14.04.2013 Views

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem<br />

Ĉapitro dekdua<br />

Peripetioj kaj spertoj por eniri novan vivon<br />

En la nova klubejo konversacioj splendaj, konfidencoj senlimaj, amikiĝoj fidelaj.<br />

La volontulaj kuiristinoj, du ne tro nejunaj bazlernejaj instruistinoj,<br />

subtenis la grupon eĉ agrege, eĉ unu el ili, senedza, insiste min invitis tagmanĝi<br />

ĉe si kaj jam pretis prizorgi mian loĝejeton. Nova konato, estonta amiko, ŝajntroece<br />

svatis, ke tiu tridekkvara virino povus fariĝi la virino por mi.<br />

“Se via koro diras jes, ŝi portos ankaŭ salajron malimplikantan el pluraj<br />

penoj!”.<br />

Ŝi certe meritis mian atenton ĉar ŝia animo ŝajnis simpla same kiel la formoj<br />

de ŝia korpo, el kiu elstariĝis iu, gracia nekoketece, balanciĝo nivele de<br />

koksoj, en iom elstara postaĵo. Sed tiu ŝercaĵo, se sencela tamen, tiam fordrivis<br />

preter miaj urĝaj zorgoj: tiuj rilate neprecon trovi salajratan okupon, ĉar la mona<br />

konventa regalo estis elĉerpiĝanta dum la klopodoj de la iamaj superuloj, serioze<br />

engaĝiĝintaj por trovi firmaon pretan salajrigi preskaŭ kvindekjariĝanton<br />

trafis en rifuzojn pro mia troaĝo aŭ profesimanko ĝuste kiam firmaoj ekrezignas<br />

tiom da jam dungitoj pro t.n. nova restrukturado de taskoj de la okupitoj; kaj tio<br />

malkiel mi foje imagis kiam mi fantaziis pri la socia influo de la franciskanaj<br />

superuloj.<br />

Ĉar la sugesto de l’ amiko, kun la duonsvateca kunlaboro de aliaj, ne havis<br />

sekvon, amikecaj komplimentoj enigis, ŝerce jes sed ne tro, ke mi estas nova<br />

kazo de pene dresebla ideologia ĉasto, ne povante paroli pri religiula ĉasteco:<br />

nome la ĉasteco de tiuj kiuj tiom enamiĝas je sia scienco (aŭ profesio, arto,<br />

karismo, aŭ eĉ postuloj de tagtaga vivo ktp), ke ili ne trovu rimedojn de tempo<br />

kaj intereso dediĉendajn al la seksa kaj senta kaj sentimentala vivo. Sed pri<br />

mi, pri kiu pasio temus? Amikoj flustris kuraĝige, ke mi ne jam digestis la inhibiciojn<br />

de la pastra ĉasto.<br />

“Tian timidecon vi venkis jam delonge, ĉu ne?”.<br />

Sed ili ne timis montri, ke mem pretas min helpi transpasi tian psikan restrikton!<br />

“Ni, jam delonge sentoksiĝintaj, kuniĝas sen kulposento aŭ tradiciaj inhibicioj!”.<br />

Iliaj virinoj traktis min kun la sentimide zorga ĝentileco de tiu kiu pretus<br />

okulfrape doni konsilojn se apenaŭ petatajn, kaj, opiniante, ke miaj supozitaj<br />

257

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!