II ULUSLARARASI ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATI SEMPOZYUMU

Gül kibi öperim yanaqlarıñdan,
"Anaçığım", derim dudaqlarımdan,
Tebessüm seperim ayaqlarıña,
Sizden başqa kimse maña yar olmaz.
"Sağ ol, balam", aytıp kene quçaqlar,
Saçlarımnı ohşap, gül kibi qoqlar,
Eñ temiz sevgini göñülde saqlar,
Ah, anam, sevgiñiz bir qarar olmaz.
Ah, anam – gül yüzlü, tek meni oylay,
Közlerimden öpip, maña toyalmay,
Anasız bir zerre – dünya canlanmay,
Analar sevgence dünya hor olmaz.
Babamnıñ yüregi – bir gül sefası
Kökten tüşer ışıq, çeçek – topraqtan,
Çıqnıñ tamçıları qonar yapraqtan,
Baba olmaq emri – Yüce Allahtan,
Babamnıñ yüregi – bir gül sefası.
Közümden öperdi bala çağımda,
Saçılğan teregi öser bağımda,
Atılğan tamırı küçlü dağımda,
Babamnıñ yüregi – ömür sedası.
Çınarnıñ dalıday qaviy elleri,
Deryanıñ vicdanı aqlı sözleri,
Unutmam babamnıñ bahtlı közlerin,
Babamnıñ yüregi – bir baht yuvası.
Ezseler qalbini susar, dayanır,
Külümsep aytar o: "Kerek tek sabır".
O bahtlı közleri meni ağlatır,
Babamnıñ yüregi – sabır vefası.
Ah, babam, közleriñ daim baht körsin,
Ah, babam, sözleriñ nasiat olsun,
Ah, babam elleriñ iç dert körmesin,
Babamnıñ yüregi – bir gül sefası!
II. Uluslararası Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu 85