14.04.2013 Views

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem<br />

tivaj por ili. Tion denuncas hebreoj mem.<br />

Per la holokaŭsto cionismo nin kolonias...<br />

Ĉu vi neflanke memoras la papan 5 eldiraĵon: “ni ĉiuj estas semitaj”?<br />

Ho, jes. Sed iuj sin sentas pli semitaj ol aliaj...<br />

Tio ĉio postulas pruvojn. Tamen nun min interesas viaj sentumoj kaj reagumoj.<br />

Mi ne kompetentas pri israela politiko kaj pri nunaj sintenoj de la diversaj<br />

interŝtataj judaj komunumoj: kristanismo ne kondamnas hebreismon,<br />

nur el ĝi distingiĝas... Bedaŭrinde sonorilo trudrompas kaj devigas vin reveni<br />

al la lecionoj. Saluton! Malgraŭ nenegleteblaj viaj distingoj, atentu ne fariĝi<br />

kliŝemaj kaj kliŝamaj!<br />

La lasta lerneja renkontiĝo enfokusiĝis al karakterizoj de la hodiaŭa junularo<br />

kompare kun tiu de la pasintaj generacioj. La precipa el tiuj karakterizoj<br />

estis teoriumita kiel emo sin allasi al ĝuado, al senpera kaj tuja posedo kaj<br />

ekspluato de ĉio, eĉ se tio kuntrenus postan damaĝon. Dionizeco, endioniziĝo<br />

kiun ne moderas limoj! Tamen emerĝas ankaŭ io propra en la nova junularo:<br />

tiu emo al ĝuado aglomeriĝas kun intensa sento de solidareco kaj partopreno,<br />

kiuj en la pasinteco malofte manifestiĝis aŭ eble etendiĝis malpli vaste. Solidareco<br />

en tutmondiĝo, kiu tamen ankoraŭ neklare komprenigas ĝis kia persona<br />

kosto ĝi disponeblas: foje ŝajnas, ke solidariĝo floras pli en la serĉado de<br />

kulpuloj aŭ en la haltado ĉe la kaŭzoj ol en senkondiĉa sindonado por la solvo<br />

de la problemoj.<br />

La lernejo min plu invitis por reanimi la tradicion, kiun, ĝeneraldire, mi<br />

patronis longdaŭre, de la eksterlerneja lernado en apartaj vizitataj monumentoj<br />

lokaj aŭ foraj, iam objektoj kaj iloj de mia didaktiko. Mi ĉiĉeronis al mezlernejanoj<br />

ne preparitaj de mi penante obteni ilian interesiĝon dum profesoroj profitis<br />

por sin distri aliel. La lernejo jam kunpartigas tro malmulte kun mi! Min<br />

kaptis deziro elscenejiĝe malaperi definitive: emeritiga salto ekgravuriĝis tra<br />

apartiĝo kaj foriĝo kaj fremdiĝo.<br />

Mia lasta sperto, pli volita ol sentita, venis el konvinko ke se mi, foje, semis<br />

ion aspekte senradikan, tio finfine malmultas se komparata kun la multo<br />

da validaĵoj kiuj nun ne povas ne kuŝi en la konscienco de milkvincent miaj<br />

lernintoj kvankam ĉiam mutaciantaj. Kaj al mi restas la konscienco, ke mi volis,<br />

eĉ penante, ĉiuforte plenumi mian devon.<br />

5 Temas pri papo Pio la 11a (1922-1939).<br />

348

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!