LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem runuopaj renkontiĝoj, tuj kvietiĝis kiam la konversacio ekturniĝis tra religiaj temoj aŭ sakralaĵoj: mi tiam aŭskultadis kaj samtempe plipetadis pluajn klarigojn, eĉ trenante miajn kunlernejanojn krei specifigajn demandojn al la asistantaj pastroj. La nova bildo pri Dio, disflorita pograde kun momentoj de fulma mensa kontakto kun li, aspektis tiu de kora amiko, kun kiu tamen mi ankoraŭ ne elsentis bezonon konfronti totalece mian animon: en tiu ĉi kuŝis zonoj kiujn mi rezerve ŝatis tute miaj, ne influeblaj, kvankam nenion riskantaj, de tiu pia simpatio aŭ de tiu plezuriĝa malkovro. Mi daŭrigis, sen percepti klaran kaj riproĉan kontraŭdiron ĉiuspecan, deziri, ke Italujo militu (nun la frontoj multobliĝis, en Grekujo, en Ruslando, en Jugoslavio, Norda Afriko, Orienta Afriko) kaj venku kaj konkeru malgraŭ se nespite la suferojn de popoloj; mi daŭrigis ĝoji kiam miaj kunuloj ŝrumpadis pri kelkaj gravaj aferoj, kiel la malsukceso en la studoj aŭ en la malfirmiĝo de vokiĝo aŭ aliaj malfacilaĵoj; mi daŭrigis pli ŝati abiturientiĝon cele al fruktodona profesio en la sekulara kaj laika mondo ol eventualan alvenontan vokadon fare de Dio; mi daŭrigis iom hipokriti en babilaĵoj rilate privokiĝajn juĝojn kaj aspirojn okaze ekscititajn de la diversaj edukantoj. Per tiaj konversaciaĵoj, ŝajne sencelaj kaj sendirektaj inter spontanaj kaj malpli kritike kontrolitaj respondoj, eble edukantoj provis penetri, eventuale, la subpremitajn suspirojn aŭ sopirojn, ne ĉiam konatajn de la protagonistoj mem, nome de la aspirantoj. Iun tagon sin materiiĝis antaŭ mi mia patro: li venis vidi mian envokiĝon kaj laŭdi mian fidelecon, ne forgesante enŝovi: “kiu divenas la estontecon? ankaŭ la montoj ŝanĝas konturojn!” kaj aldonante, ke eventuale li pretas min reenkonduki hejmen: tie, en la bieneto de li ĵus luita kaj ekfruktoporta per duono per la mono pergajnita en Germanujo kaj per amikara kunlaboro, bezonatas fortikaj brakoj “ĉar ni jam estas bienula familio”, laŭ liaj emfazaj esprimoj. Nur poste, kiam li jam foriris, malkvietiĝo invadis min: mia patro, do, opinias, ke nur intenco religiuliĝi rajtigus plugastiĝi en kolegio kaj, alikaze, li senpene pretas min vidi rekrutita por la milita fronto! Ĉu mi iam kuraĝos lin informi kaj seniluziigi? Krome: ĉu por mi la bieno aŭ por mi la eksterlandaj militaj kampanjoj, el kiuj pli ol unu jam ekŝrumpas? Pri la bieno li paroladis preskaŭ ravite kvankam ĝi disponigas al bienistoj nur kampojn kaj stalon ĉar la hejmo, jam tro kadukiĝinta, devas atendi la postmilitajn riparmaterialojn. Bonŝance, li haste aldonis por malfajrigi mian ekmiron, la malnova hejmo najbaras preskaŭ kuntuŝiĝe kun tiu biena. Kial li antaŭtempe revenis el Germanujo? Ĉar la aliancaj bombadoj oftiĝis 38
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem pli kaj pli kaŭzante detruojn kaj mortigojn, ankaŭ la uzino de lia dunga okupiĝo restis pulvorigita: anticipante la finon de la sesjara okupkontrakto, li, ne sen riproĉaj eksentoj de maldankemo, entrajniĝis al Italujo, post trinkmona omaĝo al iuj decidpovaj uzinaj pintuloj. Mia patro tamen kombinis kontenton kun elreviĝo ĉe mi: li flirtigis, ke milito jam alŝoviĝas perdita kaj ke Italujo sindamaĝe agis ekmilitante kontraŭ Ameriko. Ke milito ekkliniĝis favore al la aliancanoj ankaŭ mi jam