LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem plurpsikologiaj metodoj sukcesas, kun ne neglekteblaj rezultoj, redoni interseksajn rilatojn en la paro. Preskaŭ abrupte niaj rilatoj ruiniĝe fuŝiĝis. Eble pro tio ke trediĝis ankaŭ alia fadeno, eble nur perturbe, tiu de miaj problemoj. Fakte, la virino komencis manifesti al mi tiajn simpation kaj raviĝon ĝis aliigi min en sian idolon, kion mi maltuj reage komprenis, ĝuste al mi inspirante pli ol elkorajn renkontiĝojn kaj krome ne kaŝante tion al la okuloj kaj oreloj de sia edzo, eble por eksciti ĵaluzon de la „fridiĝinto“, mi ĉekomence opiniis. Por ŝi, vere, li nutris nekaŝitan ĵaluzon, kiu en tiuj ĉi okazoj akiris ion fascinece pasian. Surprizis tiu ĵaluzo ĉar koncernanta virinon unuavide ne lian, de li neniam sekse serĉatan; duavide vidiĝis psika monstraĵo: ŝin sekse eviti por ŝin alinivele posedi aŭ ŝin posedi alinivele por obstakli al ŝi seksajn rilatojn alipartnerajn. Necesas aldoni, ke tiu virino estis ĉarme subtila sed energia, modesta sed kutimiĝinta al moviĝoj kiajn edzino elpensas por formovi edzon ŝtoniĝintan; tamen ŝiaj graciesprimaj moviĝoj, jam faritaj eĉ kutima konduto, neniam taŭzis la belan ekvilibron de proporcioj. La malakordo unue eksplodis en ilia kunvivado, poste ankaŭ antaŭ mi en konventaj renkontiĝejaj lokaloj, tiom brue kaj krie, ke la konventa superulo, post vanaj provoj ilin kvietigi, sendis ĉiujn eksteren. Bonŝance mi ne mankis je invitoj pledantaj memori kion la psikologio, moderna kaj humanisma, jam delonge malkovris: la konfidenculo emas enamiĝi je sia konfidito kaj kelkfoje tiu ĉi emas cedi al tiu emo. Tiu situacio kostas en la konfidito, krom la peno por ne dispeli la moralan sintenon, prudenton kaj memkontrolon por ne plagi sin mem kune kun la konfidenculo per facila sed abomeninda kulpo. La malpaciĝaĵo inter ili kaj kun mi sensolve daŭris ĝis devigi min ilin forlasi al ilia destino, tiom pli, ke iliaj konfidencoj ankaŭ al mi ekperdigis serenecon. Postkelkjare mi estis invitita de la dioceza tribunalo de la geedzaj aferoj atesti, laŭ iliaj antaŭaj konfidencaj konigoj ĉe mi, pri kies sekreteco la geedzoj estis lasinta allasigan dokumenton, pri ilia stato de seksuma geedza plenumo: mi rakontis kion ili iam, eksterkonfese, plurfoje kune kaj unuope konfidis al mi kaj kion ili nun deziras, nome ke mi manifestu al la tribunalo: ke ili unuopule kaj kune rakontis, ke ili mem neniam sekse sin konis! Neniam plu pri ilia situacio mi interesiĝis; mi scios poste, multposte kaj hazarde, ke ŝi instruistiniĝis kaj feliĉe reedziniĝis kaj naskis filon; pri li, male, nenion, ĝis nun, mi scias malgraŭ serĉadoj kaj informpetoj ĉe liaj tiamaj kundungitoj kaj jamaj kunemeritiĝintoj. 246
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem Sociaj eventoj kaj lakmusaj cirkonstancoj jam estis vere tradraŝantaj mian menson, mian tutan eston. La ses- kaj sep-dekjaraj studentaj kontestadoj, eĉ se dekomence suspekte taksitaj unuanime ĉe la frataro, fintralikigis ion ankaŭ en konventojn. La religiula obeo, tiom haloita je sankteco, ekinvestiĝis je kritikoj ĝis juĝiĝi rezigno pri memstareco kaj rifuĝo de nematuriĝintaj persono kaj socia apartiĝemoj: en mondo jam leviĝinta al la adolta staturo, religiuloj persistas resti bezonaj je patroneca ŝirmiĝo, kies ekstremoj horore evidentiĝus en la proceso kontraŭ nazioj de Nurenbergo, gurdaĵe citita laŭ tiutempa pasema modo, nome ne rimarkinta la ne senrimarkeblajn diferencojn, kie torturintoj kaj mortigintoj sin senkulpigis dirante, ke “ili obeis superajn ordonojn”. Je preteksto de obeo, iuj despotintoj de aliaj perdis sian respondecsenton. Ĉiukaze, ankaŭ kiam la sloganoj restis en la fono, la obeo tratrempiĝis per senutileco kaj eĉ malutileco. Superuloj, kies aŭtoritateco estis ĉiam pli sapeita, kaj timigita inter duboj kaj tentoj al unuavide malpli damaĝaj cedoj, foje rezignis ordoni dum regatoj interpretis laŭkaprice regulajn preskribojn. En tiu etoso la superulstato mem aspektis pli kaj pli nesentiva rilate al la konsciiĝo pri homaj rajtoj. Kiam oni aludis distingojn inter rajtoj kaj orelfrapaj rajtoj, eksaltis akuzo de senrespondeciga direktismo. “Danĝeraj sed nur pasemaj blovoj de moderna konsumada kulturo kaj momente kriantaj filozofioj flagflirtigantaj la novmodajn sloganojn”, esperiĝe vortigis pri mi la pacienculoj optimistaj; “jam estas atingita la apostatlimo”, refrenis senespere la ĝenatoj pesimistaj. Mia mondumiĝo, ekdatiĝinta delonge antaŭ, nun fakte pliintensiĝis kaj esprimiĝis per novaj sendiskutaj teoriumaĵoj, taŭgaj por revoluciulo plentempa, aŭ, laŭ iuj, revulo ekstertempa. Kondiĉe ke “li jam mense ne ekdifektiĝis”, sampensis ambaŭ flankoj. Ankaŭ la malriĉecvoto, kies aparteco signas “sinallasi nur al Dio” kaj zorge uzadi rimedojn, malŝparis pecojn laŭvoje, ĉar la kontestadaj rotoj kredis malkovri, ke en mondo de ekspansianta riĉeco perspektive liveranta bonstaton al ĉiuj, la religiuloj per siaj rezignoj konvinkus la proletojn akcepti ekspluatiĝon kaj pravigus, subtile kaj per emociaj influoj, la ekspluaton fare de la labordonantoj. Sin senigi je komfortoj signifus ekpasi de virto al malvirto, el seniĝo al kunkulpiĝo. Kaj tial la serĉata malstabileco, en konstanta laborado kun homoj por homoj, por manifeste meti sian stabilecon nur en la Sinjoro kaj en la fiduloj por kiuj oni apostole laboras, jam manifestus sian fraŭdecan ruzecon. Kaj, krome, kial ne peni perlabori sian panon per produktiva laboro en uzinoj kaj oficejoj aŭ inter kamparanoj? Kunfrataj pastroj jam elektis manla - 247
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 251: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 303 and 304:
Page 305 and 306:
Page 307 and 308:
Page 309 and 310:
Page 311 and 312:
Page 313 and 314:
Page 315 and 316:
Page 317 and 318:
Page 319 and 320:
Page 321 and 322:
Page 323 and 324:
Page 325 and 326:
Page 327 and 328:
Page 329 and 330:
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?