II ULUSLARARASI ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATI SEMPOZYUMU

unlardan sorumlu değildir. ‘Sözde durmaz, bakar görmez, vurdum duymaz’ ifadeleri mecâzî
anlam taşımaktadır. Yukarıda da belirtildiği gibi çocuklar, bu deyimleri ve mecazî sözleri anlamakta
zorluk çekeceklerdir. (Mağden; Gündoğan, 2009: 11-12)
Böyle neşeli besteye sahip bir çocuk şarkısında ‘Sen de öleceksin vallah’ gibi bir dizenin
nasıl yer aldığını anlamak zordur. Sevinçle zıplayarak şarkıya eşlik eden çocuklara belki de en
son söylenecek söz budur. Acaba bu dizeyle ne murat edilmiştir? Çocuklar dünyalık heveslere
kapılmasın, ölümü düşünerek hal ve hareketlerine dikkat etsinler diye mi düşünülmüştür? Görüldüğü
gibi burada tamamen yetişkin bakış açısı yer almaktadır. Bu şarkının mana yönünden
çocuklara uygun olmadığı aşikardır. Dizeleri tek tek açıklamaya gerek görülmemektedir.
Şu hususa özellikle dikkat çekmek istiyoruz ki; söz konusu şarkıların kafiyeleri, tekerleme
tarzı söylenişi, melodisi, müzikal anlamda kalitesi oldukça başarılıdır. Bu denli emek verilmiş
eserlerin, bu derece hatalar barındırması ise düşündürücüdür. Bu alanla profesyonel anlamda
uğraşanların, yapımcıların çok daha dikkatli davranması gerekmektedir. Çocuk edebiyatı,
eğitimi ve psikolojisi alanında uzmanlaşmış kimselerle çalışmalı en azından danışmanlık hizmeti
almalıdır. Yoksa ‘kaş yapayım derken göz çıkarmak’ tabirinin geleceğimiz olan çocuklarımız
üzerinde gerçekleştiğini üzülerek izleriz.
Gerekli hassasiyetlere dikkat edilmeden verilen din eğitimi ‘yarım hoca dinden eder’ misali
son derce zararlıdır. Bunun yerine hiç din eğitimi verilmemesi daha doğru bir yaklaşımdır.
Çünkü yanlış yaklaşımlar sonucu çocuğun erken yaşlarda dine karşı geliştirdiği olumsuz duygu
ve tutumlar ne yazık ki ömür boyu onu etkileyecektir. Çocuklara yönelik yapılan yayın faaliyetleri
asla hafife alınmamalıdır. Yetişkinlere yönelik faaliyetlere nazaran çok daha mesuliyet gerektirdiği
zira söylenen her sözün çocukların zihnine kazındığı unutulmamalıdır.
SONUÇ
Bu çalışmada ilk çocukluk dönemindeki çocuklara hitap eden iki çocuk şarkısının sözleri
incelenmiştir. Şarkı sözlerinin çocukların gelişim özeliklerine ve ruh dünyalarına uygunlukları
çocuk edebiyatı bağlamında ele alınmıştır. Söz konusu şarkıların çocuk merkezli değil, yetişkin
bakışıyla kaleme alındığı ve çocukların gelişim özelliklerine uygun olmadığı tespit edilmiştir.
Çocuklara yönelik yapılan çalışmalar basit görülmemeli, bu alanın uzmanlarından profesyonel
anlamda destek alınmalıdır. Bu ihmal edildiği takdirde çocuklara sağlıklı bir din eğitimin verilmesi
mümkün görülmemekte ve geleceğe yönelik telafisi zor belki de imkânsız hasarlara sebep
olunacağı düşünülmektedir.
KAYNAKÇA
Ay, Mehmet Emin Ay (2010). Çocuklarımıza Allah’ı Nasıl Anlatalım?, İstanbul: Timaş Yay.
Aydın, Mehmet Zeki (2007). Ailede Çocuğun Ahlak Eğitimi, Ankara: Nobel Yay.
Bilgin, Beyza (2004). İslam ve Çocuk, Ankara: D.İ.B. Yay.
Dökmen, Üstün (2003). İletişim Çatışmaları ve Empati, İstanbul: Sistem Yay.
Eden, Münire (2001). Öğretmenlik Mesleğine Giriş, İstanbul: Alkım Yay.
Karaköse, Şaban (2012). Çocukluk Dönemi Din Öğretimi, Etkili Din Öğretimi Kitabı, İstanbul:
TİDEF Yay.
Mağden, Duyan; Gündoğan, Aysun (2009). 5-6 ve 7 Yaşındaki Çocukların Mecazi Kavramlarını
Anlamalarının İncelenmesi, Aile ve Toplum Dergisi, S.18, C.5.
Şenay, Taner (1992). Çocuk İlahileri, Uludağ Üni. İlahiyat Fak. Dergisi, S. 4,
Tavukcuoğlu, Mustafa (2002). Okulöncesi Çocuğunun Eğitiminde Din Duygusu ve Din Eğitimi,
Selçuk Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, S.14.
Yalın, Halil İbrahim (2004). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme, Ankara: Nobel Yay.
II. Uluslararası Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu 205