scioplene duonmoka, elglitis tra la hotela pordo, por, evidente, dispozicii pri mia gastado, malgraŭ miaj insistaj klopodoj malakroĉiĝi el tiu ambigua protekto, kiu, krome, povus min envicigi inter la komplicoj de mafio. Ĉio obeis al lia volo. Fakte kiam, la sekvan matenon, mi aludis, adiaŭante la deĵorantaron, elpagon, la hotela ĉefprizorganto montris surpriziĝi kaj pene malinciteti sian ofendiĝemon. Mi ne scias kiel finiĝis la afero ĉar post nemulte mi forlasis la firmaon por nova okupiĝo. Malgraŭ tiu malbela aventuro, mi decidis plu resti, por viziti la splendajn monumentojn kaj muzeajn antikvaĵojn, en la urbo ĝis la lasta trajno de la deka vespere: per ĝi mi alvenus al aviadilhaveno de Catania (Katanja) je la kvina de la sekva mateno por aviadile forflugi. En la loka fervoja stacidomo mi pagis la bileton sed oni maltrafigis al mi ĉiujn rendevuojn pro stranga, por mi, sed senekscita por lokanoj, evento. La stacidomo kaj ties kajaj trotuaroj estas komplete sen vojaĝantoj, kompense el la ne malapuda restoracio tondras granda bruo de pordanca muziko kaj senzorgaj krioj, interrompata de rideksplodoj kaj ŝrikoj kaj tostoj, ondas sur homoj kaj aĵoj. Plaĉe alvenas la preskaŭ senpasaĝera trajno kaj kure alvenas, el tiu festenejo, ankaŭ kvin homoj kiuj okupas la nuran malfermitan pordon de la ununura vagono: ne eblas envagonariĝi! Ĉar mi insistas, ili min lasas pasi kaj suriri la vagonon, sed ili restas du sur la porda aperturo kaj du malantaŭe sur la senhoma pasaĝerkajo dum la kvina parolas ordonmiene kun la mastrece vokita trajnĉefo, aŭskultanta riverence. La trajno ne forveturu! Kial? Pro tio ke vojaĝantoj ne trovus sidlokon aŭ piedstaran spacon en la vagono, fakte iuj estas devigataj vicostare premi el la kajo dum aliaj haltas apogite sur la pordoklapoj pro evidenta amaso da premataj jam entrajniĝintoj! Estas leĝo, oni serpentume kaj pogute eksplikos al mi plendetanta dum la longa atendo, laŭ kiu “trajno povas starti nur se ĉiuj vojaĝantoj trovas lokon en ĝi; se tio ne okazas, la trajno devas atendi, ke alia trajno helpe alkuru, en tiu kazo el la urbo Sirakuzo, por transporti ĉiujn samtempe. 310
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem Ankaŭ la malmultaj vojaĝantoj malsupreniras sendemande, senreage, sensufere, male vizaĝe montrante feliĉan obeemon! Pasas du horoj kaj jen alvenas la postulata dua unuvagona trajno. Subite ĉesas la muziko, la bruego fariĝas gaja babilado, multnombra aro preskaŭ silente defilas kaj amasiĝas sur la kajo kaj envagonariĝas en la dua trajno, dum mi vojaĝas tutesola en la unua. Tiam mi komprenas: por pludaŭrigi la festenegon kaj karavane reveni al Sirakuzo sen interrompi la kamparecan ĝojadon, oni inventis la trompon altrudante, mafistile, la ĉefstacidomestron telefone deklari, ke personoj el la pasaĝerkajo ne sukcesas envagonariĝi pro troa amaso da vojaĝantoj. En la Sirakuza stacidomo, ankaŭ por mi kaprico!, mi sukcesas vidi, supreniranta en luksan aŭton, la misteran ulon, ĉion movantan, eĉ la blokantojn de la trajno: ne alta, diketa, tute homsimila... sed riverencata de dekoj, pretaj je ĉio por lin servi kaj ŝirmi kontraŭ akuzoj kaj “entrudiĝoj” de la ŝtato subpremanta bonfarajn organizaĵojn! Dum li elfaŭkadis afablajn salutojn al ĉiuj, mi ekinstinkte lin abomenis kaj imagis esti traboranta lian ridmienon per sagaj sputoj kaj sarkasmoj! Kaj kio pri la supozigita amaso da vojaĝantoj kiuj restintus ekstervagone pro troa homariĝo? “Ja jes… nenio devigas pacienci ĝis tiu nokta horo. Personoj rehejmeniras kaj prokrastas vojaĝon pro tia ŝtata aĉservo …”. Estus la senkulpiĝo se moŝtuloj eventuale pretendus enketi! Mi maltrafis aviadilkonekson, sed kompense konstatis per kiaj ruzaĵoj kaj trompoj, pli “fantaziplenaj” ol perfortaj ĉi-foje, mafio allogas kaj obeigas al si popolanojn; mi spertis ankaŭ alion kiu mirigus sociologojn kaj moresploristojn. Maltrafinte la rendevuon kun la aviadilo, mi decidis resti gasto de la urba franciskana konvento, profitante de antikva amikeco kun fratulo plurfoje mia kunulo en iamaj religi-kulturaj staĝoj kaj nun tie pastre animprizorganta, kiu min feste akceptis vere franciskane, kvankam plennokte. Mia nokta mafia aventuro, tamen, ne multe interesis lin, eble, mi pensis, ĉar ŝablonaĵo en tiaj lokoj. Sed la mia estis mempafa opinio! Kiam al li kaj al la nemalmultenombra fratularo mi rerakontos, morgaŭ dum la tagmanĝo, la aventuron pri la nokta trajno, mi atendos, krom scivolema atento, reagajn kondamnojn pri la mafio; sed vane kaj naivece mi eraros!. Mafio? Kio estas? Mafio estas fenomeno preskaŭ neekzistanta en Sicilio, ĝi estas elturniĝema elpensaĵo de Norditalio, vera mafio estas la industrisistemo de Nordo kiu unue ekspluatas la laboristojn kaj poste ilin incitas al la konsumado de la produktitaj varoj... tiu akuzo funkcias kiel eskapilo de Nordo por subigi Sicilion. Mia gastule afabla silenta embaraso, ne perturbata de paci- 311
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 315: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 357 and 358: Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 363 and 364: alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?