LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem La korsenta problemeto tiom okupis, kvankam en etoso jam malsentimentala, mian animon, ke pormomente duarangiĝis la radielsenda informo, konfirmita ankaŭ el radiogaleno, angore disflugita de la virinoj: Hieraŭ posttagmeze grava teroriza bombado duondetruis vilaĝojn kaj urbetojn laŭ la fervojo Trevizo-Udine, en kies najbaraĵoj estis aranĝita renkonto de germanaj generaloj kun marŝalo Graziani, ministro pri defendado de RSI kaj ĉefo de la rearanĝita itala armeo. Oni scios, pliposte, pri plurcentoj da homaj viktimoj. Kaj la informo, eble iom pliigita, jam ekfariĝis obscene disrompa intervilaĝe dum al ni ŝajnis nereala la hieraŭa haltado ĉe tiu kampara improvizita trajnstacio. Necesas antaŭmeti, ke la konfido en la amiko estis favorata de mia nescio pri la loka geografio. Por alveni ĝis la regiono Karnio, kiu grandparte situas trans rivero Tagliamento kie loĝas lia nin savunta parencaro, ni bezonos paŝi ankoraŭ plurajn tagojn, kaj laciĝi en trakampaj marŝadoj kaj sennombraj insidoj. Tion diradis personoj pridemanditaj de ni. Mi kredas, ke pluraj kompatis nin. Salt kaj Povoletto, vilaĝetoj aŭ vilaĝegoj pigre preterpasitaj, aŭ de ni apenaŭ marĝene surtretitaj kvankam orelvekaj por aŭdi bruojn, voĉojn kaj frazaĵojn, enpremis en mi, malgraŭ ĝenata de seriozaj prizorgoj, memoron pri ilia atentoveka prononco. Mia amiko tradukadis lingvon de mi apenaŭ intuicie komprenatan; najbare de lia Karnia denaska vilaĝo, same kiel li al mi kun memkontenta precizeco ripetadis, oni parolas la ladinan orientan, ne tro malsimilan al la friula; kaj kiam ili parolas itallingve, artikulacias tiom flagre, ke ĉiuj vortaj silaboj efektas kiel harmoniaj ŝiboletaj klakoj. Pafis nin, kiel inertiga veneno, la informo, ke la zono jam estis deklarita germana teritorio kaj aneksita al la samlima aŭstra regiono, do speciale kontrolita, kaj, ke la junuloj estis armeanigitaj, rekte, en la germana armeo kiel germanaj civitanoj. Ĉiukaze vastan zonon, ĝuste Karnion, kontrolas kaj patrolas Kozakoj 1 : temas pri anoj de rusigitaj popoloj (geogianoj, grusanoj, ĉirkasoj) ribeliĝintaj al la opresema stalina reĝimo kaj sekvintaj la germanan armeon retiriĝantan el Kozakio: senditaj en Karnion kaj najbaraĵojn, ili rege kontrolas teritorion enpestitan de banditoj kaj ribelemuloj, tio estas militrifuzintoj kaj partizanoj: oni aldonas ne senmalplaĉe, ke al ili estis promesita la rajto setli en la teritorioj liberigitaj el tiuj pestoj. Informoj ĉiuj konsoldonaj kaj memorigantaj esprimojn de la virinoj en la trajno“vi iras en la buŝon de l’ leono!“. 1 Militfine okupantaj aliancanoj ilin koncentrigis proksime de la rivero Tagliamento kie multaj obskure malaperis kaj la supervivintoj estis revenigitaj al Ruslando por esti, fakte, juĝataj kiel perfidintoj al Patrujo kaj allasataj al la Stalinaj metodoj. Pri ilia sorto ankoraŭ ne ekzistas, komunascie, esploro iu ajn. 88
