LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem ciganta konvinkigan energion, ili strebis demonstri, ke ili mem eltenis kontinuan ruze enŝovatan trudon kaj damaĝon ĝis malstrukturiĝo de siaj juĝlibero kaj valorskalo. Ĉiu ajn indulgo aŭ pardonpeto flanke de la eklezio estus kvitanco ne sufiĉe kompensa. Ilian sintenon rilate al la katolika eklezio, alproksimigitan, desupre espereble sed ne tro, observantoj vortumis en la moto: “Vivu eĉ Jesuo Kristo, se tio utilus al la detruo de la katolika eklezio!”. Nature la politika orientiĝo, kun ofta publika engaĝo dum balotoj, estis al maldekstra kun emo al ekstrema kaj eksterparlamenta maldekstrismo. Frakcio el tiuj, malpli konsekvenca, deklaris ja malsimpation al ĉio eklezia, sed tiu juĝo kunfandiĝis kun malsimpatio precipe, aŭ nure, al ĉio supozite fia en ĝi: ne la tuta kristanismo aŭ eklezioj rifuzendas, sed la ekscesoj de malbono kiuj ilin senvalorigus. Ĉar tiu subfrakcio ne disdegnis konversacion pri la stato antaŭekspastriĝa kaj la stato postekspastriĝa (la unuaj preferadis rifuzi trapasi de la sfero de reagoj al tiu de rezonadoj), kun ili la kutime serenaj konfrontoj oftadis. Malofte tamen mi sukcesis ekspliki, ke tia ilia malinklino, kvankam mildigita, al la eklezio naskiĝas, plejparte, de la tro insista senkonvinka ilia permanenteco en ekleziaj oficoj kaj taskoj: taskoj kiuj postulas korkonsenton, dum tiam “la koro adresiĝis al la kontraŭo”. Resti, mi plieksplicitis “pastri”, kun malsintonia partopreniĝo aŭ nur kun ekstera aniĝo al sociaj organizaĵoj, movataj nur de mondumaj idealoj, trenas al malamo, krom rilate al la pastraj idealoj, ankaŭ al la strukturoj subtenantaj kaj subtenataj de tiaj idealoj, kun projekcio sur ilin de sia malkontentiĝo. Realisma kaj pripsikologia literaturo taŭge pruvas kaj pentras tiun fenomenon de identiĝo-projekciiĝo-abomeniĝo: la senama deĵorado iom post iom ŝanĝiĝas al malŝato kaj al hanto. Tiufranĝaj pensadoj kaj konduto, kiel imageblas, ellasis el ili ion grandanimecan kaj ekzaltigan, samtempe kovrante kaj forviŝante el ili ĉiun rimorson aŭ senton de kulpo aŭ, teologie kaj psikologie plikorekte, konscion de kulpo. Se juĝi tiun sintenon helpe de tiuj supraj kategorioj per kiuj mi provis ilin difini kaj psikologie enkadrigi, tia ilia mensoteniĝo sufiĉe substrekis la ĉeeston, eble nekonscian, de la problemo de memjuĝo pri sia konduto dum la travivada restado en la konsekrita stato kaj pri ĝia forlaso. Tiu problemo, neita vorte, karburis kaj movigis, laŭ mi, la motoron originantan ilian aktualan kontraŭreagan pensmanieron, ĉiam bezonantan je novaj dialektikaj ŝtonlaĉoj kontraŭekleziaj. Tian interpretan hipotezon mi subtenis kaj igis ĉiam pli konsiderinda ĉar, alimaniere, malfacilus aŭ malhelpus ekspliki psikan fenomenon: amo transfor- 272
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem mita, post jaroj de malegoisma sindediĉo, en malamon nur pro tio ke la forlasita eklezio bride prohibas kaj ne asocias al sia pastorala agado pastrojn edziĝintajn! Estis oportune forĝita, iom sciencece kaj iom malice, de bontempaj ŝercemuloj, la jena devizo: “Pli da kulpo al la eklezio malpli da kulpo al mi!”. Kiuj el ili (temas pri alia frakcio) transdonis al la ekleziaj instancoj mocian peticion, atendante esti oficiale dispensitaj el la votaj pezoj sed samtempe ne rekonante, ke la vera motivo de la nova vivoelekto kuŝas en la forlaso de idealoj, tiuj ĉi klopodadis kredigi, ke dum seminariaj jaroj ili ne bone komprenis aŭ ke ili senlibere decidis ligiĝi. Kaj ĉar ne kredeblas, ke ili tiam elektis senscie kaj senlibere, ekleziaj aŭtoritatuloj pretigis por novaj peticiantoj analizan detalitan tekston kies premisoj estas: se homoj alte kulturitaj pri tio kion ili mem estis decidintaj, elektis senscie kaj senlibere, tio povis okazi nur pro, almenaŭ momenta kaj eble kaŝita, psika perturbo: situacio kiu el si mem rajtigas ricevi liberiĝon el votaj ŝarĝoj. Sed ĝuste tia teksto, kun sia subkuŝanta filozofio, provokis novan pliakran ribelon kontraŭ la ekleziaj regantoj. Spite la celojn de la dokumento, ekstreme malplaĉis la funda aludo al psika/intelekta malklariĝo alskribita al manko, certe ne malofenda, de posedo de siaj mensaj juĝkapabloj. La dokumento bonŝance baldaŭ forpafiĝis el la dispensa proceduro aŭ almenaŭ ĝi trovis aplikon nur en nekonataj kazoj. Kio malhelpis al tiuj evoluintaj personoj rekoni, ke ili decidis sin allasi al impulsoj de sia koro tenerecsentema kaj de la ampotenco? ke en ili ŝoviĝis kaj elstariĝis, etpaŝe sed nehaltigeble, inklinoj al virina komplemento kaj al familiaj amsentoj? Laŭ mia analizo, ankaŭ ili hontadis allasi, ke ili sin fordonis al seksa kaj aminduma inklino (de la karno, kiel oni malkvalifike difinis). Por superi aŭ sufoki tiun, eble nekonscian sed kaŝe baŭmantan, honton, ili antaŭmetis la grandiozajn novajn geedziĝajn idealojn, abrupte aŭ per malrapida medito ŝosintajn en ilia koro: nur por elpaŭse akceptigi tiujn noblajn idealojn ili akceptis edziĝi kvazaŭ ili ĝis tiu momento restis en ĉasteco kaj en bridata frajiĝo. Ilia nova arda frajo stiliĝis al ekzaltado de la sakramenta edziĝo, kiun la eklezia instruus sed ne logike praktikus. Ili sume ekamis virinon nur por realigi la elspuritajn belecojn de la geedziĝo! Kio ajn estus, mia rezisto ankaŭ al tiu frakcio konstante teniĝis totala, unufojon (bedaŭrinde) ĝis malĝentilaj ne sufiĉe regataj reagoj kaj ili, miaŝultre kaj ne senvenĝe, trovis por mi malloge alfikseblan nomon min epitetante, krom 273
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 277: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 329 and 330:
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?