suspektis, sed ke Italujo malmorale kaj senprudente kaj kontraŭrajte agis, ja tio ĉi ekdekonstruis miajn juĝsistemon kaj aspirojn kaj fantaziaĵojn, sume mian pasinton konstituantan mian personon... Plua motivo puŝis lin al la reveno al familio. Mia frato, kiu senvole kreis okazon de mia enkolegiiĝo, iun tagon eklipsiĝis el la strukturo. Li malaperis kaj rehejmiĝis, abrupte por la familio kaj abrupte por la kolegiestraro. Okazis, ke li ne eltenis riproĉon pro ŝteluzo de alies porfutbalaj ŝuoj: anstataŭ sin ekskuzi kaj akcepti la etan punon, li forfuĝis. Post longa kaj angora serĉado, antaŭe komike kribrante miajn vizaĝajn formojn ĉar ni, kvankam aĝe distancigitaj je dek kvar monatoj, diferencis unu de la alia malpli ol ŝuo sampara, poste tra ĉambroj kaj kaŝejoj de la ĉirkaŭa kamparo, mi eksciis, ke li fine jam atingis la patran hejmon. Sed tiom da estimo kaj konsidero min ĉirkaŭis, ke la afero ne eĉ flugtuŝis mian pozicion, malgraŭ ke mia frato tuj sin rajtigis priklaĉi kaj malŝatigi la kolegion pro ties sufoka disciplino kaj mistraktado kontraŭ infanoj/adoleskantoj per deviga studo kaj altrudita preĝado. Komenciĝis samtempe alia sufero, pli bone tordaĵo de mia spirito paralele kun kresko de la religia sentemo. El diversaj militaj frontoj la novaĵoj turnigas al elrevigoj: italajn armeojn oni retropuŝadis ĉiuflanke. Tion malkaŝigis instruistoj, foje sensufere kvazaŭ tio estus afero rutina. La sufero pasis tuta al mi tiugrade ke eĉ miaj kutimaj pensoj krozis en tiu temo obsede kaj sieĝe regantaj agojn kaj fantaziaĵojn de mia imago. La jena cirkonstanco klarigu la animan absorbiĝon kaj disiriĝon el normalaj taskoj. Ĉar miaj atingoj en la lernado gajnis ne malaltajn poziciojn, la profesora kolektivo decidis, ke mi povu elspezi iom da tempo ĉe muzikilo kun amatora muzikmajstro: post kelka jaro, malgraŭ miaj nur modestaj kapabloj pri muzikludoj, oni koncedis, ke mi ricevu, ĉe profesia instruisto, lecionojn pri fortepiano kaj ke mi praktikiĝu ĉiutage unu horon. Sed intermetiĝis katastrofaj militaj renversiĝoj: tiuj ĉi tiom malĝoje absorbis miajn atentokapablojn ke mi perdis inklinon sufiĉe koncentriĝi sur la primuzikajn ekzercojn, kaj mi devis reti- 39
Page 1 and 2: Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 43: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 95 and 96:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Page 177 and 178:
Page 179 and 180:
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Page 191 and 192:
Page 193 and 194:
Page 195 and 196:
“Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
Page 215 and 216:
Page 217 and 218:
Page 219 and 220:
Page 221 and 222:
Page 223 and 224:
Page 225 and 226:
Page 227 and 228:
Page 229 and 230:
Page 231 and 232:
Page 233 and 234:
Page 235 and 236:
Page 237 and 238:
Page 239 and 240:
Page 241 and 242:
Page 243 and 244:
Page 245 and 246:
Page 247 and 248:
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290:
Page 291 and 292:
Page 293 and 294:
Page 295 and 296:
Page 297 and 298:
Page 299 and 300:
Page 301 and 302:
Page 303 and 304:
Page 305 and 306:
Page 307 and 308:
Page 309 and 310:
Page 311 and 312:
Page 313 and 314:
Page 315 and 316:
Page 317 and 318:
Page 319 and 320:
Page 321 and 322:
Page 323 and 324:
Page 325 and 326:
Page 327 and 328:
Page 329 and 330:
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?