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem Ĝuste, ekzemple, tiu kozakaro kun siaj aĉaj kozakaĵoj malkonsilas, ke ni profitu je iu ajn okaza surstrata aŭ surfervoja transportilo. Bonŝance tiuj kozakoj inklinas al granda submetiĝemo al la germanoj, al ili blinde obeante, kaj havas gravan kapablon familiariĝi kun la lokanoj, kun kiuj ili miksas ne tro maltolereble simpation kun senindulgo, ruzajn flataĵojn kaj kaĵolaĵojn, por sin provizi je bezonataĵoj por siaj sekvantaj familioj, kun subita terura elastecmanko. Niaj konsilantoj elkore insistis por ke ni revestu la religiulan veston, momente de ni demetitan por marŝi pli rapide, kiun la kozakoj piece, se ne superstiĉe, riverencas; kaj avertis ke por mildigi ekscesojn de ilia patrolada operaco konvenas senprokraste postuli, okaze de aresto, renkonton kun la pli proksima germana teritoria kvartiro, forte kriante“komandantur, komandantur...”, kion ili komprenas kaj fiere plenumas. La sono de la germana vorto efikas ĉe kozakoj kiel la bato de enbotaj kalkanumoj de germanaj soldatoj firmpaŝe klakantaj surstrate! Fakte eĉ en minimumaĵoj komandas germanoj. Se en mi fontis la dubo pri la taŭgeco de tia nia fuĝo, al mia amiko tio miksiĝis kun evidentaj signoj de perdo de memestimo: tio emerĝis el tro longigitaj silentopaŭzoj kaj el malentuziasmiĝo en kunlaboro dum la serĉado de loĝaj kaj iradaj malimplikaĵoj. Ligo de amikeco aŭ neceso de kunlaborado min pelis provi kredigi al li, ke la kulpo de la al Germanujo supreniro kaj nia enbuŝiĝo al leono estis tute al mi, estinte mi la verva politika cerbo de la novica grupo kaj la persona plej fidoĝuanta ĉe la superuloj. Li estis kaptita unuflanke de la deziro elmontriĝi neatendite antaŭ siaj parencoj kaj aliflanke de la timo, nun aperte riveliĝanta, ke male tiuj ĉi povis esti jam eskapigitaj el sia vilaĝo. Pri tiaj kazoj, tio estas pri vilaĝoj komplete forlasitaj de la loĝantaro por sin savi el reprezalio de la okupantoj kun faŝistoj aŭ je ties komisio, pliinformiĝos mia scivolemo laŭ la vojo en la direkto al Ĝemona. Ni marŝadis tra kampaj stratetoj, ĉiam pretaj forgliti en la mezon de la maizkanaj vicoj jam senspadikitaj aŭ ĵeti sur niajn ŝultrojn la franciskanan robon. Ne necesis, ĉar ni vidis nur la spurojn de kozakaj vaĉejoj, tie kie iliaj ĉevaloj, eble dresitaj por ne heni, malkreskigis sian malsaton vorante grapolojn kun vitfrondoj, aŭ defore kozakojn mem senpermese rikoltantaj spadikojn por si kaj siaj familioj. Ili prenis kun mastra memfido ĉar la germanoj, prave laŭ ili, legitimis ilin alproprigi je ĉio videbla. La loĝantaj familioj senpercepte observis kun jam vanigita la kapablo indigni: sufiĉus, ke ni eskapu el iliaj manoj, rezignacie diradis homoj bonfarantaj kaj nin konsilantaj aŭ pormomente nin liberigantaj je niaj jam ne plu leĝeraj tornistroj minacantaj plipezigi pro pluvgutoj apenaŭ tamen alarmantaj ĉar la sunaj radioj eksukcesis dispremi la nubojn. 89
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 93: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290:
Page 291 and 292:
Page 293 and 294:
Page 295 and 296:
Page 297 and 298:
Page 299 and 300:
Page 301 and 302:
Page 303 and 304:
Page 305 and 306:
Page 307 and 308:
Page 309 and 310:
Page 311 and 312:
Page 313 and 314:
Page 315 and 316:
Page 317 and 318:
Page 319 and 320:
Page 321 and 322:
Page 323 and 324:
Page 325 and 326:
Page 327 and 328:
Page 329 and 330:
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?