II ULUSLARARASI ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATI SEMPOZYUMU

Çok soru sormalı
Düşünmeli
En doğruyu bulmalı” (Ayvaz, 1992, 61).
SONUÇ
“Çocuklar, cevaplarını bildikleri soruları sormazlar, yetişkinlerse umumiyetle cevaplarını
bildikleri soruları sormayı tercih ederler; bekledikleri cevaplar, aslında zaten sepetlerindeki
bayatlamış cevaplardan ibarettir. Bunun içindir ki çocuklar ikna edici cevapları alamadıklarında,
yetişkinlerse bekledikleri cevabı alamadıklarında rahatsız olurlar” (Cündioğlu, 2007: 28). Çocukların
cevaplarını bildikleri soru sayısı azdır. Zihinlerindeki tutarlılık arayışı oldukça tazedir.
Bu bakımdan ikna ve izaha ziyadesiyle muhtaçtırlar.
Yetişkinlerin dünyasındaki biçimiyle toplum eleştirisi, soyut düşünme becerisi gerektirir.
Çocuklar için yazılmış bir oyunda toplum eleştirisinin biçim değiştirmesi gerekir. Onların akıl
yürütme becerilerine göre tutarsızlıklar yaratmak ve yine bu becerilere göre tutarsızlıkları giderip
çözmek, çocuklarda sorgulama becerisinin temelini atmak adına önemlidir.
Teneke Şövalyeler oyunu da bir toplum eleştirisidir. Tekrara düşmek pahasına söylemek
gerekirse çocuklara toplumun aksayan yönlerinden bahsetmek, somutlaştırmalara başvurmaksızın
mümkün değildir. Sessizköy’ün bir ülkeyi yahut dünyanın tamamını temsil edebileceği söylenebilir.
Olan biteni sorgulamayı beceremeyen toplulukların başına gelmesi muhtemel sıkıntılar,
eserde, çocukların anlamakta zorlanmayacağı bir dille işlenmiştir. Buna ek olarak adalet
kavramı üzerinden bir eleştiri daha yapılmıştır. Bu eleştiri de toplumda bir kesimin iş yükünün,
diğerlerinden fazla olmasına yöneliktir. Her iki durumu da aşmanın çaresi olarak soru sorma,
olay ve durumları sorgulama fikri ortaya atılmıştır.
Teneke Şövalyeler’in eleştirici ve kişilik oluşturucu işlevlerinin, diğer işlevlerden daha
belirgin olduğu söylenebilir. Bunun yanında oyunun, dönüşümsel düşünme becerisini kazanmış
olan somut işlemler dönemindeki çocukların biliş ve duyuş becerilerine önemli ölçüde uygun
olduğunu da ifade edebiliriz.
KAYNAKÇA
ARI, Ramazan (2009). Geişim ve Öğrenme (2.Baskı), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
AYVAZ, Ülkü (1992). Teneke Şövalyeler, İstanbul: Cem Yayınevi.
CREWS-ANDERSON (2007). Timothy A. Critical Thinking and Informal Logic. Humanities-
Ebooks
CÜNDİOĞLU, Dücane (2007). Göz İzi, İstanbul: Etkileşim Yayınları.
HUNTER, D. (2014). A practical guide to critical thinking: Deciding what to do and believe. John
Wiley & Sons.
ÖZDEMİR, Nutku (1979). Çocuk Tiyatrosu Sahne Uygulaması Üzerine Düşünceler. Ulusal Kültür,
Yıl: 1, Sayı: 4, Nisan. Kültür Bakanlığı Yayınları
EALES-REYNOLDS, Lesley-Jane (2013), Critical thinking skills for education students. Learning
Matters.
SAMURÇAY, Neriman (2008). Çocuk Psikolojisi Açısından Tiyatro. Tiyatro Araştırmaları Dergisi,
26(26), 007-038.
SENEMOĞLU, Nuray (2002). Gelişim Öğrenme, Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Gazi
Kitabevi.
ŞAHİNEL, Semih (2002). Eleştirel düşünme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
II. Uluslararası Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu 325