II ULUSLARARASI ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATI SEMPOZYUMU

atıldığı en değerli zamanlarda, bireyin içinde bulunduğu toplumun değerlerini ve kültürel birikimini
henüz tam kazanmamışken edebiyat kanalıyla yabancı kültürlerle tanışması, onların etki
alanına girmesi kendi kültürüne karşı bir yabancılaşmayı beraberinde getirebilir. Bu açıdan bakıldığında,
kaynağını kendi kültür ve edebiyatımızdan alan, sihir ve büyü noktasında medeniyetimizin
bu konulara yaklaşımını yansıtan eserler ortaya koymak zaruridir. İslam medeniyeti
çevresinde oluşan klasik Türk edebiyatı metinleri çocuk ve gençlik edebiyatı için yerli bir kaynaktır.
Mevlana’nın Mesnevi’si, Şeyh Galib’in Hüsn ü Aşk’ı başta olmak üzere klasik Türk edebiyatında
birçok eser günümüz yazarları için ilham verici olabilir. Çocuk ve gençlik edebiyatı
yazarları evrensel olanla birlikte, belki ondan daha önce, yerli olanı ön plana çıkarabilirlerse bu,
Türk kültürünün gelecek nesillerde layıkıyla bilinip işlenmesinde önemli bir adım olacaktır.
KAYNAKÇA
Ahmet Paşa Divanı (1992). haz. Ali Nihad Tarlan. Ankara: Akçağ Yay.
ALTUN, Mustafa (haz.) (ty). İbrâhim İbn-i Bâlî’nin Hikmet-nâmesi İnceleme-Dizin. ed. Ahmet
Atilla Şentürk. www. kulturturizm.gov.tr e-kitap Kültür Eserleri 461/E.T. 25.02.2013.
BEKİROĞLU, Nazan (2011). Mavi Lâle. İstanbul: Timaş Yay.
ÇELEBİ, İlyas (1992). “Sihir”. DİA. İstanbul: TDV Vakıf Yay., C.37, s. 170-172.
DOĞAN, Muhammet Nur (haz.) (2008). Şeyh Gâlib Hüsn ü Aşk Metin, Düz Yazıya Çeviri, Notlar
ve Açıklamalar. İstanbul: Yelkenli Yay.
DÜLGER, Elif (2006). Evliya Çelebi Seyahatnamesi’ndeki Büyü, Sihir ve Falın Halkbilimi Açısından
Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Konya.
ERBAY, Nazire ve ÖZBEK, Eren (2013). “Mistik ve Metafizik Bağlamda Bir Yolculuk Üçlemesi:
“Hüsn ü Aşk- Hacının Yolu- Simyacı”. Turkish Studies - International Periodical For
The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/1 Winter 2013, p.
1355-1374, ANKARA-TURKEY
GÖKYAY, Orhan Şaik (1995). Dede Korkut Hikâyeleri. İstanbul: Dergâh Yay.
Hayâlî Divanı (1992). haz. Ali Nihad Tarlan. Ankara: Akçağ Yay.
İSPİR, Meheddin (2004). Münîrî’nin Gülşen-i Ebrâr ve Ma’den-i Esrâr Mesnevisi (İnceleme-
Metin-Sadeleştirme). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Erzurum.
KAPLAN, Mehmet (2013). Kültür ve Dil. İstanbul: Dergâh Yay.
KARAMAN, Gülay (2015a). Klasik Türk Edebiyatında Sihir. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Kocaeli
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
KARAMAN, Gülay (2015b). “Klasik Türk Şiiri Estetiğinde Sihir”. Turkish Studies - International
Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/8
Spring 2015, p. 1479-1536, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number:
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8266, ANKARA-TURKEY
KOÇAKOĞLU, Bedia (2012). “Postmodern Bir Aynada Hüsn ü Aşk’ın Kırılışı”. Mediterranean
Journal of Humanities, II/2, 2012, s. 165-178.
Kur’ân-ı Kerîm ve Açıklamalı Meâli (2007). haz. Hayrettin Karaman vd. Ankara: TDV Yay.
Naili Divanı (1990). haz. Halûk İpekten. Ankara: Akçağ Yay.
Necatî Beg Divanı (1992). haz. Ali Nihad Tarlan. Ankara: Akçağ Yay.
ONAY, Ahmet Talât (1996). Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar. İstanbul: MEB Yay.
ŞİRİN, Mustafa Ruhi (1987). “Mustafa Ruhi Şirin’le Çocuklar İçin Edebiyat Üzerine”. Çocuk
Edebiyatı Yıllığı, İstanbul: Gökyüzü Yay.
YAVUZ, Kemal (2007). Gülşehri’nin Mantıku’t-Tayr’ı (Gülşen-Nâme) Metin ve Günümüz Türkçesine
Aktarma. Ankara: Kırşehir Valiliği İl Özel İdaresi Yay, C.1-2.
II. Uluslararası Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu 101