14.04.2013 Views

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem<br />

La ribelema fratulo neniam perdis sian memkontrolon, kvankam enŝovante,<br />

ke eble ni, restantaj ĉe nia opinio, estus porokaze preparitaj aŭ antaŭjuĝe endoktrinigitaj,<br />

se ne karapace fipersvadigitaj. Preparitaj, certe jes; endoktrinigitaj,<br />

certe ne, ĉar en ni pligrandiĝis la konvinko, ke ni kapablas eviti, per jam<br />

akirita kutimo libere naĝi supren kaj malsupren tra la koncernaj kulturfontoj,<br />

pergurdadan endoktriniĝon por savi doktrinon. Kontraŭ tia konvinko saltis la<br />

argumentadoj de la kontestulo kiu, kun intelektula vesto ne sen ŝprucoj de ekkoleriĝo,<br />

ĉi-foje rekonas vanaj siajn streĉojn persvadi. Je la fino, tamen, de sia<br />

interaktiva prelego - aŭ babilado -, li rezignis pluinviti lobii por siaj tezoj dum<br />

iuj el ni al li esprimis deziron, ke li demetu sian mesianisman arogantecon<br />

kaj“revenu al la ordinara estado”.<br />

Tiu mensula sinteno kun laŭdata simpatikapta oratoreco trenis lin, kelkan<br />

jaron poste, forlasi kontraŭobee la ordenon. Sed je tiupaŝo ni pri tio ne plu miris,<br />

esperante tamen, ke en li ne forlasiĝu ankaŭ la kredo. Io de nia ironio tamen<br />

akompanis, jarojn poste, al famvelkiĝo tiun kiu je unua vido kondutis kiel<br />

nova revelacianto. Nia senvaloriĝo pri li, tamen, ne malpermesis, ke lia evidenta<br />

malprofitemo miksita kun asketaj teniĝoj, tiom pli admirataj kiom pli li<br />

tiaĵojn ne evidentigis spite sian stelulemiĝon en gravaj gazetoj, kunigitaj al<br />

spicoj de popolflateco, misorientigu tie kaj tie erojn de malaltaklasa popolo.<br />

Ankaŭ ni tion en li aprezis kaj esperigis faktoro de malakceliĝo el la obstino.<br />

Onidiraĵo kuris inter ni laŭ kiu lin precipe magiigis, akompane kun sincera<br />

konvinko, la subita simpatia populariĝo inter proletaraj klasoj lin taksantaj<br />

ĉampiono de religio sendependa de kapitalismo, de rezistanto al la eklezio<br />

kiu, laŭ gaja marksista moto, pivotus ĉirkaŭ kapitalismo. Oni cirkunligis ankaŭ,<br />

eble indulgeme, ke en li mise kunefikis emo, kvankam foje trahezitema,<br />

sin montrofenestri kaj aspiro al malkovro de vojo elirigi el mizero la popolon<br />

La mildaj montetoj ĉirkaŭantaj la ermitan lokon kaj la trankvileco de la ferianta<br />

animo favoris nian sciemon pri la kvanto kaj kvalito de la sento-konvinkoj<br />

movantaj la pilgrimulojn. Preskaŭ ĉiutage, precipe dimanĉe kaj sabate,<br />

personoj, solece aŭ grupe, vizitis la Maria-sanktejon de Crea (Krea), montetara<br />

loko ĉe Alessandria (Alesandrja. piemonta urbo), en Norda Italujo; ĉiun dimanĉon<br />

la homoj fariĝas amaso de mateno ĝis vespero: la sanktejeton plenplenigas,<br />

eĉ dum eksteroficialaj ceremonioj, personoj je absorbita medito kaj<br />

preĝoj kun kantoj antaŭ la Maria nigra statuo, nigrigita el la vaksokandelaj fumoj<br />

jam de plurjarcentoj bruligitaj antaŭ ĝi. Ankaŭ turismocelaj grupoj antaŭ<br />

tiu statuo haltadas silente, se ne preĝe. Kaj post tiu vizito, en la placo kaj hotelaj<br />

enirkoridoroj kaj ĉe vendo-benkoj aŭ dumpiknikaj renkontiĝoj ronronas<br />

216

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!