LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem kun ateismo de intelekto! Prefero elektas, inteligento pruvas! m) Se Dio ekzistas, kien li foriris dum la genocido de judoj en lageraj mortigejoj? Respondo ĉi foje venis el la enestantoj: eble li estis kalkulanta la viktimojn de antaŭaj genocidoj kiuj ne interesis nin!… Ironia aŭ ne, tia respondo risortigis diskuton kies fina suko volus perparadokse enŝovi, ke laŭ kristanismo homo gajnas sian finan destinon ankaŭ per sufero, parte devenanta el lia aĉa konduto parte el homa naturo. Se koncepteblas kaj konstateblas homo ĝuanta liberan volon, logikas ankaŭ lia disponebleco al la malbono ĝis genocido. Ĉu konceptebla homo senlibervola? Povas ankaŭ okazi, ke nin interesu nur iuj genocidoj kaj ne aliaj. Kial Dio kreis homon tian, elmetitan al eblo envulti kaj al risko esti envultita? Tio estas nedeĉifrebla! Li tion tamen rajtis fari ĉar al homoj li donacas sin mem, se ne forgesi la evangelion! n) Kial Dio al iuj donacas la kredon, al aliaj ne? Pro kio tiuj kapricaj malegaligaj preferoj? Tiu estas fantazio de predikantoj kaj teologiistoj. Veras, certe, ke kredo estas donaco de Dio, sed donaco por ĉiuj. Nur eksteraj, certe antaŭviditaj de Dio, cirkonstancoj malhelpas, ke iu senkulpe ne albordiĝu al la kredo. Ordinare senkulpe, foje eble pro kulpo de orgojlo kaj de disflagro de aliaj pasioj. Ankaŭ en la kredago homo ĝuas ĉiam sian libervolon kaj Dio ne ludas kaprice. Mi malkonsente reagis kontraŭ iun emfazantan, ke mem envias mian kredadheron. ”Amiko, mi rebatis, povas meriti envion kiu almenaŭ ne misas! Kiu, male, vagas traerare, kia mi estus laŭ vi, meritas kompaton, ne envion; meritas envion (eŭfemismo, ĉi-kase, por deziro posedi samaĵojn) la belo la justo la vero, bonaĵoj je komuna disponebleco”. Kiu ekkredas, sentas dankemon al Dio; se, poste, li pli penetras en la komprenon de la kredago, li malkovras, ke vere la kredo estas libera donaco de Dio; kaj se ankoraŭ pli avancas en tiun terenon, li malkovras, ke la bonafido estas la fina fundamento de la amikeco kun Dio. o) La modernan okcidentan civilizon bonŝance influis protestantismo per la principo, ke la konscienco, individua konscienco, rangas tute supre sur la leĝo, sur la dogmoj kaj sur la ekstera aŭtoritato. Tiu antaŭeco de la konscienco gvidas rifuzi ĉiun formon de sugestio kaj de potenco. Kial tiu principo ne floris en la katolika eklezio? Estas ĉiam la konscienco kiu juĝas ĉu ekzistas aŭ ne la devo ricevi la ordo- 334
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem non aŭ la dogmojn. Tiu principo estas la bazo de la kristana moralo. Ĉu eblas, ke la katolika eklezio forgesis tion? Okazas, ke iu konfesia teologifluo pliinsistas sur la libero kaj alia sur la leĝo kaj ordonoj (kaj tio ĝermigis eksterkonfesiajn kaj superkonfesiajn kulturtendencojn kaj dirmodojn), sed neniu el la du sukcesas ignori la alian kunelementon. Tiu principo estas altvalora erco de ĉiuj kristanaj eklezioj. p) Malgraŭ tiaj viaj respondoj, kaj aliaj samspecaj, mi daŭrigas nutri malsimpation rilate Dion. La problemo pri la ĉieĉeesto de Dio en la historio ĝin mistere modlanta avantaĝe de la homa savo, laŭ mi, interesos la ularon malpli kaj malpli ĉar la modernaj homoj jam havas aliajn inklinojn, aliajn preferojn. Finfine homo rifuzas la problemon aŭ hipotezon “Dion” kaj rilatojn kaj referencojn al li por ne perdi sian sendependecon kaj memregon. Vi mikse apudigis tre malsamajn asertojn. Preterlasante aludojn pri la enhavoj aŭ karakterizoj de la moderneco aŭ postmoderneco, mi vidas en via parolado du aferojn, du problemojn, du sintenojn nepre distingendajn, kiujn tamen malofte oni engaĝiĝas precize distingi. Oni ofte aŭdas aŭ legas esprimojn tiuspecajn: al mi ne interesas Dio, mi preferas pensi, ke li ne ekzistas; tia problemo supereblas ĉar sensignifa; Dio misfunkciigas la homan harmonion; mi transas tiun neracian pseŭdopostulon ktp. Estas tiaj diskurantaj pozicioj de ateistoj eĉ famaj. Mi vidas en tiuj esprimoj du malsamajn liniojn kiuj ĉesas paraleli por surmetiĝi inter si. Devus esti evidente, kiel jam antaŭe dirite, ke tiaj pozicioj koncernas sintenon de la animo, personajn inklinojn, liberajn elektojn de la libervolo. Male la problemo koncernata, ĉu Dio ekzistas aŭ ne, estas respondebla nur pere de la racio, de la arto de pura rezonado, ne pere de la libervolo aŭ preferoj. La personaj preferoj aŭ deziroj kaj ĉio apartenanta al la sfero ama, allogiĝa, tima, admira, fida kaj similaj, ne rajtas elpeli la neprecon de la itinero de la racio aŭ inteligento aŭ de pura kaj nura, laŭplej eble, rezonado, sed bedaŭrinde ili povas misgvidi la korektan uzadon de la racio, ĉiukaze ili lasas nesolvita la demandon: Ĉu Dio ekzistas aŭ ne? Komparoj komprenigaj sin proponas: se mi fuĝas el klimato malvarma kaj kuras al tiu milda, ĉu la malvarma ne plu ekzistas? Aŭ pli klare: se mi suspektas, ke iu fenomeno estas kaŭzita de iu difinita kaŭzo kaj samtempe decidas ĉion ignori, ĉu la rilato de la fenomeno al ties kaŭzo ĉesas? Ateismo povus doni du malsamajn kaj malsamvalorajn respondojn al du diferencaj demandoj: Ĉu ekzistas aŭ ne Dio? kaj: Ĉu en mi vekas ŝaton aŭ malŝaton tia ekzisto, plaĉon aŭ malplaĉon? 335
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 339: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 357 and 358: Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 363 and 364: alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?