II ULUSLARARASI ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATI SEMPOZYUMU

KAYNAKÇA
Akbayır, S. (2006). Cümle ve metin bilgisi. Ankara: PegemA.
Akça, G. (2004). İlköğretim 4. Sınıf Türkçe ders kitaplarındaki hikâye edici metinlerin hikaye
yapısına uygunluğu. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü
Üniversitesi, Eğitim Fakültesi.
Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2001). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yy.
Akyol, H. (2011). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara:PegemA.
Balcı, A. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi
Yayıncılık.
Chen, M.,Ferdig, R., &Wood, A. (2003). Understanding technology-enhanced story boks and
theirroles in teaching and learning: An investigation of electronic story books in education.
Journal of Literacy and Technology, 3(1), 1-15.
Çakır, P. (2013). Türkçe ders kitaplarındaki öykülerin çocuğa görelik ilkesi açısından incelenmesi.
Turkish Studies, 8 (1).
Demirel, Ş., Uludağ, M. E., Tozlu, N., Seven, S. ve Çeçen, M. A. (2010). Edebi metinlerle çocuk
edebiyatı. Ankara: Pegem A Yy.
Duman, N., Çifçi-Tekinarslan, İ. (2007). Hikaye haritası yönteminin hafif düzeyde zihinsel yetersizliği
olan öğrencilerin okuduğunu anlama becerileri üzerindeki etkisi. Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Fakültesi, 8 (1).
Garner, J. K. & Bochna, C. R. (2004). Transfer of a listening comprehension strategy to independent
reading in first-grade students. Early Childhood Education Journal, 32(2), 69-
74.
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yy.
İpşiroğlu, Z. (2007). Çocuk yazını eleştirisi. II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu.
Ankara.
Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yy.
Sever, S. (2010). Çocuk ve edebiyat. İzmir: Tudem.
Şimşek, T. (2007). Çocuk edebiyatı. Konya: Suna Yayınları.
Yalçın, A. ve Aytaş, G. (2005). Çocuk edebiyatı. Ankara: Akçağ Yy.
506 II. Uluslararası Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu