24.11.2015 Views

II ULUSLARARASI ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATI SEMPOZYUMU

CY5mNcim

CY5mNcim

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ın eğitimlerinden ya da kişisel becerilerini geliştirmelerinden ziyade hükümete bağlı ve mevcut<br />

durumu destekleyen iyi birey yetiştirmektir.<br />

Birçok dergide kullanılan dil ve üslup ağır Osmanlı Türkçesinden ibarettir. Dergilerde<br />

okunması, anlaşılması ve özümsenmesi zor olan metinler okumaya karşı olumsuz bir kanaat<br />

oluşturmaktadır. Çocuk dergilerinin her yaştan çocuk tarafından alınıp okunabildiği kabul edilse<br />

de yaş itibarıyla daha küçük olan çocuklar için uygun değildir. Bu dergilerden bir tanesi de 43<br />

sayı olarak çıkan Çocuk Bahçesi adlı dergidir.<br />

43 sayı olarak çıkarılan Çocuk Bahçesi, daha çok büyüklere mesaj veren, resimsiz ve ahlakî<br />

bir dergi olarak Selanik’te çıkarılmıştır (Yalçın; Aytaş, 2002: 212).<br />

Genel olarak çocuk dergilerinde, çocukların iyi birer birey olmalarına dönük eserler verilmiştir.<br />

Çocukların ahlaki ve sosyal gelişimlerine destek olmak amacıyla çeşitli yazıların,<br />

hikâyelerin, şiirlerin vs. yer aldığı bu dergiler aynı zamanda görsellerle de zenginleştirilerek<br />

çocukların ilgilerinin çekilmesi amaçlanmıştır. Bununla birlikte dergilerde sık sık hükûmet lehine<br />

propaganda yapıldığı görülmektedir (Altunbay, 2015: 219). Örneğin Talebe Defteri adlı dergide<br />

donanma ve Hilal-i Ahmer için küçük okuyuculardan destek istenir. Örneğin zaman zaman<br />

yaptığı uyarılarla I. Dünya Savaşı’nın çetin yıllarında okuyuculardan destek bekler.<br />

Dergilerin yazar kadrosu incelendiğinde çok az derginin yazar kadrosunun bir kısmının<br />

eğitimcilerden oluştuğu görülmektedir. Örneğin Çocuk Bahçesi adlı dergi, çocuklar için çıkan<br />

bir dergi olmakla beraber Mehmed Emin, Tevfik Fikret, Rıza Tevfik, Ali Ulvi, Nigâr Binti Osman,<br />

Hüseyin Cahid gibi edebiyatın önemli isimlerini bünyesinde barındırır. Dönemin ünlü<br />

yazarlarının eserlerine yer vererek bu alanda da öncülük yapmış olur.<br />

Yazar kadrosu eğitimcilerden oluşmayan dergilerde ise pedagojiden uzak, çocuğun ilgisini<br />

çekmeyecek, beklentilerini karşılamayacak yazıların yer aldığı görülmektedir. Bu yazılar ise<br />

gerek konu, gerekse verilen mesaj itibarıyla çocuğa uygun olmayıp daha çok yetişkinler içindir.<br />

Buradan hareketle dönem itibarıyla çocuk-yetişkin ayrımının henüz tam anlamıyla yerleşmediği<br />

ve yetiştirilen çocukların ülkenin genel siyasi ortamına ve kültürel yapısına uygun olmasının<br />

amaçlandığı söylenebilir.<br />

SONUÇ<br />

Bugünün bakış açısıyla ve değer yargılarıyla geçmişin değerlendirilmesi doğru ve bilimsel<br />

değildir, ancak çocuk dergilerinde geçmişte var olan bu sorunların günümüzde de benzerlerinin<br />

yaşandığını söylemek gerekir. Tanzimat’ta çocuğun ayrı bir birey olduğu, ihtiyaçlarının,<br />

beklentilerinin olduğunun fark edilmesi önemli bir adımdır. Çocuğa dönük eserler verilmesi ve<br />

hep daha iyisinin amaçlanması bunun bir göstergesidir. Yine de yaşanan sorunlardan nasibini<br />

alan birçok derginin yayın hayatını erken noktalaması kaçınılmaz olmuştur. Cumhuriyet öncesi<br />

çıkan dergilerdeki yazılar ise çocuk eğitimi açısından ayrı bir konuyu barındırmaktadır. Bu yazıların<br />

çocuklara uygun olup olmadığı, verilen mesajlarla neyin amaçlandığı ve nasıl bir insan<br />

yetiştirilmeye çalışıldığı dönemin genel sosyal, siyasi ve kültürel yapısını hakkında fikir vermesi<br />

bakımından önemlidir. Bu dönemdeki birçok dergi çocuk eğitimi, gelişimi ve çocukların beğenisi<br />

göz ardı edilerek ortaya çıkmış, var olan siyasi otoritenin benimsetilmesi ya da yeniliklerin<br />

yerleşmesi amacıyla aracı olarak kullanılmış. Kısa ömürlü bu dergiler arasında kullanılan dil<br />

ve üslubun yanı sıra çeviri eserler de ayrı bir sorun teşkil etmektedir. Dolayısıyla dergicilik<br />

mantığının tam olarak yerleşmediği dergiler çocuklara uzak kalmış ve başlangıçta belirttikleri<br />

amaçları gerçekleştirememişlerdir. Bütün bu sebepler de 1869’da basılan ilk çocuk dergisinden<br />

1928’e kadar geçen 59 yılda birçok derginin yayın hayatını erken noktalamasına sebep olmuştur.<br />

KAYNAKLAR<br />

Çıkla, S. (2005). “Tanzimattan Günümüze Çocuk Edebiyatı ve Bazı Öneriler”. Hece Dergisi Çocuk<br />

Edebiyatı Özel Sayısı. Ankara: Hece Yayıncılık.<br />

Yalçın, A.; Aytaş, G.(2002). Çocuk Edebiyatı. Ankara: Akçağ Yayınları.<br />

636 <strong>II</strong>. Uluslararası Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!