14.04.2013 Views

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem<br />

engaĝiĝas eviti komunecon kun samspecaj eksuloj, kvazaŭ la iamaj vivo kaj<br />

kulturopremo povus plu influi aŭ minacus, okaze de renkontiĝo kun similuloj,<br />

emerĝi. Multe tiun fenomenon oni diskutis per diversaj interpretoj kaj provis<br />

al tiuj ekspastroj alproksimiĝi, ankaŭ, interalie, pro motivoj de solidareco, sed<br />

rare la sukceso kronis la penon. Oni konsentis, ke la fenomeno meritas esploriĝi<br />

per sciencaj metodoj ĉar la aprioraj intuiciecaj, kvankam pravigitaj per kontrolitaj<br />

observoj, interpretoj oscilas inter seriozaj obĵetoj. Ĉiukaze jenas la diversaj<br />

opinioj, de mi enprelegitaj: ili emas ne kontakti nian klubon aŭ simi -<br />

lajn asociojn pro la jenaj probablaj motivoj:<br />

a) ili konservas tiom da tedo pro la pasinta klerika regularo, sentita ĉiam<br />

pli opresema dum la, eble tempe longa, ŝrumpado kaj vakiĝado de la pastraj<br />

ideloj, ke eĉ la ombro de klerikaleco hirtigas ilian reagivon pro tio ke eĉ la<br />

apenaŭaj aspekte seminariaj memoraĵoj ĉe ili aliiĝas suferiga kromvaro;<br />

b) timo refali en ion ekrevivigantan suferojn kaj disiĝojn;<br />

c) timo perdi siajn privatecon kaj trankvilon kun publika estimdamaĝo por<br />

siaj gefiloj kiuj riskus esti fingre rimarkataj;<br />

ĉ) intima baraktiĝo kun bezono forgesi transgreson aŭ mankon de fideleco,<br />

nun ripareblan nur per humila rekono, kaj, sekve, ili timas, ke tia rekono egalvalorus<br />

rezigni la moralajn kaj spiritajn bonaĵojn elfluintajn el la eklezia dispenso<br />

de la needziĝa voto aŭ el sendispensa foriĝo. Ili kaŝiĝas pro tio ke ili sin<br />

sentus nudaj, t.e. personoj al kiuj la konscienco riproĉas, ke ili ne regis siajn<br />

pasiojn ktp: kaj tio grundas en deziro kaj provo distanciĝi kiel eble plej multe<br />

el ĉio kio memorigas pri tio;<br />

d) eble tiuj ĉi neniam sin sentis pastroj kaj vivis amorfece: do ili malbedaŭras<br />

sian memoron pri la pasinta sakraleco.<br />

Ĉu tiom da opinivarieco povis kunekzisti kaj ne kaose milpeciĝi? des pli<br />

ĉar la specialistoj devis alfronti malfacilaĵon konvinkige distingi la penton rilate<br />

sian konduton disde la pento, ekster ĉiu dubo ne postulata, rilate la bonojn<br />

devenantajn el la geedziĝo kaj koncipado? Ĉi-rilate kiu ajn eksplika artifiko<br />

aranĝita lasis ĉiam spurojn de malkontento en iuj edzinoj montrantaj, ke mem<br />

korodiĝas pro la risko esti kompatataj kaj eventuale malantaŭŝultre primokataj:<br />

oni komencis maloftigi partoprenojn en klubanaj kunvenoj.<br />

La radikaluloj de la unua ekstremista frakcio decidis kunveni ankaŭ ĉe alia propra<br />

sidejo kaj ekaliĝis al alia, ĵus naskita, nacia establo de ”Pastroj edziĝintaj”.<br />

Tiel ekfalis ankaŭ la propono, ke ni “solidarige rolu” kreante kason por<br />

helpumi la eksiĝontojn. Vere la afero jam ekstartis, sed tuj malfajriĝis pro nesanebla<br />

opinio-kontrasto: iuj intencis helpi la jam ekspastriĝintojn, aliaj celis<br />

279

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!