LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem zeloto, “pentinto”, kiu certe agacis mian edzinon eksuspektantan esti klaĉe tamtamata edzino de viro pentanta pri sia ekspastriĝo-edziĝo. Miakomforte mi konstatis, ke, foje, iliaj edzinoj ne ĉiam sin solidaris kun tiuj edzaj ekstremaĵoj, eble pro tio, ke ili, preskaŭ ĉiuj devenantaj el katolika asociara medio, ankoraŭ konservis spurojn de la antaŭa edukiteco. Estis eĉ forlasintoj de la katolika eklezio aŭ kristanismo pro ne celibataj motivoj; sed tiaj malkonsentantoj, ne petas dispenson, eĉ emas rimarkigi la nekoheron de tiu peto. Se kredo ĉesis, kia bezono de akordo kun la eklezio? Iom post iom mi kredis preskaŭ permane konstati la ne senagan ĉeeston, en ni ĉiuj, de konata psika meĥanisno, kiun mi per biblieca metaforo komentariis tiel: “Se la konscienco memorigas, ke ni devintus prizorgi la vitejon kaj male ni forfuĝis, hastu respondi, ke la vitejo estis infestita kaj putrinta, nefruktodona eĉ danĝera por ĉiuj”. Cetere, konkrete, se eblus pruvi tion antaŭ Dio, ĉesus tiu grimaca konscienca petolado pro la votrompo kaj prosperus animtrankvileco kiu devas esti frukto pli de rezonado ol de sentado. Jarojn poste, malimplikiĝinta de la eventoj, mi, preterportata de la infektiĝo arogi al mi la rajton analizi la aliulajn psikon kaj konsciencon, direktis tiun arton kontraŭ mi kaj, tiam, ekdubis pri kompleta malegoismo de miaj opinioj samkiam, alifoje, mi ekdubis pri totala sincereco de mia tiama ortodoksemo aŭ ekleziemo: eble tiaj juĝrajtiĝoj generiĝis ankaŭ, aŭ almenaŭ akompaniĝis, de iu volo rezisti ion kio ŝajnis persona nuligo kaj serĉi protekton per sinidentiĝo kun ekleziema ortodokseco, kontentiganta mian bezonon de apogiĝo kaj apartiĝo. La purigo de intencoj neniam finiĝas! Alia frakcio konservis emon al kristanismo, sed akuzis la eklezion pro ties obstina insisto alkroĉi la ĉastecvoton al la pastrecstato malgraŭ ke, tio kontraŭus, laŭ ili, la homajn rajtojn kaj la bezonon je la geedzecaj tenerecoj: eklezio, alnajlante al tiu voto perdas adeptojn kaj riskas perforti la homan liberon! Nova pasia tasko de la pastroj eksoficiĝintaj pro geedziĝaj impulsoj estu: helpi la eklezion sin liberigi el tia eksceso, valore signifa nur por religiule aŭ monaĥe vokitoj, kaj ĝin helpi demokratiiĝi kaj eliri el aŭtoritatemo: kaj trovi la vojon por ordini ankaŭ virinojn. Ekzakte pri virinoj, la ekspastroj nutras tian admiron kiu el si mem depostulantas por ŝi egalkondiĉojn ĝuste en la rajto ordiniĝi kvazaŭ ekzistus tia rajto denaske en fideluloj kaj ne estus, la senrajta vira elekto, nur signo, ke neniu rajtas ordiniĝi: tiun rajton kunfande kun tiu de geedziĝo ili enkadrigas en la sferon de la homrajtoj de la UNa Deklaracio, kvankam iuj el ili ne postulas por si, eĉ rifuzus, se koncedite pastre roli malgraŭ edziĝ- 274
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem stato, en ekleziaj oficoj. Ankaŭ pri tiu rajto - por ĉiuj - al ordiniĝo kaj sacerdotiĝo, grandaj dialektikaj bataloj. Preskaŭ nur mi provis vidigi, ke tia rajto, en la eklezio, ne povas ekzisti ĉar Krista komisio; kaj ke por pri tio konsciigi, la sacerdotiĝo estas rezervita por unu sola sekso, sendepende de egaldigneco de la seksoj. Bonŝance, ne ĉiuj edzinoj malaprobis mian tezon. Iuj el tiuj ekspastroj edziĝintaj volonte, kaj ofte kaŝante sian pastran originon, jam memdispone kunlaboras, se cirkonstancoj ne ĝenas fidelularon, en paroĥoj kaj katolikaj establoj. Se juĝi ankaŭ tiujn ĉi per la sama mezurilo de la klopodo sin liberigi de rimorso aŭ sento de kulpo pro sia konduto per formeto de kulpokonscio, ankaŭ ili ruze plifaciligas sian bezonon ignori ĉion pasintan rilate la forlasitan vokiĝon kaj, krome, akuzas pri opresforto la ekleziajn leĝojn: se la kulpo estas ĝia, kia kulpo al ni? Ni povas vivi trankvilaj kaj ankaŭ kunlabori kun la eklezio. Plurfoje mi aŭdacis priskribi tiun psikan, konscian aŭ nekonscian, ruzecon; sed mia provo, samfoje, koliziis kun la timata risko, ke agnoski sin kulpa alpaŝus malvalorigi sian geedziĝon kaj precipe sin montri bedaŭra pro la elekto kunvivi, kvankam rajtigite de la, foje eltrudita, papa dispenso, kun virino. Ribelaj, kontraŭ tiu mia interpreto, tiukaze protagonistis precipe la edzinoj. Fakte tiuj ĉi, foje, inter si, ne malkaŝis kompati mian edzinon ĉar, laŭ ili, ŝi suferus pro la pentaj repripensoj de sia edzo: malbela sorto tia de iu virino jam akceptinta marĝeniĝi kaj devigata defendadi sian decidon sekvi viron kiu nun ŝin vidas kiel kaŭzon de sia ekspastriĝo kaj obstaklon al sia ofice reenpastriĝo! Tiaj, laŭ Albina, devis esti la juĝoj de aliaj paroj rilate ŝin. “Vi, ŝi urĝadis al mi, pli konvinkige ekspliku vian pensaĵon laŭ kiu oni devas penti pri sia pasinta malmorala maltaskiĝo kaj samtempe moralpace frandi la geedzajn bonaĵojn. Tia via pensa pozicio ne povas ne krei, unuabate, misorientiĝon kaj impreson de filistreco”. La fideleco al la klubo en Albina ekŝanceliĝis. Pro tiu fakto naskiĝis ankaŭ diskutoj inter mi kaj Albina, kiuj tamen solviĝis ĉiam per fina samopiniiĝemo. Por pli konkrete kompreni la kvaliton de nia familio, ne malendas forvagade priskribi ion de Albina. En konversacio, kaj eĉ pli en diskutoj, ŝia voĉo restadas morbida kaj klara, eĉ kiam fervoriĝo ruĝigas ŝiajn vangojn. Se ŝi laŭtigas voĉon, por parole atesti gravan aserton, la vortoj plutenas la saman intensecon fluan kiel magmon en kiu ĉiu ero fluas distingita kaj senŝpruca. Ŝi tiel skribas kiel parolas: skribo aspekte rapida, horizontale rektan linion tenanta, kun iomaj maldikaj fadenoj, premleĝera kaj tiom legebla ĝis ne peli al peri- 275
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 279: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?