LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

More documents

Recommendations

Info

La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem la veron pri si kaj konsciiĝante pri sia libere elektita, ne nur fatala, kulpo. Laŭ Alfiera tragedieco, Agamemno, se ekzempli, oferante sian filinon, kulpas pro antaŭmeto de ŝtata prestiĝo al sia patra sento aŭ pro venĝo kontraŭ la perfido de sia edzino, Klitemnestro, kiu siavice kulpas pro sia kompliceco kun Egisto, la uzurpanto. En ĉiuj dramoj oni angoras pri konscio de siaj kulpoj poluciantaj konsciencon. Tiu konsciiĝo, aŭ korelativeco de peno kun kulpo, konstituas kristanan konsistaĵon: puno eventuale nur el kulpo! (Kvankam, laŭ kristanismo, oni konkrete ne scias kiel Dio intervenas en tiu ĉi nuna konkreta mondo). Sume la dramverkisto, konscie aŭ nekonscie, inokulis en siajn dramverkojn sian kristanan vivkonceptadon. Alfieri, konklude, ĉiukaze ne povintus sincere aŭtori la klasikajn grekajn dramojn. Tamen iuj taksis ekscesa tiun konkludon aŭ bezona je plua esploro. Sur la disondo de tiu konceptoj al ni plaĉis trovi analogiojn kaj similaĵojn inter klasikaĵoj la bibliaĵoj kaj protagonistoj de ambaŭ flankoj: Kaino kaj Abelo = Eteoklo kaj Poliniko; Abrahamo kaj Isaako = Ifigenia kaj Agamemno; Jiobo = Filoteto; Josuo = Odiseo; Judita kaj Holoferno = Klitemnestra kaj Agamemno; Davido kaj Jonatano = Oresto kaj Pilado; Jozefo kaj la edzino de Putifaro = Hipolito kaj Fedra; Ester = Antigona; Kristo = Prometeo… Kiam la listo finiĝis kun la konkludo, ke la arketipoj kuŝas samaj en la homa subkonscio, ni ekdubis, ke ni iom kaprice procedis. Ni iris ankaŭ viziti, plifoje, la egiptan muzeon en Torino. Ankaŭ ĉi tie, se ĉiu objekto estis majstraĵo kun nekalkulebla valoro, la atento estis konkerita de la signifo de la sfinkso kiu troniĝas statue aŭ bilde tie kaj tie en skulptaĵoj: tiu ĉi, por ni, elĉerpantaj el la kristana kulturo, figuras la vivon demandantan pri ekzistoenigmoj kaj plaste tipigas la homan racion postulantan kaj atendantan esencajn respondojn: kaj jen Kristo respondas aŭ helpas trovi respondon! Sed ne mankis iuj opiniantaj ke tiu antropologia aŭ religia interpreto superŝaŭmantas kaj ne konvinkas: Kristo, jes, respondas, sed sfinkso kion pridemandas aŭ vere pridemandis laŭ figura mito de antikvaj egiptoj? Ĉu ne temas pri senrajta alproprigo?… Tamen en diversaj kristanaj liturgiaj objektoj kaj pentraĵoj lokiĝas sfinksoj apud Kristo. Tiukaze, laŭ fakkleristaro, sfinkso kune kun Kristo, mem invitantaj vidi la vivo-enigmon, tiun ĉi simbolas kaj, bonŝance, krom vidi, eĉ solve forviŝas. Estetikaj kaj intelektaj kaj problemvekaj tempopasigoj kontentigantaj mian ĝisostan inklinon al intelektulaĵoj, eble iom vante ambiciaj, se oni volas. Juna sacerdoto malzorgete amike alertis min: “Ĉio tio, nome tia via pasio, bonas 196
La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem kaj belas, escepte ke vi rolu homon de penso nur por kompensi imagitan marĝeniĝon”. Se la fratulo scius, ke mi ne multe ŝatas intelektulon, tiun figuron kiu ekde la deksepa jarcento ĉiokompetentece furiozas en okcidento, ĉu li ne profitus je la de mi preferata esprimo “homo ema al kulturo”? Aŭ ĉu eble li vidis en mi latentaĵojn de kaŝita ambicio, baŭmantajn por kompensi memmalkontenton pro miaj vokiĝa fluktuado kaj publika subklasado? Konkrete, kaj bonŝance, tiu ”malŝvelo” efikis enfuneligi min en pli kritikajn sinobservojn. Kio ajn estus, apenaŭ ĉesis la spektaklo de la kulturaĵoj, mi faladis en la samajn psikajn lacige diskurantajn konfliktojn, kiujn enirunto mian enon juĝus dissplitiĝo de personeco. Se unuavide tiu ordinprokrastado donis okazon pri lasta kaj definitiva pripenso pri mia elektota sorto, direndus ke, fakte, tio agis