LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem
Necesis respondi nee sen ŝajnaplombe elstarigi, ke ili postiĝas rilate al la
tiukampe esplorstato ĉar facilece oni jam demonstris, ke kleristoj (iuj, ne ĉiuj)
spuris pli siajn deziritaĵojn ol historiajn malkovrojn, kaj ke ili ricevis respondojn
el sennombraj dokumentoj. Mi ne limiĝis al vortaj konversacioj, sed
pruntedonis tiusciencajn seriozajn librojn el mia persona relative sufiĉe tiufaka
provizita biblioteko de mi konsiderita mia trezorejo. El libroj al konversacio,
el konversacioj al prezentado de duboj pri la konsisto aŭ motivita solideco
de propraj apogiloj, la paŝo foje estis seninterspaca.
Leĝere plipromeniĝu lupeo super tiuj demandoj-respondoj:
b) Eklezio inventis la miraklon de la sango de sanktulo Januaro. Kial la
napola Kurio ne permesas partan aperturon (ne diskonfekciigon) de la ampoloj
entenantaj la aspektan sangecaĵon kiu ekbolus nur en celebrantaj datoj?
Estis profesorino jam eksmembriĝinta el katolikaj asocioj la liveranto de
tiu plendo-akuzo. Sed ŝi ne sciis, ke la fakton (likviĝo de la sango) oni diversmaniere
kaj plurŝtupe kontrolas sub ĉiuj spacaj flankoj, ĉiumomente antaŭ
kaj dum kaj post la relikva ekspozicio, ke la fenomeno realiĝas en tute malsamaj
ĉirkaŭaj fonoj en la samaj datoj, ke la kronikoj ĝin superfarbas el sepcentjaroj.
Tamen neniam la eklezio instruis, ke tio nukleigas miraklon, kaj ke sia
disciplinigo de la popola devoteco celas ne alpreni la formon de rekono pri
mirakleco kaj ke ĝi ne kontrolas la resumajn aŭ detalitajn ĵurnalecajn raportaĵojn:
ankaŭ la eklezio priserĉas, certe konscia tamen, ke la fenomeno okazas
nur en religia medio, en esprima konteksto de katolika fido. Eklezio ne akceptas
nek ekskludas la miraklecon, kiu duarangas en la religia pedagogio. Ĝuste
pro tia duarangeco de la miraklo, oni ne emfazas eventualan miraklecon nek
permesas malmunti la ampolojn. Miraklo aŭ natura fenomeno, en kulto okazigita
en tia cirkonstanco estas rilatata nur Dio kaj Jesuo Kristo.
Aliaj substancoj fluidiĝantaj se movataj ne regas la komparon kun ampola
sango ĉar tiu ĉi eĉ se skuata ne fluidiĝas.
c) Kial la katolika eklezio bezonas miraklojn? preskaŭ nur ĝi, inter la kristanaj
eklezioj, pri tio fieras? Ĉu por igi katolikojn ŝtipaj obeuloj?
Pardonu, profesoro: se la miraklo okazas, nome se Dio intervenas, ni devas
akcepti la verkon de Dio. La problemo estas ĉu la fakto reale okazas, ne la
bezono aŭ malbezono je ĝi. Se ĝi okazas, la demando estas turnenda respekteme
al Dio, ne al la eklezio. Ĉiukaze, el aliaj fontoj ni scias, ke Dio ordigas
ĉion al la fina savo de homo. Miraklo, fine, eĉ se agnoskita de la eklezio, ne devigas
al kredo pri ĝi.
327