male. Mi elpensis, plimalfrue, tiun similaĵon ilustrantan pri mia situacio, elĉerpitan el sporteroj kaj rakontitaj spertoj de la majstro: oni imagu ĉene ligitan rokgrimpanton, en grupo ĉene ligitan, ektimantan kaj ekdubantan, grimpadmeze, pri sia kapablo pluiri. Se la sekvanta ŝnurkunulo, perceptinte tiun heziton kaj ĝin juĝinte danĝera por la tuta grupo, kaptus lian piedon provante, per malsupratiro, lin helpi en la malgrimpiĝo, ĉu la hezitanto sin sentus pli sekura aŭ pli riskiĝanta? Ĉu li reagus per forlaso de ŝnurapogiloj aŭ per pli tenaca alkroĉiĝo al rokdentoj? Tielsame estis mia situacio tiujn monatojn: nun la religiula vivo estas vidata kaj kiel vividealo kaj iela defendilo kontraŭ la malfacilaĵoj de la vivlukto. La minaco perdi tiun lastan mobilizis ĉiujn rezistajn kapablojn kiel en batalanto al kiu estas ordonite kuratingi kaj vivkoste teni la pozicion minacatan de obskuraj malamikoj. Tiom remaĉiĝis en mia menso, tiu zorga komparo ke per ĝi mi trovis momentajn fantaziripozojn. Certe, tiu situacio, eble al neniu imputebla, pli difektis al serena pripensado ol pli iluminis pri mi la responsulojn. Fakte mi vidas miajn kunulojn pervotpromesintojn gajaj en ĉiuj cirkonstancoj dum mi min ekperceptis kiel homon tristan: la franciskana gajo sub la patra dia rigardo konturiĝis pli kiel fora seninflua beleco ol konstato trapasanta la animon! Ĉiu klopodo reakiri serenecon por normale kontaktiĝi kun kunuloj subtile konfliktis kun ilia evidenta stato de memakceptiĝo kaj do memkontentiĝo. Laŭlonge de iuj monatoj mi moviĝis blindumite, kiel fantomo. Ne tiom, tamen, ke mi ne rezignu verki okazan artikolon. Eble por dolĉigi mian punon alvenis permeso kun invito, ke rekomenciĝu la publikigo de la jam ŝrumpigita interstudenteja revueto sendota al ĉiuj klerikejoj de Italujo. Okaze ĝi nobliĝis per la nova titolo “La Corda” (La Korda = La Ŝnuro, La Ligilo), sur 197
Page 1 and 2:
Armando Zecchin LA HOMO KIU NE SUKC
Page 3 and 4:
La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 195 and 196: “Kiam mi ekestis virineto lasis f
Page 201: La homo kiu ne sukcesis trompi sin
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290:
Page 291 and 292:
Page 293 and 294:
Page 295 and 296:
Page 297 and 298:
Page 299 and 300:
Page 301 and 302:
Page 303 and 304:
Page 305 and 306:
Page 307 and 308:
Page 309 and 310:
Page 311 and 312:
Page 313 and 314:
Page 315 and 316:
Page 317 and 318:
Page 319 and 320:
Page 321 and 322:
Page 323 and 324:
Page 325 and 326:
Page 327 and 328:
Page 329 and 330:
Page 331 and 332:
Page 333 and 334:
Page 335 and 336:
Page 337 and 338:
Page 339 and 340:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353 and 354:
Page 355 and 356:
Page 357 and 358:
Aŭ Ĉimatene, tuj post la duondorm
Page 359 and 360:
Page 361 and 362:
Page 363 and 364:
alia”. Aŭ Mi: “Mi nemulte esti
Page 365 and 366:
Page 367 and 368:
Page 369 and 370:
Page 371 and 372:
Page 373 and 374:
Page 375 and 376:
Page 377 and 378:
Page 379 and 380:
Page 381 and 382:
Page 383 and 384:
Page 385 and 386:
Page 387 and 388:
Page 389 and 390:
Page 391 and 392:
Page 393 and 394:
Page 395 and 396:
Page 397 and 398:
Page 399 and 400:
Page 401 and 402:
Page 403 and 404:
Page 405 and 406:
Page 407 and 408:
Page 409 and 410:
Page 411 and 412:
Page 413 and 414:
Page 415 and 416:
Page 417 and 418:
Page 419 and 420:
Page 421 and 422:
vid-palpi la vizaĝon ĉiam suriran
Page 423 and 424:
Page 425 and 426:
Page 427 and 428:
Page 429 and 430:
Page 431 and 432:
Page 433 and 434:
Page 435 and 436:
Page 437 and 438:
Page 439 and 440:
Page 441 and 442:
Page 443 and 444:
Page 445 and 446:
Page 447:
show all

LA HOMO KIU NE SUKCESIS TROMPI SIN MEM - UECI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?